Górecko Stare – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Józefów[5][6].
Integralne części wsi Górecko Stare[5][6]
SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
0890525 |
Florianka |
osada
|
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Górecko Stare, po jej zniesieniu w gromadzie Józefów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 322 mieszkańców[7] i była szóstą co do wielkości miejscowością gminy Józefów.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w Górecku Kościelnym[8].
Położenie
Górecko Stare leży na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Miejscowość jest otoczona lasami Puszczy Solskiej. Wieś leży na północno-zachodnim krańcu gminy. Jest węzłem kilku dróg powiatowych: jedna biegnie w kierunku południowo-wschodnim z Panasówki przez Tereszpol do Majdanu Kasztelańskiego, dwie kolejne biegną na południe – jedna do siedziby gminy, miasta Józefów przez Brzeziny i Tarnowolę, a druga do Sigły przez Górecko Kościelne.
Turystyka i oświata
Przez wieś przebiega centralny rowerowy szlak turystyczny Roztocza (z Kraśnika do granicy z Ukrainą) oraz szlak krawędziowy czerwony (ze Zwierzyńca do Suśca). Znajduje się tu jedno ze źródeł rzeki Szum. W Górecku Starym działa szkoła podstawowa im. por. Konrada Bartoszewskiego ps. „Wir” i schronisko PTSM.
Historia
Wieś Górecko i wolniznę do niej Wolę Górecką założył w 1582 r. Andrzej Górka. W 1589 jak wskazuje zapis z rejestru poborowego był tu młyn, karczmę, browar, winnica, maziarnia, także niewielki zbiornik wodny. W roku 1593 wsie nabył Jan Zamoyski i włączył do Ordynacji Zamojskiej[9]. W roku 1668 do Woli Góreckiej sprowadzono franciszkanów nastąpiła wówczas zmiana nazw wsi Górecko na Górecko Stare a Wola Górecka na Górecko Kościelne. W 1808 r. wzniesiono tutaj dwór, w połowie XIX w. leśniczówkę, a w 1910 szkołę. W 1921 w Górecku Starym było 166 domów i 920 mieszkańców[9]. 24 czerwca 1943 r. hitlerowcy dokonali pacyfikacji wsi i zasiedlenia jej ludnością ukraińską, jednakże koloniści po kilku dniach opuścili miejscowość ze strachu przed licznymi tutaj polskimi oddziałami partyzanckimi (patrz: powstanie zamojskie). W 1944 Górecko Stare po raz kolejny było pacyfikowane za pomoc, jaką mieszkańcy okazywali partyzantom[9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35837
- ↑ Wieś Górecko Stare w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 326 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. brak numeru strony
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii stronie diecezji
- ↑ a b c WiesławW. Bondyra WiesławW., Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin – Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07] . Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne
Miasto |
|
---|
Wsie |
|
---|
Kolonia |
|
---|
Osady |
|
---|
Części miasta |
|
---|
Części wsi |
|
---|
Osada wsi |
|
---|