|
Pełne imię i nazwisko
|
John Filip Valter Johansson
|
Data i miejsce urodzenia
|
21 stycznia 1902 Nödinge
|
Data i miejsce śmierci
|
1 listopada 1976 Surte
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera seniorska[a]
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
|
Surte IS
|
|
|
|
Kolltorps IK
|
|
|
|
Trollhättans IF
|
|
|
1923–1924
|
Fässbergs IF
|
|
|
1924–1933
|
IFK Göteborg
|
181
|
(178)
|
1935–1936
|
Gårda BK
|
13
|
(4)
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1925–1930
|
Szwecja
|
16
|
(14)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
John Filip Valter Johansson (ur. 21 stycznia 1902 w Nödinge, zm. 1 listopada 1976 w Surte) – szwedzki piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Szwecji w latach 1925–1930.
Jeden z najskuteczniejszych piłkarzy w historii Allsvenskan (182 gole), rekordzista pod względem ilości bramek strzelonych w jednym sezonie[1][2]. Zdobywca najszybszego hat tricka w historii reprezentacji Szwecji oraz największej ilości goli w debiucie w drużynie narodowej[3]. Członek Hall of Fame stowarzyszenia Sveriges Fotbollshistoriker & Statistiker[4][5]. Nosił przydomek boiskowy „Svarte-Filip” (szw. „Czarny Filip”), nawiązujący do koloru jego włosów[6].
Kariera klubowa
Grę w piłkę nożną rozpoczął w Surte IS. Następnie występował w Kolltorps IK, Trollhättans IF oraz Fässbergs IF, z którym wygrał rozgrywki Svenska Mästerskapet w 1924[6]. W tym samym roku odszedł z klubu po tym, jak jego władze z powodu braków infrastrukturalnych i niewystarczającego budżetu odmówiły dołączenia do nowo powstałej ligi Allsvenskan[1].
W połowie 1924 został piłkarzem IFK Göteborg prowadzonego przez Henninga Svenssona[7]. 3 sierpnia 1924 zadebiutował w Allsvenskan w zremisowanym 1:1 meczu z IFK Malmö[7]. 5 dni później w spotkaniu przeciwko GAIS (1:3) zdobył pierwszego gola w szwedzkiej ekstraklasie[7]. Podczas swojego pierwszego sezonu w klubie wywalczył z 39 bramkami tytuł króla strzelców oraz zaliczył serię 15 z rzędu spotkań ze zdobytym golem, ustanawiając pod tym względem rekordy ligi[2][8]. W sezonach 1925/26, 1928/29 i 1929/30 z odpowiednio: 26, 23 i 23 bramkami zajął 2. miejsce w klasyfikacji strzelców[7]. W 1926 roku otrzymał ofertę gry w Indiana Flooring (American Soccer League) wraz z propozycją pracy w fabryce Indiana Flooring Company, którą odrzucił[6][9]. Łącznie we wszystkich rozgrywkach rozegrał w barwach IFK 277 meczów w których uzyskał 329[a] trafień[1][8]. W 1933 roku opuścił klub i na 2 lata zawiesił karierę. W sezonie 1935/36 występował w beniaminku szwedzkiej ekstraklasy Gårda BK, dla którego w 13 ligowych spotkaniach zdobył 4 gole[8]. Ogółem w Allsvenskan rozegrał 194 mecze w których strzelił 182 bramki.
Kariera reprezentacyjna
9 czerwca 1925 rozegrał pierwszy mecz w reprezentacji Szwecji w wygranym 4:0 towarzyskim spotkaniu z Finlandią w Sztokholmie, w którym zdobył wszystkie bramki, ustanawiając tym samym rekord w ilości goli strzelonych przez debiutanta. W tym samym roku w meczach przeciwko Węgrom (6:2) oraz Polsce (6:2) uzyskał hat trick. W spotkaniu z Polską potrzebował na to 5 minut, co jest pod tym względem rekordem szwedzkiej reprezentacji (miano to dzieli razem ze Svenem Rydellem)[3]. Ogółem w latach 1925–1930 zaliczył on w drużynie narodowej 16 występów w których zdobył 8 goli[10].
Bandy
Równolegle do swojej kariery piłkarskiej Johansson grał podczas przerw zimowych w bandy w klubie Surte IS[11].
Życie prywatne
Pracował w stoczni Götaverken(inne języki) w Göteborgu[6]. Jedna z ulic w tym mieście nosi nazwę Svarte Filips gata (szw. ulica Czarnego Filipa)[12][13].
Sukcesy
Zespołowe
- Fässbergs IF
Indywidualne
- IFK Göteborg
Uwagi
- ↑ Według niektórych źródeł 333 bramki.
Przypisy
Linki zewnętrzne
1925–1930 |
|
---|
1931–1940 |
|
---|
1941–1950 |
|
---|
1951–1960 |
|
---|
1961–1970 |
|
---|
1971–1980 |
|
---|
1981–1990 |
|
---|
1991–2000 |
|
---|
2001–2010 |
|
---|
2011–2020 |
|
---|
od 2021 |
|
---|