Feliks Towiański

Biskup
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data i miejsce urodzenia	29 października 1719[a] Widziniszki
Data i miejsce śmierci	19 czerwca 1782 Połock
Miejsce pochówku	Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i klasztor Franciszkanów w Wilnie
Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania	1766–1780
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	22 grudnia 1742
Prezbiterat	27 maja 1743
Nominacja biskupia	1 grudnia 1766
Sakra biskupia	4 stycznia 1767

Tadeusz Benedykt Feliks Towiański OFMConv herbu Gerald^[1] (ur. 29 października 1719^[a] w Widziniszkach, zm. 19 czerwca 1782 roku w Połocku^[2]) – polski duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin konwentualny, biskup pomocniczy wileński (sufragan białoruski), oficjał konsystorza białoruskiego.

22 grudnia 1742 otrzymał święcenia diakonatu, a 27 maja 1743 prezbiteriatu.

1 grudnia 1766 papież Klemens XIII prekonizował go biskupem pomocniczym wileńskim oraz biskupem in partibus infidelium carpasijskim. 4 stycznia 1767 przyjął sakrę biskupią. Brak informacji kto jej udzielił.

Pochowany w kościele Wniebowzięcia NMP w Wilnie^[3].

• Feliks Towiański [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-11-11]  (ang.).
• GCatholic
• Marek Gozdawa: Kilka dat z życia Andrzeja Towiańskiego. Wilno. s. 3.