Fabio Cerutti
Fabio Cerutti (ur. 26 września 1985 w Turynie [1] ) – włoski lekkoatleta , sprinter . Zdobywca srebrnego medalu halowych mistrzostw Europy oraz medali igrzysk śródziemnomorskich , dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (Pekin , Londyn ).
Przebieg kariery
W latach 2002-2006 brał udział głównie w zawodach lekkoatletycznych rozgrywanych na terytorium Włoch. W 2007 roku wystąpił na halowych mistrzostwach Europy , na których udało mu się zająć 6. miejsce w finale biegu na 60 m . Rok później zaś był uczestnikiem halowego światowego czempionatu w Walencji , na którym odpadł w półfinale tej samej konkurencji [2] .
W czasie igrzysk olimpijskich w Pekinie startował w zawodach w konkurencji biegu na 100 m i biegu sztafet 4 × 100 m . W obu występach odpadał w eliminacjach, konkurs biegu na 100 m ukończył na 5. miejscu w grupie z czasem 10,49 a włoska sztafeta 4 × 100 m z udziałem Ceruttiego została na tym etapie zmagań zdyskwalifikowana[3] .
W 2009 roku zdobył tytuł halowego wicemistrza Europy w konkurencji biegu na 60 m . Brał udział w rozgrywanych w Pescarze igrzyskach śródziemnomorskich , na których wywalczył dwa medale, w tym złoty medal w sztafecie 4 × 100 m[4] . W ramach światowego czempionatu w Berlinie wystąpił w zawodach w konkurencji biegu na 100 m (odpadł w ćwierćfinale) oraz sztafety 4 × 100 m (włoska ekipa awansowała do finału, który ukończyła na 6. miejscu). W 2011 roku na mistrzostwach świata powtórnie awansował do finału sztafety 4 × 100 m , razem z kolegami z kadry ukończył go ostatecznie na 5. miejscu[2] .
Na rozgrywanych w Londynie igrzyskach olimpijskich znalazł się w składzie włoskiej sztafety 4 × 100 m , która odpadła w eliminacjach, zajmując w tej fazie zmagań 7. miejsce z rezultatem czasowym 38,58[5] .
W dalszych latach swej kariery nie osiągnął większych sukcesów w zawodach międzynarodowych, najlepszy rezultat zanotował w czasie europejskego czempionatu w Zurychu , w trakcie którego zajął 5. miejsce w półfinale biegu na 100 m oraz wszedł do finału biegu sztafet 4 × 100 m (włoski zespół z udziałem Ceruttiego nie ukończył finałowego biegu). Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpił w maju 2018 roku w czasie regionalnych mistrzostw w Rovereto [2] .
Osiągnięcia
Rok
Zawody
Miasto
Miejsce
Konkurencja
Wynik
2007
Halowe mistrzostwa Europy
Birmingham
6.
bieg na 60 m
6,65
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
Debreczyn
4.
bieg na 100 m
10,40
2008
Halowe mistrzostwa świata
Walencja
6.
bieg na 60 m
6,69
Igrzyska olimpijskie
Pekin
5.
bieg na 100 m
10,49
sztafeta 4 × 100 m
N/A
2009
Halowe mistrzostwa Europy
Turyn
bieg na 60 m
6,56
Mistrzostwa świata wojskowych
Sofia
bieg na 100 m
N/A
Drużynowe mistrzostwa Europy (Superliga)
Leiria
sztafeta 4 × 100 m
38,77
Igrzyska śródziemnomorskie
Pescara
bieg na 100 m
10,23
sztafeta 4 × 100 m
38,82
Mistrzostwa świata
Berlin
7.
bieg na 100 m
10,37
6.
sztafeta 4 × 100 m
38,54
2010
Mistrzostwa Europy
Barcelona
4.
bieg na 100 m
10,33
2011
Drużynowe mistrzostwa Europy (Superliga)
Sztokholm
sztafeta 4 × 100 m
N/A
Mistrzostwa świata
Daegu
5.
sztafeta 4 × 100 m
38,96
2012
Mistrzostwa Europy
Helsinki
6.
bieg na 100 m
10,50
sztafeta 4 × 100 m
N/A
Igrzyska olimpijskie
Londyn
7.
sztafeta 4 × 100 m
38,58
2014
Halowe mistrzostwa świata
Sopot
7.
bieg na 60 m
6,71
Mistrzostwa Europy
Zurych
5.
bieg na 100 m
10,36
sztafeta 4 × 100 m
N/A
2015
Halowe mistrzostwa Europy
Praga
6.
bieg na 100 m
6,67
Światowe wojskowe igrzyska sportowe
Mungyeong
5.
bieg na 100 m
10,92
4.
sztafeta 4 × 100 m
39,64
Źródło: [2] [4]
Sześć razy w karierze został mistrzem Włoch, w latach 2008-2015, w tym raz został złotym medalistą halowego czempionatu (w 2014 roku)[2] .
Rekordy życiowe
bieg na 100 m – 10,13 (19 lipca 2008, Cagliari )
bieg na 200 m – 21,26 (4 czerwca 2006, Florencja )
sztafeta 4 × 100 m – 38,41 (4 września 2011, Daegu )
Halowe
bieg na 60 m – 6,55 (22 lutego 2009, Turyn )
Źródło: [2]
Przypisy
Linki zewnętrzne
1949 : Turcja
1951 : Włochy (Montanari , Leccese , Siddi , Frizzoni )
1955 : Włochy (Ghiselli , D’Asnasch , Montanari , Gnocchi )
1959 : Francja (David , Brakchi , Cahen , Genevay )
1963 : Włochy (Berruti , Giannattasio , Ottolina , Sardi )
1967 : Włochy (Giani , Preatoni , Giannattasio , Laverda )
1971 : Włochy (Preatoni , Abeti , Guerini , Mennea )
1975 : Francja (Chauvelot , Échevin , Arame , Sainte-Rose )
1979 : Włochy (Lazzer , Caravani , Grazioli , Mennea )
1983 : Włochy (Tilli , Simionato , Pavoni , Mennea )
1987 : Włochy (Madonia , Tilli , Catalano , Floris )
1991 : Włochy (Longo , Simionato , Floris , Madonia )
1993 : Francja (Morinière , Sangouma , Trouabal , Marie-Rose )
1997 : Włochy (Asuni , Puggioni , Cipolloni , Floris )
2001 : Włochy (Scuderi , Torrieri , Checcucci , Colombo )
2005 : Włochy (Verdecchia , Attene , Donati , Torrieri )
2009 : Włochy (Checcucci , Collio , Di Gregorio , Cerutti )
2013 : Włochy (Collio , Manenti , Riparelli , Tumi )
2018 : Włochy (Cattaneo , Desalu , Manenti , Tortu )
2022 : Włochy (Federici , Meluzzo , Pettorossi , Rigali )
Flagi obok nazwisk oznaczają zwycięzcę innej narodowości niż włoska, ponieważ mistrzostwa miały często charakter otwarty.