Eronilde Nunes de Araújo [a] [2] [3] (ur. 31 grudnia 1970 w Bom Jesus da Lapa [1] ) – brazylijski lekkoatleta , sprinter i płotkarz . Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (w tym dwukrotny finalista z 1996 i 2000 roku), pięciokrotny uczestnik mistrzostw świata (w tym finalista czempionatu z 1995 i 1999 roku), uczestnik halowego światowego czempionatu z 1993 roku. Trzykrotny złoty medalista igrzysk panamerykańskich , dziesięciokrotny złoty medalista mistrzostw Ameryki Południowej oraz sześciokrotny złoty medalista mistrzostw ibero-amerykańskich . Zdobywca trzech złotych medali mistrzostw Ameryki Południowej U20 oraz dwóch srebrnych medali mistrzostw panamerykańskich U20 .
Jest współrekordzistą kontynentu w konkurencji biegu sztafet 4 × 400 m .
Przebieg kariery
Pod koniec lat 80. XX wieku startował głównie w międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych w kategorii juniorów – podczas tych startów zdobył między innymi trzy złote medale mistrzostw kontynentu do lat 20 . W 1990 roku wywalczył dwa złote medale mistrzostw ibero-amerykańskich , rok później zaś został w biegu na 400 m ppł złotym medalistą seniorskich mistrzostw Ameryki Południowej oraz złotym medalistą igrzysk obu Ameryk . Wziął udział w mistrzostwach globu w Tokio , podczas których w półfinale biegu na 400 m ppł zajął 5. miejsce w grupie[4] [5] .
Podczas pierwszego w historii swych występów startu olimpijskiego, który miał miejsce w Barcelonie , brał udział w dwóch konkurencjach. W biegu na 400 m ppł odpadł w półfinale, zajmując w tej fazie ostatnie, 8. miejsce w grupie (z czasem 49,66); natomiast w sztafecie 4 × 400 m startował tylko w eliminacjach – brazylijska sztafeta weszła do finału, który bez jego udziału ukończyła na 4. miejscu z czasem 3:01,61[6] [7] .
W 1993 roku został mistrzem kontynentu w konkurencji biegu na 400 m ppł, a także biegu sztafet 4 × 400 m. Dwa lata później obronił te tytuły na czempionacie w Manaus , jak również obronił złoty medal w konkurencji biegu na 400 m ppł podczas igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata . W ramach światowego czempionatu w Göteborgu zakwalifikował się do finału zmagań w konkurencji biegu na 400 m ppł, który ukończył na 8. miejscu[4] [5] .
Na igrzyskach olimpijskich w Atlancie także startował w konkurencji biegu na 400 m ppł oraz biegu sztafet 4 × 400 m. Indywidualnie wywalczył awans do finału, który zakończył na 8. miejscu z czasem 48,78 a w sztafecie brazylijska ekipa z jego udziałem odpadła w półfinale, zajmując w grupie 6. miejsce z czasem 3:03,46[8] .
Na mistrzostwach kontynentu w Mar del Plata oraz Bogocie otrzymał tytuły mistrzowskie w konkurencjach biegu na 400 m ppł oraz biegu sztafet 4 × 400 m. Na igrzyskach obu Ameryk w Winnipeg zaś trzeci raz z rzędu wywalczył tytuł mistrzowski w biegu na 400 m ppł, był też członkiem brazylijskiej sztafety 4 × 400 m, która wywalczyła srebrny medal. Podczas światowego czempionatu w Sewilli startował w dwóch konkurencjach – w biegu na 400 m ppł zajął w finale 4. miejsce, natomiast brazylijska sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach[4] [5] .
Podczas igrzysk olimpijskich w Sydney startował w konkurencji biegu na 400 m ppł . Zawodnikowi udało się awansować do finału, w którym ostatecznie zajął 5. miejsce z czasem 48,34[3] .
Osiągnięcia
Rok
Zawody
Miasto
Miejsce
Konkurencja
Wynik
1988
Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów
Cubatão
sztafeta 4 × 400 m
3:12,94
1989
Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów
Montevideo
bieg na 400 m ppł
51,12
sztafeta 4 × 400 m
3:14,84
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów
Santa Fe
bieg na 400 m ppł
51,20
sztafeta 4 × 400 m
3:13,22
1990
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Manaus
bieg na 400 m ppł
49,82
sztafeta 4 × 400 m
3:09,2h
1991
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Manaus
bieg na 400 m ppł
49,65
Igrzyska panamerykańskie
Hawana
bieg na 400 m ppł
49,96
Mistrzostwa świata
Tokio
5.
bieg na 400 m ppł
49,91
1992
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Sewilla
bieg na 400 m ppł
50,06
sztafeta 4 × 400 m
3:03,50
Igrzyska olimpijskie
Barcelona
8.
bieg na 400 m ppł
49,66
4.
sztafeta 4 × 400 m [b]
3:01,61
1993
Halowe mistrzostwa świata
Toronto
3.
bieg na 400 m
47,50
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Lima
bieg na 400 m ppł
49,8h
sztafeta 4 × 400 m
3:09,0h
Mistrzostwa świata
Stuttgart
5.
bieg na 400 m ppł
50,81
1994
Puchar Świata
Londyn
bieg na 400 m ppł
49,62
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Mar del Plata
bieg na 400 m ppł
50,36
sztafeta 4 × 400 m
3:06,54
1995
Igrzyska panamerykańskie
Mar del Plata
bieg na 400 m ppł
49,29
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Manaus
bieg na 400 m ppł
48,63
sztafeta 4 × 400 m
3:04,93
Mistrzostwa świata
Göteborg
8.
bieg na 400 m ppł
49,86
1996
Igrzyska olimpijskie
Atlanta
8.
bieg na 400 m ppł
48,78
6.
sztafeta 4 × 400 m
3:03,46
1997
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Mar del Plata
bieg na 400 m ppł
49,35
sztafeta 4 × 400 m
3:04,20
1998
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Lizbona
bieg na 400 m ppł
48,96
1999
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Bogota
bieg na 400 m ppł
49,13
sztafeta 4 × 400 m
3:02,90
Igrzyska panamerykańskie
Winnipeg
bieg na 400 m ppł
48,23
sztafeta 4 × 400 m
2:58,56
Mistrzostwa świata
Sewilla
4.
bieg na 400 m ppł
48,13
4.
sztafeta 4 × 400 m
3:05,70
2000
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Rio de Janeiro
bieg na 400 m ppł
49,35
Igrzyska olimpijskie
Sydney
5.
bieg na 400 m ppł
48,34
Finał Grand Prix IAAF
Doha
7.
bieg na 400 m ppł
51,32
2001
Mistrzostwa świata
Edmonton
8.
bieg na 400 m ppł
51,23
2002
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Gwatemala
bieg na 400 m ppł
50,78
2003
Mistrzostwa Ameryki Południowej
Barquisimeto
bieg na 400 m ppł
50,81
sztafeta 4 × 400 m
3:05,28
Igrzyska panamerykańskie
Santo Domingo
8.
bieg na 400 m ppł
51,19
2004
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
Huelva
bieg na 400 m ppł
N/A
Źródło: [4] [5]
Pięć razy w karierze zdobył złoty medal mistrzostw Brazylii, tytuły te wywalczył w latach 1998-2003[4] .
Rekordy życiowe
bieg na 400 m – 45,75 (12 kwietnia 1997, São Leopoldo )
bieg na 400 m ppł – 48,04 (12 lipca 1995, Nicea )
sztafeta 4 × 400 m – 2:58,56 (30 lipca 1999, Winnipeg )
Halowe
bieg na 400 m – 47,50 (12 marca 1993, Toronto )
Źródło: [4]
Uwagi
↑ Niektóre źródła podają, że sportowiec nosi imię Eronildes.
↑ Wystąpił jedynie w eliminacjach, w ramach których brazylijska sztafeta z jego udziałem uzyskała czas 3:01,38 i zajęła 1. miejsce, awansując do finału.
Przypisy