Wywodził się ze szlacheckiej rodziny wyznania ewangelicko-reformowanego zamieszkałej na Grodzieńszczyźnie. Ukończył gimnazjum kalwińskie w Słucku, później studiował w Instytucie Inżynierii Cywilnej w Petersburgu (1857–1863). Osiadł w Kownie (1875), gdzie otworzył swoją prywatną praktykę architektoniczno-inżynieryjną. Angażował się społecznie: sprawował mandat radnego oraz stał na czele kowieńskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
W 1878 roku nadzorował budowę linii kolejowej Kowno-Landwarów, później uczestniczył we wprowadzeniu tramwajów konnych w stolicy guberni. W latach 1898–1900 pracował nad elektryfikacją miasta. W latach 1895–1899 był zatrudniony jako inżynier guberni witebskiej, projektował na zamówienie litewskiej szlachty, zbudował m.in. pałac Stanisława Hłaski w Stanisławowie koło Połocka.
Bibliografia
Lukšionyte-Tolvaišiene Nijole, Gubernijos laikotarpis Kauno architekturoje: svarbiausi pastatai ir ju kurejai (1843–1915), Kowno 2001, ISBN 9986501814.
