Jaskinię stanowi ciasny, szczelinowy i idący w dół korytarz mający początek się na dnie 1,5-metrowej studzienki, która zaczyna się zaraz za małym otworem wejściowym. Po kilku metrach rozdziela się on na dwa ciągi. Oba kończą się zawaliskiem. Mniej więcej w połowie długości korytarza odchodzi od niego szczelinowy, krótki korytarzyk[2].
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich Dziurę w Grzędzie II zbadali 3 sierpnia 1976 roku M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski. W związku z tym, że przedtem nie było jakichkolwiek informacji o tej jaskini uznaje się ich za jej odkrywców[2].
Przypisy
↑Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].