Dziura w Grzędzie I

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Miętusia
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	20 m
Głębokość	9 m
Deniwelacja	9 m
Wysokość otworów	1927 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	150 m
Ekspozycja otworów	ku górze
Data odkrycia	3 sierpnia 1976 roku
Odkrywca	M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.14
Położenie na mapie Tatr Dziura w Grzędzie I
Położenie na mapie Karpat Dziura w Grzędzie I
49°14′20″N 19°54′57″E/49,238931 19,915856

Dziura w Grzędzie I – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodnim zboczu Doliny Litworowej, w niewybitnej skalnej grzędzie, pobliżu jaskini Dziura w Grzędzie II i Jaskini Wielkiej Litworowej, na wysokości 1927 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 9 metrów^[1].

Główną częścią jaskini jest 7-metrowa studnia w kształcie dzwonu, której górę stanowi niewielki otwór wejściowy, a dół przechodzi w obszerną salę (4 metry szerokości i 4 metry długości). Odchodzą z niej dwa ciągi, z których jeden jest bardzo krótki, a drugi prowadzi do niewielkiej salki. Zaczynają się tu dwa ciasne i krótkie korytarzyki^[2].

W jaskini nie ma nacieków. Ściany są mokre.

W górnej części jaskini występują paprocie, mchy i porosty^[2].

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich Dziurę w Grzędzie I zbadali 3 sierpnia 1976 roku M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski. W związku z tym, że przedtem nie było jakichkolwiek informacji o tej jaskini uznaje się ich za jej odkrywców^[2].