Dub Taylor
|
| Imię i nazwisko
|
Walter Clarence Taylor II
|
| Data i miejsce urodzenia
|
26 lutego 1907
Richmond
|
| Data i miejsce śmierci
|
3 października 1994
Los Angeles
|
| Zawód
|
aktor
|
| Współmałżonek
|
Florence Gertrude Heffernan
(1930–1987; jej śmierć)
|
| Lata aktywności
|
1938–1994
|
Walter Clarence Taylor, Jr., znany jako Dub Taylor (ur. 26 lutego 1907 w Richmond, zm. 3 października 1994 w Los Angeles) – amerykański aktor charakterystyczny. Ojciec aktora Bucka Taylora.
Życiorys
Urodził się w Richmond w Wirginii jako jedno z pięciorga dzieci Minnie E. McNaughton Taylor i Waltera Clarence’a Taylora Seniora[1]. Miał dwie starsze siostry, Minnie Margaret i Maud, młodszego brata George’a i młodszą siostrę Ednę Fay[1]. Rodzina przeniosła się do Augusty w stanie Georgia około 1912, kiedy Walter miał pięć lat, i mieszkał tam do 13. roku życia. Matka Taylora pochodziła z Pensylwanii; a jego ojciec, który pracował wówczas w Auguście jako pośrednik w handlu bawełną, pochodził z Karoliny Północnej.
Zanim został aktorem filmowym, Taylor grał na harmonijce ustnej i ksylofonie w wodewilu[2]. Wykorzystał swoje zdolności, debiutując w roli szaleńca Eda Carmichaela w komedii Franka Capry Cieszmy się życiem (1938)[3]. Następnie pojawił się w małej roli w komedii muzycznej Marka Sandricha Zakochana pani (1938) i rozpoczął długą karierę jako komiczny pomocnik kowbojskich bohaterów Hollywood. W latach 50. stał się częścią telewizyjnego programu Roy Rogers Show. Mniej więcej w tym czasie zaczął się rozwijać i pojawiać w różnych gatunkach filmowych, od komedii wojennej Mervyna LeRoya Oferma w armii (No Time for Sergeants, 1958) opartej na sztuce Iry Levina jako członek komisji poborowej McKinney po dramat kryminalny noir André de Totha Crime Wave (1954) jako Gus Snider. Występował też w sitcomach, takich jak CBS The Andy Griffith Show (1963) i NBC Please Don’t Eat the Daisies (1965) jako Ed Hewley. Jedną z jego najbardziej pamiętnych ról w filmie fabularnym była postać Ivana Mossa, który pokonał bandytów w dramacie biograficznym Arthura Penna Bonnie i Clyde (1967)[4]. Od końca lat sześćdziesiątych do dziewięćdziesiątych Taylor powrócił do westernów klasy B. W komedii przygodowej Roberta Zemeckisa Powrót do przyszłości III (1990) pojawił się jako stary kowboj z saloonu w 1885 roku.
21 kwietnia 1931 zawarł związek małżeński z Florence Gertrude Heffernan, która zmarła 10 października 1987. Mieli syna Waltera Clarence’a Taylora III, także aktora. Zmarł 3 października 1994 w Los Angeles na niewydolność serca w wieku 87 lat, został poddany kremacji[5].
Filmografia
Filmy
Seriale
Przypisy
Linki zewnętrzne
