Gabinet powstał jako rząd mniejszościowy, ugrupowania koalicyjne uzyskały w wyborach 116 mandatów w 349-osobowym Riksdagu, tracąc kilkanaście mandatów[1]. 25 września 2018 premier Stefan Löfven przegrał w nowym parlamencie głosowanie nad wotum zaufania, co rozpoczęło procedurę dymisji rządu[2]. Brak wyraźnej większości przez centrolewicę bądź centroprawicę doprowadził do długotrwałych negocjacji koalicyjnych. Ostatecznie w styczniu 2019 opozycyjne dotąd partie liberałów i centrystów zadeklarowały umożliwienie reelekcji Stefana Löfvena, podpisując porozumienie programowe i deklarując chęć uniemożliwienia uzyskania wpływów przez Szwedzkich Demokratów[3]. Po kilku dniach wstrzymanie się od głosu zadeklarowała dotąd wspierająca gabinet Partia Lewicy[4].
19 stycznia 2019 lider socjaldemokratów ponownie został zatwierdzony na urzędzie premiera – 155 posłów było przeciw, wybór umożliwiły jednak głosy popierające jego kandydaturę (115) i wstrzymujące się (77), co łącznie stanowiło większość wśród głosujących[5]. 21 stycznia Stefan Löfven przedstawił skład nowego rządu, który tym samym rozpoczął funkcjonowanie[6].
W 2021 Partia Lewicy wycofała swojej poparcie dla rządu. 21 czerwca tegoż roku parlament uchwalił wotum nieufności wobec gabinetu (wniosek poparło 181 członków Riksdagu)[7]. 28 czerwca Stefan Löfven ogłosił swoją rezygnację, pozostając na czele rządu, który przekształcił się w rząd tymczasowy (działający do czasu sformowania nowego gabinetu)[8]. 7 lipca 2021 Riksdag ponownie jednak zatwierdził kandydaturę lidera socjaldemokratów na premiera – przy 173 posłach przeciw, 116 głosujących za i 60 wstrzymujących się[9]. Dwa dni później Stefan Löfven przedstawił skład nowego gabinetu (pozostający tożsamy z końcowym składem jego drugiego rządu)[10][11].