W latach 1988–1993 studiował socjologię i politologię w Högskolan i Växjö. Został działaczem Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. W latach 1991–1994 był radnym regionu administracyjnego Kronoberg[1]. W 1994 po raz pierwszy wybrany na posła do Riksdagu. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w kolejnych wyborach w 1998, 2002, 2006, 2010, 2014[2], 2018[3] i 2022[4].
Pod koniec lat 90. pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie edukacji. W latach 2014–2017 przewodniczył frakcji deputowanych swojego ugrupowania[1]. W lipcu 2017 dołączył do rząduStefana Löfvena, obejmując urząd ministra infrastruktury[5] w ramach resortu przedsiębiorczości. W styczniu 2019 w drugim gabinecie dotychczasowego premiera ponownie został ministrem infrastruktury, stając wówczas na czele nowo wydzielonego ministerstwa[6]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w lipcu 2021 trzecim rządzie Stefana Löfvena[7] oraz w powołanym w listopadzie 2021 rządzie Magdaleny Andersson[8]. Urząd ministra sprawował do października 2022.
Przypisy
↑ abCV Tomas Eneroth. government.se, 1 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-09]. (szw.).
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)