Drużyłowski – polski herb szlachecki, według Juliusza Karola Ostrowskiego odmiana herbu Leliwa.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu barwy niewiadomej nad półksiężycem dwa jelce ukośnie skrzyżowane. Klejnot: Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Podług Ostrowskiego herb nieznanego pochodzenia, znany w brześciańskim w XVII stuleciu. Wzmiankowany jeszcze tylko przez Starykoń-Kasprzyckiego. Boniecki wspomina Andrzeja i Gabryela Drużyłowskich, którzy z województwem brzeskim litewskim podpisali elekcję Augusta II (nie pisze jednak jakiego używali oni herbu)^[2].

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Drużyłowski.

• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 112.
• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 66.
• Stefan Janusz Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. 2. Warszawa: Jasieńczyk, 1994, s. 118. ISBN 83-86409-00-2.

• Herb Drużyłowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla