PROFILPELAJAR.COM

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VI
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1921
Rozformowanie	1939
	Tradycje
Rodowód	Dowództwo Okręgu Generalnego „Lwów”
	Dowódcy
Pierwszy	gen. por. Emil Gołogórski
Ostatni	gen. bryg. Władysław Langner
	Organizacja
Dyslokacja	garnizon Lwów
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Podległość	Ministerstwo Spraw Wojskowych

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VI (DOK VI) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II RP, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w garnizonie Lwów.

Podczas kampanii wrześniowej Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VI mieściło się przy Placu Bernardyńskim we Lwowie^[1].

Obsada personalna dowództwa okręgu

Dowódcy okręgu

gen. por. Emil Gołogórski (10 VI 1919 – 10 III 1920)
gen. por. Robert Lamezan-Salins (III 1920 – 31 VIII 1921)
gen. dyw. Władysław Jędrzejewski (od 5 X 1921)
gen. dyw. Juliusz Tarnawa-Malczewski (od 1 IV 1924)
gen. dyw. Władysław Sikorski (od 14 XI 1925)
gen. bryg. Bolesław Popowicz (od 20 III 1928)
gen. bryg. Aleksander Litwinowicz (od 12 X 1935)
gen. bryg. Józef Zając (20 VII - 3 VIII 1936 → Inspektor Obrony Powietrznej Państwa)
gen. bryg. Michał Tokarzewski-Karaszewicz (od 3 VIII 1936)
gen. bryg. Władysław Langner (14 II 1938 – 22 IX 1939)

Zastępcy dowódcy okręgu

gen. ppor. Adam Nowotny-Lachowicki-Czechowicz (od 3 VI 1919)
gen. dyw. Mieczysław Linde (25 IX 1921 – 1927)
gen. bryg. Eugeniusz Ślaski (cz.p.o. od XII 1925)

Szefowie sztabu

płk SG Jan Thullie (1919 – VIII 1920)
płk SG Kazimierz Ścibor-Rylski (1923 – 22 VIII 1924 → dyspozycja MSWojsk.)
płk SG Jerzy Wołkowicki (22 VIII – 1 X 1924 → I oficer sztabu Inspektora Armii Nr V)
ppłk / płk SG Antoni Kamiński (15 X 1924 – 14 IX 1926 → dyspozycja szefa SG)
płk SG Adam Koc (14 IX 1926 – 21 III 1928 → stan nieczynny)
ppłk dypl. Tadeusz Lubicz-Niezabitowski (III 1928 – VI 1930)
ppłk dypl. Mikołaj Freund-Krasicki (VI 1930 – III 1932)
ppłk dypl. Ludwik Lepiarz (do 1934)
ppłk dypl. Kazimierz Szydłowski (od 1934)
płk dypl. piech. Ludwik Rudka (I 1938 – IX 1939)

Zastępcy szefa sztabu

ppłk SG Adam Ajdukiewicz (był w 1923)^[2]
ppłk SG Jan Pryziński (od 15 X 1923)
płk SG Juliusz Drapella (od 2 XI 1924)

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Lwów”

ppłk art. Antoni Klemens Meravigilia-Crivelli (od 9 VII 1920)

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VI (1921–1926)

szef - gen. bryg. Franciszek Meraviglia-Crivelli (od 25 X 1921)
zastępca szefa - płk art. Karol Battaglia (od X 1925)

6 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926-1928)

gen. bryg. Franciszek Meraviglia-Crivelli (do II 1927)
płk art. inż. Jerzy Dobrowolski (od V 1927)
gen. bryg. Mikołaj Majewski (28 I - III 1929)

Szefowie 6 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia / szefowie Szefostwa Uzbrojenia OK VI

płk art. Roman Wesołowski (III 1929 – †4 IX 1930)
mjr uzbr. inż. Władysław I Ostrowski (X 1931^[3] – VI 1934^[4])
mjr uzbr. Henryk Poplewski (od VI 1934^[5])

Szefowie inżynierii i saperów

płk sap. Władysław Kornicki (1921 – 8 V 1926 → p.o. szefa Wojsk Technicznych OK VIII)

Szefowie łączności

ppłk łącz. Zygmunt Zygmuntowicz (do VI 1924 → zastępca dowódcy 2 płącz)
mjr łącz. Józef Rawski (do IX 1939^[6]) †1940 Charków

Szefowie taborów

ppłk tab. Artur Rössner (od 1 X 1925)
mjr tab. Henryk Szwajkowski (do †30 I 1938)

Szefowie intendentury

płk int. Henryk Fitz (VI 1919 – VI 1920)
płk int. Aleksander Dąbrowski (p.o. 1920 – 1921)
gen. bryg. Józef Schindler (1922 – 1924)
ppłk int. Kazimierz Hubert (p.o. od 15 VI 1924^[7])
płk int. Ignacy Witek (1932^[8])

Szefowie sanitarni (szefowie 6 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego)

płk lek. / gen. bryg. Ignacy Zieliński (V 1920 – IV 1927)
płk lek. dr Franciszek Czechowicz (V 1927^[9] – II 1929^[10] → dyspozycja dowódcy OK VI)
płk lek. dr Andrzej Kończacki (od VIII 1929^[11])
płk. lek. dr Franciszek Bałaszeskul (- IX 1939)^[12]

Szefowie weterynarii

p.o. kpt. lek. wet. Kazimierz Szczudłowski^[13]
płk lek. wet. Stefan Jakubowski (był w 1923)^[2]
płk lek. wet. Aleksander Michałowski (1 III 1922 – X 1925)
ppłk lek. wet. Leopold Dobiasz (31 XII 1927 – 1931)

Szefowie poborowi / inspektorzy poborowi / pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień

ppłk / płk piech. Stanisław Hlawaty (1923 – 30 VI 1925)

Szefowie remontu

płk Stefan Malinowski (1923)^[2]

Szefowie duszpasterstwa wyznania katolickiego

ks. dziekan Karol Bogucki (1923–1928)

6 Okręgowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego^[14]

Kierownicy

ppłk piech. Zygmunt Cšadek (XII 1929 – I 1931)
ppłk piech. Jan Świątecki (I 1931 – VI 1933)
mjr piech. Stefan Wyczółkowski (p.o. VI 1933 – VI 1934)
ppłk dypl. piech. Szymon Kocur (VI 1934 – IV 1937)
płk dypl. piech. dr Franciszek Polniaszek (1937 – 1939)
zastępca kierownika – ppłk piech. Alfred Greffner^[a]
kierownik referatu – kpt. adm. (piech.) Stanisław VI Zieliński
kierownik referatu wyszkolenia – kpt. adm. (art.) Jakub Szopiński
komendant Okręgu Związku Strzeleckiego nr VI – mjr piech. Józef Hornberger
komendant Legii Akademickiej – mjr piech. Jan Krysa

Oficerowie

kpt. Kazimierz Czyhiryn – adiutant dowódcy okręgu (od 1938)
kpt. Jakub Krzywoszyński (od 1 XII 1919)^[17]
płk Adolf Jachimowicz (1929 inspektor poboru)^[18]

Uwagi

↑ Ppłk piech. Alfred Greffner (ur. 19 czerwca 1890 roku) był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) i Srebrnym Krzyżem Zasługi^[15]. W styczniu 1934 roku minister spraw wojskowych sprostował jego nazwisko z „Grefner” na „Greffner”^[16].

Przypisy

↑ Mieczysław Granatowski: Co można jeszcze wysupłać z pamięci?. W: Andrzej Brygidyn, Magdalena Brygidyn-Paszkiewicz: Wspomnienia i relacje żołnierzy Sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939–1944. Sanok: 2012, s. 75. ISBN 978-83-903080-5-0.
↑ ^a ^b ^c Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 37 .
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 335.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 148.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 169.
↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 88.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 24 stycznia 1925 roku, s. 39, został zatwierdzony na stanowisku szefa 6 Okr. Szef. Int..
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 469.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 136.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 71, 83.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 290.
↑ Odpis. Płk dr Jan Czyż do L. 863/39. pism.co.uk. s. 28. [dostęp 2018-05-31].
↑ „Dziennik Personalny” (R.1, nr 42), MSWojsk, 3 listopada 1920, s. 1133 .
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 520.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 12.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 23.
↑ Dekret L. 1828 z 14 I 1920, Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 3 z 31.01.1920 r., s. 26
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Dokumenty obrony Lwowa 1939. Artur Leinwand (oprac.). Warszawa: Instytut Lwowski, 1997. ISBN 83-910659-0-1.
Adam Adrian Ostanek: VI Lwowski Okręg Korpusu w dziejach wojskowości polskiej w latach 1921–1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2013. ISBN 978-83-7543-286-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.