Dostojka selene

Dostojka selene
Boloria selene[1]
(Denis et Schiffermüller, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Boloria

Gatunek

dostojka selene

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Multimedia w Wikimedia Commons

Dostojka selene, perłowiec selene[3] (Boloria selene) – owad z rzędu motyli, z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).

Cechy

Skrzydła o rozpiętości 38–41 mm. Wierzch skrzydeł rudy z rysunkiem z czarnych plamek. Przy zewnętrznym brzegu, spodu tylnego skrzydła, występuje rząd żółtawych, trójkątnych, czarno obrzeżonych od wewnątrz plamek. W komórce środkowej tylnego skrzydła od wewnątrz i z zewnątrz występuje duża czarna plama[4]. Gąsienica szaro-brunatna z czarnymi plamkami z białym przyprószeniem. Przez grzbiet przebiegają dwie białe linie. Wyrostki na ciele szaro-żółte lub jasno-brunatne. Poczwarka również szaro-brunatna, lekko połyskująca z dwoma rzędami kolców na grzbiecie, które silnie połyskują w przedniej części ciała.

  • Dostojka selene
    Dostojka selene
  • △ Dostojka selene
    △ Dostojka selene

Biologia i ekologia

Jajo blado-żółte lub zielonkawo-żółte, stożkowate, wierzchołek równo ścięty. Chorion z żeberkami. Gąsienica dorasta na fiołkach: błotnym, psim i kosmatym. Jaja składane są pojedynczo na liściach rośliny, na której żerują oraz na innych roślinach w jej pobliżu. Czasem się zdarza, że są po prostu składane na ziemi. Zimuje gąsienica w średnim stadium wzrostowym. Przepoczwarzenie ma miejsce na ogonku liściowym lub łodydze rośliny pokarmowej oraz innych roślinach. Pokarmem dostojki selene jest nektar i w tym celu odwiedza różne rośliny, m.in. ostrożenia błotnego, dąbrówkę rozłogową, siedmiopalecznika błotnego, rdesta wężownika, firletkę poszarpaną, jaskra ostrego i świerzbnicę polną. Zamieszkuje wilgotne łąki śródleśne, torfowiska niskie i przejściowe, najczęściej ich obrzeża, natomiast w górach występuje w suchszych miejscach.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek palearktyczny, włącznie z obszarami podbiegunowymi. występuje również w Ameryce Północnej. W Polsce pospolity[4].

Status i ochrona

W Polsce nie jest zagrożony, nie wymaga ochrony. Uznawany jest za gatunek najmniejszej troski.

Zobacz też

motyle dzienne Polski

Przypisy

  1. ↑ Boloria selene, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Boloria selene, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 287, ISBN 83-01-01078-9.
  4. ↑ a b Jarosław Buszko, Janusz Masłowski, Motyle dzienne Polski, Nowy Sącz: Koliber, 2008, xx, ISBN 978-83-925150-4-3.

Bibliografia