Prawdopodobnie urodził się w mieście Haarlem. Działał głównie w Lowanium (Leuven), gdzie od 1462 roku pełnił funkcję malarza miejskiego. Był jednym z pierwszych malarzy północnoeuropejskich stosujących perspektywę liniową z jednym punktem zbiegu, jak w przypadku Ostatniej Wieczerzy w Ołtarzu Eucharystii z kościoła Sint-Pieterskerk w Lowanium. Sztywne postacie w kompozycjach Boutsa są przeważnie wysmuklone, o wysokich czołach i mało zindywidualizowane.
Bouts był kolorystą, co przejawia się w jego pracach, zarówno w bocznych skrzydłach Ołtarza Eucharystii (1465–1468), jak i w Pokłonie Trzech Króli (ok. 1450). W stosowanej przez niego gamie barwnej dominują oliwkowa zieleń, karmin, błękit, fiolet i biel, stosowana w subtelny sposób. W jednym ze skrzydeł tryptyku, którego środkową część stanowi Pokłon Trzech Króli, przedstawił źródło światła w obrazie jako bladą tarczę słoneczną widoczną w głębi.
Innymi ważnymi dziełami artysty są prace wyrażające jego stosunek do sprawiedliwości cesarza Ottona III (1468 r.). Malarzowi zlecono zaprojektowanie ich do sali głównej ratusza, co sugeruje, że odnosił się do obrazów Rogera van der Weydena w ratuszu brukselskim.
Miał dwóch synów, którzy również zostali malarzami: Alberta Boutsa i Dirka Boutsa, nazwanego tym samym imieniem co ojciec. Ze szkoły Dirka Boutsa pochodzi m.in. Dyptyk Mater Dolorosa i Ecce Homo.
Tryptyk Męczeństwa św. Hipolita – po 1468, olej na desce, 90 x 89,2 cm (środkowa tablica), 92 x 41 cm (każde skrzydło), Museum of Sint Salvator Kathedral w Brugii
,_1572.jpg)
