Dieter Schinzel

Dieter Schinzel
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1942
Berlin

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 2024
Akwizgran

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, menedżer

Alma Mater

RWTH Aachen

Stanowisko

poseł do Bundestagu (1972–1976, 1980), poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1994)

Partia

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Dieter P.A. Schinzel (ur. 14 listopada 1942 w Berlinie, zm. 24 sierpnia 2024 w Akwizgranie[1]) – niemiecki polityk, menedżer i samorządowiec, deputowany Bundestagu, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II i III kadencji.

Życiorys

Studiował fizykę w RWTH Aachen. Działał w samorządzie studentów (Allgemeiner Studierendenausschuss) tej uczelni (od 1967 jako prezes)[2]. Pracował m.in. jako doradca ds. zarządzania[3]. Od 1961 należał do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1972–1994 (z przerwą od 1975 do 1979) zasiadał w radzie miejskiej Akwizgranu. W 1972 został wybrany do Bundestagu. W 1976 nie uzyskał reelekcji, w tym samym roku powołano go na stanowisko przewodniczącego SPD w jednej z dzielnic miasta. Mandat posła ponownie sprawował od maja do listopada 1980[4]. Został również przewodniczącym struktur partii w Akwizgranie i członkiem egzekutywy w Środkowej Nadrenii[5][6].

W 1979 został po raz pierwszy wybrany do Parlamentu Europejskiego, w 1984 i 1989 uzyskiwał reelekcję. Przystąpił do grupy socjalistycznej. Został wiceprzewodniczącym Delegacji ds. stosunków z państwami Maszreku (1989–1992), należał też m.in. do Komisji ds. Energii, Badań Naukowych i Technologii oraz Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych[7]. W 1990 uczestniczył w negocjacjach dotyczących uwolnienia niemieckich zakładników więzionych w Iraku[8]. W 1991 został prezesem Deutsch-Arabische Gesellschaft[2]. W 1993 ujawniono, że polityk znalazł się w trudnej sytuacji finansowej ze względu na inwestycje w nieruchomości i długi hazardowe, w związku z czym partia nie umieściła go na listach wyborczych w kolejnym roku[9]. W maju 1994 został aresztowany w związku z nadużyciami finansowymi swojego partnera biznesowego (miał przy sobie podrobione franki szwajcarskie)[10]. Ostatecznie został uniewinniony w tej sprawie, ogłosił jednak bankructwo[3].

Życie prywatne

Był żonaty, miał troje dzieci. Jego bratem był muzyk i propagator teorii spiskowych Christian Anders[2].

Przypisy

  1. ↑ Abschied von einem charismatischen Menschen und Politiker. aachener-zeitung.de, 25 sierpnia 2024. [dostęp 2024-10-03]. (niem.).
  2. ↑ a b c Bernd Müllender: Der Mann mit dem Blüten-Koffer. taz.de, 31 maja 1994. [dostęp 2019-09-27]. (niem.).
  3. ↑ a b Manfred Kutsch: Böses Konkursende für Schinzel. aachener-zeitung.de, 19 grudnia 2006. [dostęp 2019-09-26]. (niem.).
  4. ↑ Rudofl Vierhaus: Biographisches Handbuch der Mitglieder des Deutschen Bundestages 1949-2002. Walter de Gruyter, 2011, s. 81. ISBN 978-3-11-096905-4.
  5. ↑ The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 228. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
  6. ↑ Bernd Haunfelder: Personalia. das-parlament.de, 2017. [dostęp 2019-09-27]. (niem.).
  7. ↑ Dieter P.A. Schnizel. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-09-26].
  8. ↑ Jörn Arfs: Wir fühlten uns einfach verlassen. zeit.de, 16 listopada 1990. [dostęp 2019-09-26]. (niem.).
  9. ↑ Claudia Jacobs: Verspielter Andreotti. focus.de, 6 czerwca 1994. [dostęp 2019-09-27]. (niem.).
  10. ↑ Barbara Schmid: Die Vergangenheit von Gesundheitsministerin Schmidt. spiegel.de, 14 stycznia 2001. [dostęp 2019-09-27]. (niem.).