PROFILPELAJAR.COM

Czarni Szczecin
Pełna nazwa	Spółdzielczy Klub Sportowy „Czarni” w Szczecinie
Data założenia	3.04.1966
Siedziba	Szczecin
Adres	ul. Heyki 4
	Sekcje
	wioślarstwo;
	; Klubowe barwy wioseł

Sekcja wioślarska Spółdzielczego Klubu Sportowego „Czarni” w Szczecinie – wioślarska sekcja szczecińskiego klubu sportowego, działająca od roku 1966. Zaprzestała działalności w 1990 roku.

Historia

Sekcja wioślarska SKS „Czarni” Szczecin powstała w dniu 3.04.1966 i w tym samym roku przyjęta została do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Macierzyste Zrzeszenie „Start” sfinansowało budowę na Wyspie Przymoście Ośrodka Sportów Wodnych, który oddano wioślarzom i kajakarzom Czarnych w 1969. Wyspa połączona została z lądem mostem wiszącym dla pieszych, a infrastruktura klubowa (m.in. hangar na łodzie i budynek klubowy) była, jak na tamte czasy, nowoczesna. Zawodnicy mogli też korzystać z krytego basenu wioślarskiego w Wojewódzkim Domu Sportu w Szczecinie^[2]^[3].

Pierwszy występ wioślarzy Czarnych na mistrzowskiej imprezie międzynarodowej miał miejsce już w 1971. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Bledzie wystąpili na dwójce podwójnej R. Burak z R. Galińskim i zajęli X miejsce. Rok później Ewa Ambroziak wystartowała na jedynce na Mistrzostwach Europy Seniorów, zajmując VI miejsce. Seria największych sukcesów wioślarzy Czarnych i licznych powołań do reprezentacji narodowej trwała przez ponad dziesięć lat. Jej kumulacją były medale R. Stadniuka na mistrzostwach świata seniorów oraz na igrzyskach olimpijskich, a przede wszystkim sukcesy sekcji w 1976, w którym trzech zawodników wystąpiło na igrzyskach, a aż sześciu juniorów wystąpiło w składzie ósemki na MŚJ^[2].

Ostatnim sukcesem wioślarzy Czarnych było V miejsce na Mistrzostwach Świata w 1989 Izabeli Wiśniewskiej, startującej na czwórce podwójnej. W związku z trudnościami finansowymi okresu transformacji ustrojowej, sekcja została ostatecznie rozwiązana w roku 1990. Ośrodek Sportów Wodnych na Wyspie Przymoście przekazany został wioślarzom AZS Szczecin. Do AZS trafiło też większość wioślarzy Czarnych, między innymi późniejszy mistrz olimpijski z 2008, Marek Kolbowicz^[2]^[3].

Wyniki sportowe

Największym sukcesem sekcji wioślarskiej Czarnych Szczecin jest występ aż czterech jej reprezentantów na trzech igrzyskach olimpijskich (w latach: 1976, 1980 oraz 1988). Jeden z nich, Ryszard Stadniuk, został medalistą olimpijskim. Ten sam zawodnik był też wicemistrzem świata seniorów.

Liczni zawodnicy sekcji uczestniczyli w mistrzostwach świata seniorów i juniorów oraz mistrzostwach Europy. Przez niemal cały okres swego działania Czarni byli jednym z najsilniejszych polskich klubów wioślarskich^[3].

Najwybitniejsi zawodnicy

Najwybitniejszymi zawodnikami sekcji wioślarskiej klubu byli:

Ryszard Stadniuk – wychowanek klubu, medalista olimpijski i mistrzostw świata. Jego największe sukcesy^[4]:

1980 – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – czwórka ze sternikiem – brązowy medal; na igrzyskach tych startował też na ósemce i zajął IX miejsce.
1976 – Igrzyska Olimpijskie, Montreal – dwójka ze sternikiem – VI miejsce,
1975 – Mistrzostwa Świata, Nottingham – dwójka ze sternikiem – srebrny medal,
1977 – Mistrzostwa Świata, Amsterdam – dwójka ze sternikiem – VI miejsce,
po skończeniu kariery zawodniczej – wieloletni Prezes PZTW.

Ryszard Burak – wychowanek Czarnych, dwukrotny olimpijczyk, wieloletni reprezentant kraju. Odniósł następujące sukcesy^[5]:

1976 – Igrzyska Olimpijskie, Montreal – czwórka ze sternikiem – VIII miejsce,
1980 – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – czwórka podwójna – VII miejsce,
1979 – Mistrzostwa Świata, Bled – czwórka podwójna – VIII miejsce,
1981 – Mistrzostwa Świata, Monachium – czwórka podwójna – XI miejsce.
1982 – Mistrzostwa Świata, Lucerna – czwórka podwójna – IX miejsce.
1972 – Mistrzostwa Świata Juniorów, Mediolan – dwójka podwójna – VI miejsce.

Ewa Ambroziak – wychowanka klubu, olimpijka i wielokrotna reprezentantka kraju. Jej sukcesy^[6]:

1976 – Igrzyska Olimpijskie, Montreal – jedynka – IX miejsce,
1974 – Mistrzostwa Świata, Lucerna – dwójka podwójna – IV miejsce,
1975 – Mistrzostwa Świata, Nottingham – jedynka – VI miejsce.

Ireneusz Omięcki – sternik, olimpijczyk i wieloletni reprezentant kraju. Jego wyniki^[7]:

1988 – Igrzyska Olimpijskie, Seul – dwójka ze sternikiem – IX miejsce,
1986 – Mistrzostwa Świata, Nottingham – czwórka ze sternikiem – VI miejsce.

Marek Kolbowicz – wychowanek klubu. Już po przejściu do AZS Szczecin mistrz olimpijski, czterokrotny mistrz świata, mistrz Europy i pięciokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich^[8].

Galeria zdjęć

Ryszard Stadniuk
Czwórka ze sternikiem Czarnych Szczecin w latach 70. XX w.
Zawodnicy Czarnych Szczecin w 1982
Przystań Czarnych już po przejęciu przez AZS Szczecin
Wychowanek Czarnych – Marek Kolbowicz

Przypisy

↑ Na podstawie planszy: Barwy historycznych wioseł klubów wioślarskich, Biblioteka PZTW
↑ ^a ^b ^c Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 67-124 oraz 270, ISBN 83-915043-0-1.
↑ ^a ^b ^c Marek Łyskawa, Baza Sportu Wioślarskiego w Szczecinie w XX wieku, Zeszyty Naukowa Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 404, 2004 rok, s. 171-175.
↑ Wyniki zawodnika na portalu olimpijskim [dostęp 2021-03-28].
↑ Wyniki zawodnika na portalu olimpijskim [dostęp 2021-03-28].
↑ Wyniki zawodniczki na portalu olimpijskim [dostęp 2021-03-27].
↑ Wyniki za portalem olimpijskim [dostęp 2021-03-27].
↑ Wyniki zawodnika na: worldrowing.com [dostęp 2021-03-28].

Bibliografia

Marek Łyskawa, Baza Sportu Wioślarskiego w Szczecinie w XX wieku, Zeszyty Naukowa Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 404, 2004 rok, s. 171-176.
Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, ISBN 83-915043-0-1.