Colin Turkington rozpoczął swoją karierę wyścigową serii kartingowej Ulster Karting w 1993[2]. W latach 1996 i 1997 brał udział w wyścigach na naturalnej nawierzchni (ang. autograss)[2]. W 1998 przeniósł się do serii Northern Irish Metro Championship, gdzie zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski[2]. W 1999 natomiast przeniósł się do Ford Credit Fiesta Zetec Championship, gdzie również został mistrzem w 2001[2].
British Touring Car Championship
Team Atomic Kitten (2002)
Colin Turkington po swoich sukcesach w niższych seriach, w 2002 przeniósł się do najbardziej prestiżowej narodowej serii wyścigowej w Wielkiej Brytanii – British Touring Car Championship. Jego pierwszym samochodem był roczny MG ZS sponsorowany przez popowy girlsband Atomic Kitten. Turkingtonowi partnerował Gareth Howell, który wcześniej również jeździł w Ford Credit Fiesta Zetec Championship. Colin ukończył sezon na 14 pozycji z 29 punktami w klasyfikacji generalnej i na 6 miejscu w klasie kierowców niezależnych.
West Surrey Racing (2003–2004)
W związku ze swoim udanym debiutanckim sezonem, w 2003 Turkington przeniósł się do fabrycznego zespołu MG i w drugim wyścigu na Brands Hatch po raz pierwszy odniósł zwycięstwo w BTCC. Sezon ukończył na 8 pozycji z 97 punktami na koncie. W 2004, mimo wycofania się MG z mistrzostw, zajął 6 miejsce wraz z 173 punktami i zwycięstwem w trzecim wyścigu na swoim domowym torze Mondello Park w Irlandii Północnej.
Vauxhall (2005)
W 2005 Colin Turkington przeniósł się do zespołu Vauxhalla zastępując mistrza z sezonów 2002 i 2004 Jamesa Thompsona. Pomimo starań ten sezon ukończył podobnie jak poprzedni na 6 miejscu z zaledwie o jednym punktem więcej. W związku z tym Colin nie mógł liczyć na zachowanie miejsca w Vauxhallu na następny rok.
West Surrey Racing (2006–2009, 2013)
W 2006 Colin Turkington powrócił do zespołu West Surrey Racing, gdzie z powrotem jeździł MG ZS sponsorowanym tym razem przez przedsiębiorstwoRAC plc specjalizujące się w pomocy drogowej. Partnerował mu Rob Collard. Bardzo udany sezon uwieńczył 3 miejscem w końcowej klasyfikacji z 240 punktami; zaledwie jeden punkt więcej miał drugi w klasyfikacji Jason Plato. Pod koniec sezonu zespół z benzyny przeszedł na bioetanol i o mało nie stał się pierwszym zespołem w BTCC, który wygrał wyścig na tym paliwie.
W 2007 zespół widząc, że z MG nie jest w stanie zdobyć mistrzostwa zmienił samochody na BMW 320si i zatrudnił nowego kierowcę - Toma Onslow-Cole’a. Pierwsze zwycięstwo w tym sezonie Colin odniósł w pierwszym wyścigu na torze Croft Circuit. Po pierwszym wyścigu na Snetterton Motor Racing Circuit, gdzie również wygrał, a wcześniej zdobył pole position, został zdyskwalifikowany za zbyt małą wagę samochodu[3]. Mimo zmiany pojazdów Turkington ukończył sezon na 5 pozycji z 174 punktami w klasyfikacji generalnej, ale klasie kierowców niezależnych zdobył mistrzostwo.
W 2008 do zespołu dołączył kierowca Formuły 3Stephen Jelley. Colin Turkington odniósł cztery zwycięstwa, ukończył sezon na 4 miejscu z 212 punktami i ponownie zdobył mistrzostwo w klasyfikacji kierowców niezależnych.
W 2009 Turkington objął prowadzenie w mistrzostwach w połowie sezonu i nie oddał go do samego końca zdobywając tym samym tytuł mistrzowski w klasyfikacji generalnej z sześcioma zwycięstwami i 275 punktami na koncie. Ukończył go konsekwentnie zdobywając punkty we wszystkich 18 wyścigach począwszy od rundy na Croft Circuit. Nie wywalczył punktów tylko dwa razy - w pierwszym wyścigu na Donington Park, gdzie nie ukończył go z powodu kolizji z Adamem Jonesem i w trzecim wyścigu na Oulton Park, gdzie zajął 11 miejsce.
W 2013 Colin Turkington powrócił do BTCC i West Surrey Racing, gdzie ścigał się w BMW 125i M Sport obok Roba Collarda i Nicka Fostera. Odniósł pięć zwycięstw, trzykrotnie był drugi i dwa razy trzeci. Po trzecim wyścigu na Knockhill Racing Circuit, w którym wywalczył 4 pozycję, został zdyskwalifikowany z powodu przekroczenia limitu doładowania silnika[4]. Sezon ukończył na 5 miejscu w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 347 punktów.
World Touring Car Championship
2007
W 2007 Colin Turkington wystartował wraz ze swoim zespołem z BTCC - West Surrey Racing - w Wyścigu Wielkiej Brytanii na Brands Hatch i w Wyścigu Makau na ulicznym torze Guia Circuit. Na Brands Hatch zdobył 3 i 4 miejsce, gdzie dodatkowo ustanowił najszybsze okrążenie drugiego wyścigu, a w Makau 14 i 8. W związku z tym, że jego samochód nie miał homologacji z powodu zastosowania w nim sekwencyjnej skrzyni biegów, nie mógł zdobywać punktów[5].
2010
Colin Turkington z powodu braku zabezpieczenia finansów nie mógł wystartować w BTCC w sezonie 2010[6], jednak 3 czerwca2010 ogłoszono, że weźmie udział w trzech rundach World Touring Car Championship z West Surrey Racing w sezonie 2010 - w Wyścigu Portugalii, Wyścigu Wielkiej Brytanii i Wyścigu Czech[7]. W pierwszym wyścigu na Brands Hatch pojechał najlepiej ze wszystkich BMW, a w drugim zajął 2 pozycję za Andym Priaulksem, wygrywając wśród kierowców niezależnych w obu wyścigach. Z dodatkowymi punktami za wysokie miejsca w ogólnej klasyfikacji Turkington przesunął się na 2 miejsce w klasyfikacji kierowców niezależnych, mimo że wziął udział tylko w dwóch rundach, a wszyscy inni kierowcy już w sześciu. Po zdobyciu przez niego pole position wśród kierowców niezależnych w Brnie, FIA zmieniła zasady w tej klasyfikacji i pozbawiła Turkingtona statusu kierowcy niezależnego[8]. Po rundzie w Czechach był dziewiąty w klasyfikacji generalnej.
Pod koniec czerwca 2010 West Surrey Racing zapowiedział, że chciałby rozszerzyć swój program w WTCC o Wyścig Japonii i Wyścig Makau[9] i tak też się stało. W Japonii Turkington zajął 6 i 2 miejsce, lecz później z tej rundy zdyskwalifikowano Andy’ego Priaulksa i Augusto Farfusa[10], dzięki czemu Colin w pierwszym wyścigu przesunął się na 4 miejsce, a w drugim odniósł zwycięstwo. W Makau natomiast pierwszego wyścigu nie ukończył z powodu awarii skrzyni biegów, a w drugim zajął 13 miejsce. Sezon ukończył na 10 pozycji z 97 punktami na koncie.
W 2012 Colin Turkington wystartował w Wyścigu Chin nowym dla siebie Chevroletem Cruze, ponownie z West Surrey Racing, tym razem pod banerem Aviva-Cofco. W pierwszym wyścigu zajął 6 miejsce, a w drugim 7. Był to jego pierwszy start samochodem przednionapędowym od 2006[12].