Cmentarze w Gdańsku – zajmują 103,6 ha powierzchni miasta. 95,1 ha należy do cmentarzy komunalnych, a 8,5 ha cmentarzy do parafii katolickich[1]. Najstarszym czynnym cmentarzem jest założony na początku XIX wieku cmentarz Garnizonowy[2].
Cmentarz Ofiar Hitleryzmu – założony w 1948[3] cmentarz w dzielnicy Zaspa-Rozstaje o powierzchni 3,3 ha. Chowano na nim zwłoki rozstrzelanych obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku, więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof oraz ciała z innych miejsc kaźni. Od 1945 jest to miejsce pamięci narodowej. W czasie I wojny światowej chowano tutaj zmarłych jeńców.
Cmentarz Żołnierzy Francuskich – powstały w 1967[4] cmentarz obywateli francuskich, którzy zginęli na terenie Polski podczas obu wojen światowych.
Cmentarz Żołnierzy Radzieckich – położony w dzielnicy Aniołki cmentarz założony w l. 1946-1955[5]. Spoczywa na nim 3 tysiące żołnierzy radzieckich, którzy zginęli podczas walk na Pomorzu w 1945.
Cmentarze nieczynne
Po 1945 władze PRL masowo likwidowały istniejące w Gdańsku cmentarze, kojarząc je z niemiecką przeszłością miasta. Na miejscu byłych nekropolii tworzono tereny zielone. W 2002 miasto Gdańsk upamiętniło nieistniejące nekropolie tworząc symboliczny Cmentarz Nieistniejących Cmentarzy.
Cmentarz Brętowski – parafialny cmentarz katolicki w zachodniej części Wrzeszcza Górnego. Otwarty w 1906, od 1947 na cmentarzu nie są już chowani zmarli, w 1956 cmentarz został zamknięty (ostatni pochówek miał miejsce w 1958); istnieje do dziś[7][8].
Cmentarze żydowskie – trzy nieczynne nekropolie żydowskie. Jedna z nich, na tzw. Żydowskiej Górce w dzielnicy Chełm, była największą nekropolią żydowską na Pomorzu. Zachował się tam ohel.