Citroën GS/GSA – samochód osobowy produkowany w latach 1970-1986 przez francuską firmę Citroën, najmniejszy model tej firmy z zawieszeniem hydropneumatycznym.
Historia modelu
Model GS jest bezpośrednim protoplastą BX-a i późniejszej Xantii. Przedstawiony został w sierpniu 1970 roku i został uznany za "Samochód Roku 1971"[1]. Powstał jako połączenie koncepcji modeli 2CV i DS. Z DS wzięto wypróbowane hydropneumatyczne zawieszenie. W modelu GS zawieszenie składało się z:
Kąt pochylenia przedniego koła (nieregulowany) 0°±1°, kąt wyprzedzenia sworznia zwrotnicy (nieregulowany) 1°15' +1°25' -1°15', zbieżność kół (zbieżne do przodu) 0...2 mm.
Silnik tego modelu to typowy, chłodzony powietrzem, boxer o 4 cylindrach położonych poziomo, dwa wałki rozrządu - po jednym dla każdej pary cylindrów - napędzane oddzielnymi paskami zębatymi. Kadłub, głowicę i cylindry wykonano ze stopów lekkich. Stosowano skrzynie cztero- i pięciobiegowe, oraz trzybiegową automatyczną. Pierwszy silnik miał pojemność 1015 cm³. Od sierpnia 1972 roku stosowano również silnik o pojemności 1222 cm³, noszący oznaczenie GS 1220. W 1977 roku zamiast silnika o pojemności 1015 cm³ zastosowano boxer o wydłużonym skoku tłoków i pojemności 1129 cm³. Jesienią 1979 w modelu GSA.X3 zastosowano silnik typu boxer o pojemności 1299 cm³ i mocy maksymalnej 48 kW (65 KM).
Od września 1973 do 1975 roku produkowano model GS Birotor wyposażony w silnik Wankla o pojemności 995 cm³ i mocy maksymalnej 78,7 kW (107 KM).
W GS połączono hydraulikę zawieszenia z hamulcami - wspólny był regulator, pompa wysokiego ciśnienia i akumulator ciśnienia. Rozwiązanie to było później stosowane m.in. w BX-ie. Był to najmniejszy samochód na świecie, który posiadał ten rodzaj zawieszenia. W jego skład wchodził:
- zbiornik płynu hydraulicznego,
- jednotłokowa pompa wysokiego ciśnienia,
- regulator ciśnienia,
- akumulator ciśnienia,
- zawór bezpieczeństwa z czujnikiem ciśnienia,
- cztery elementy hydropneumatyczne,
- korektory prześwitu w obu osiach,
- dystrybutor hamulcowy.
Deska rozdzielcza GS-a tradycyjnie dla tej marki miała jednoramienną kierownicę. Prędkościomierz oprócz szybkości jazdy pokazywał przewidywaną drogę hamowania. To rozwiązanie zostało zarzucone.
Model GSA wprowadzony był do produkcji w 1979 i miał on:
- inne zderzaki (z wkładką elastyczną),
- inne klosze lamp tylnych,
- zmienione klamki drzwi i wystrój zewnętrzny oraz wewnętrzny nadwozia,
- zamiast klapy bagażnika wprowadzono klapę otwieraną razem z szybą do góry (5. drzwi),
- poprawioną aerodynamikę, Cx=0,34 (wersja GSA.X3 ma Cx=0,318).
Aby obniżyć opór powietrza w wersji GSA.X3 m.in. osłonięto tarcze kół, wyprofilowane zderzaki i spoiler na tylnej ścianie nadwozia.
W ciągu pierwszych 10 lat produkcji powstało 2 miliony samochodów serii Citroën GS/GSA.
-
Citroën GS Pallas - tył nadwozia
-
Citroën GS Break - tył nadwozia
-
Citroën GSA Break w
Cambridge
-
Citroën GSA X1 z 1984 roku - tył nadwozia
Dane techniczne
| Wersja
|
Silnik:
|
Układ zasilania:
|
Śr. × skok tłoka:
|
St. sprężania:
|
Moc maksymalna:
|
Maks. moment obrotowy
|
0–100 km/h:
|
V-max:
|
Śr. zuż. paliwa / 100 km:
|
| Silniki benzynowe:
|
| GS 1015[2]
|
B4 1,0 l (1015 cm³), SOHC
|
gaźnik
|
74,00 mm × 59,00 mm
|
9:1
|
56 KM (41 kW) przy 6500 obr./min
|
71 N•m przy 3500 obr./min
|
b/d
|
147 km/h
|
9,3 l
|
| GS X[3]
|
B4 1,1 l (1129 cm³), SOHC
|
gaźnik
|
74 mm × 65,6 mm
|
8,2:1
|
56 KM (41 kW) przy 5750 obr./min
|
79 N•m przy 3500 obr./min
|
17 s
|
149 km/h
|
7,9 l
|
| GS 1220[4]
|
B4 1,2 l (1222 cm³), SOHC
|
gaźnik
|
77 mm × 65,6 mm
|
8,2:1
|
60 KM (44 kW) przy 5750 obr./min
|
87,2 N•m przy 3250 obr./min
|
16,1 s
|
151 km/h
|
9,3 l
|
| GSA Club[5]
|
B4 1,3 l (1299 cm³), SOHC
|
gaźnik
|
79,4 mm × 65,6 mm
|
8,7:1
|
65 KM (48 kW) przy 5500 obr./min
|
98 N•m przy 3500 obr./min
|
14,2 s
|
160 km/h
|
8,4 l
|
| GS Birotor[6]
|
W2 1,0 l (995 cm³)
|
gaźnik
|
/
|
9:1
|
107 KM (78,7 kW) przy 6500 obr./min
|
137 N•m przy 3000 obr./min
|
14,0 s
|
175 km/h
|
12,8 l
|
Przypisy
Bibliografia
.jpg)
