Citroën BX – samochód osobowy klasy średniej produkowany przez firmę Citroën w latach 1982 – 1994.
Opis
Wersje nadwoziowe obejmowały pięciodrzwiowego hatchbacka (Berline), a od 1985 roku także kombi (Break lub Evasion). Przez 14 lat produkcji powstało 2 315 739 sztuk tego modelu. Nadwozie zapewniało wygodę podróży dla 4 osób, mimo że auto rejestrowano jako pięcioosobowe. Bezpośrednio na komfort wpływało zastosowane zawieszenie hydropneumatyczne pierwszej generacji, odziedziczone z modelu GS/GSA i CX. Nadwozie auta wykonano w dużej części z kompozytów (m.in. pokrywa silnika w wielu wersjach, tylna klapa bagażnika w każdej wersji, poszycie tylnych słupków wersji Berline). Citroën BX to jedno z niewielu aut koncernu PSA o wysoce modułowej konstrukcji. Taka budowa obniżała koszt produkcji wielu różnych wariantów wyposażeniowych. Po faceliftingu przeprowadzonym w 1986 auto zwracało uwagę starannym zabezpieczeniem antykorozyjnym (wszystkie blachy dwustronnie cynkowane, całe podwozie powlekane PVC).
W pierwszej generacji Citroëna BX zwracało uwagę nietypowo rozwiązane wnętrze samochodu. Deska rozdzielcza nie posiadała tradycyjnych przełączników, światła, kierunkowskazy i wycieraczki uruchamiane były przełącznikami zespolonymi z deską rozdzielczą. Również nietypowy był "bębenkowy" prędkościomierz, w którym prędkość pokazywana była na obracającym się bębnie z cyframi. W drugiej generacji BX-a zrezygnowano z tych rozwiązań, BX miał już tradycyjny, okrągły prędkościomierz ze wskazówką i zwyczajne przełączniki. Zachowano jednak charakterystyczną dla Citroëna jednoramienną kierownicę.
Oznaczenie BX 17 lub BX 17 TURBO, poj. 1769 cm³, 8v, wolnossący 44 kW, turbodoładowany 66 kW
Oznaczenie BX 19, poj. 1905 cm³, 8v, 47-51 kW
Jednostki napędowe montowano z przodu pojazdu, poprzecznie do jego osi i napędzały koła przednie – z wyjątkiem modelu BX 4x4.
Do wyboru była czterobiegowa skrzynia automatyczna ZF4HP14 (silniki 1580-1905 benzyna i 1905 diesel wolnossący), lub skrzynia manualna o 4 lub 5 przełożeniach:
BH3 - skrzynia umieszczona w misce olejowej silnika (tylko dla modeli z silnikiem X) tworzy tzw. monoblok.
Oferowano bardzo bogaty wybór wyposażenia dodatkowego, m.in.:
klimatyzację
pełną elektrykę szyb oraz elektryczne lusterko prawe i lewe
komputer pokładowy
skórzaną tapicerkę
system audio z gniazdami słuchawek dla pasażerów
Wersje specjalne
Skonstruowano i produkowano bardzo dużo wersji specjalnych o nietypowym wyposażeniu, w tym wersję Digit (cyfrowa deska rozdzielcza, komputer pokładowy - powstało ok. 5 tys. sztuk).
Dostępne były również wersje GTi (ośmio- i szesnastozaworowe) oraz z napędem na 4 koła. W latach 1985–1986 wyprodukowano także niewielką liczbę pojazdów w sportowej wersji 4TC o zmienionej konstrukcji i wyglądzie zewnętrznym - ok. 200 sztuk z silnikiem o mocy 200 koni mechanicznych oraz 20 sztuk z silnikiem o mocy 360 koni mechanicznych. Wyprodukowanie tej wersji było potrzebne firmie Citroën do uzyskania dla modelu BX licencji rajdowej.