Ten artykuł dotyczy wsi w województwie śląskim. Zobacz też: inne miejscowości o tej nazwie.

Chorzenice

wieś
Pałac w Chorzenicach, obecnie dom dziecka
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	częstochowski
Gmina	Kłomnice
Liczba ludności (2008)	343
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-270[2]
Tablice rejestracyjne	SCZ
SIMC	0134143
Położenie na mapie gminy Kłomnice Chorzenice
Położenie na mapie Polski Chorzenice
Położenie na mapie województwa śląskiego Chorzenice
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego Chorzenice
50°54′05″N 19°17′59″E/50,901389 19,299722[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Chorzenice – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kłomnice.

Po raz pierwszy wieś wymieniona została na przełomie średniowiecza i renesansu. Jest wzmiankowana w początku XVI wieku: w 1511 notowana jako Chorzenice, 1827 Chorzenice, 1880 Chorzenice. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy osobowej Chorzema^[3].

Pod koniec XIX wieku miejscowość jako folwark oraz wieś Chorzenice leżącą w powiecie noworadomskim, gmina Rzeki, parafia Borówno odnotował Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1827 wieś liczyła 23 domów, w których mieszkało 159 mieszkańców. Dobra chorzenickie składały się z folwarków Chorzenice, Michałów i Wymysłów, a także wsi Chorzenice oraz Przybyłowo. Ogólna rozległość dóbr wynosiła 1312 morg w skład, których wchodziły: grunty orne i ogrody 644 morg, las 429, pastwiska i zarośla 183, nieużytki 56. Wieś Chorzenice liczyła 28 osadników i posiadała 232 morg gruntu, a wieś Przybyłowo 8 osadników i 31 morg^[4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

W miejscowości znajduje się dwór (pałac) z 1926 roku, otaczający go park, rządcówka oraz stajnia^[5]. W budynku dworu mieści się obecnie dom dziecka.

• Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski, t. II, C-D, hasło "Chorzenice". Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1997, s. 73-74. ISBN 978-83-64007-04-0.

• Chorzenice (województwo śląskie), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 635 .