Cerkiew św. Mikołaja w Hoszowie (XX wiek)

Cerkiew św. Mikołaja w Hoszowie
obecnie kościół bł. Bronisławy
Zabytek: nr rej. A-121 z dnia 7.03.1969[1]
kościół filialny
Ilustracja
Elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Hoszów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych

Wezwanie

bł. Bronisławy (obecnie);
św. Mikołaja (poprzednio)

Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Hoszów, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Hoszów, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Hoszów, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hoszów, cerkiew”
Ziemia49°23′27,3″N 22°38′26,8″E/49,390917 22,640778
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew św. Mikołaja w Hoszowie – dawna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w latach 1939–1948, znajdująca się w miejscowości Hoszów.

W 1971 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Pełni funkcję kościoła filialnego pw. bł. Bronisławy parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych.

Świątynię włączono do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia

Budowę cerkwi rozpoczęto w roku 1939. Użyto do niej materiały z poprzedniej XVIII wiecznej cerkwi. Do wybuchu II wojny światowej zdążono postawić jedynie ściany. W trakcie wojny wykorzystywana przez Niemców jako magazyn amunicji, której wybuch poważnie uszkodził konstrukcję budynku. Budowa została dokończona w 1948 i do 1951 użytkowana była przez grekokatolików. W wyniku przesiedleń w 1951 cerkiew została opuszczona. Przez pewien okres służyła jako owczarnia. W 1971 została przejęta przez kościół rzymskokatolicki. W latach 60. XX w. cerkiew wykorzystano w filmie Wilcze echa. W trakcie remontu w roku 1977 pokrywający dach i kopułę gont zastąpiono blachą[2][3].

Architektura i wyposażenie

Jest to budowla drewniana konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna. Zbudowana została na planie krzyża greckiego. Do prezbiterium przylegają dwie zakrystie. Nad szerszą nawą kopuła centralna na ośmiobocznym bębnie zwieńczona baniastą sygnaturką. Na kalenicach układu krzyżowego mniejsze sygnaturki. Ściany zewnętrzne oszalowane pionowo deskami[3].

Wewnątrz widoczna konstrukcja kopuły na pendentywach. Nie zachowały się elementy pierwotnego wyposażenia[2].

  • Elewacja boczna
    Elewacja boczna
  • Wnętrze
    Wnętrze
  • Dzwonnica
    Dzwonnica

Otoczenie

Przy cerkwi znajduje się stary cmentarz z zachowanymi czterema nagrobkami[2]. Obok świątyni drewniana dzwonnica na planie prostokąta z czterospadowym dachem.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2015-12-12].
  2. ↑ a b c Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2011, s. 179, 180. ISBN 83-89188-08-2.
  3. ↑ a b Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPARHIA, Rzeszów 2015, s. 87. ISBN 978-83-61577-68-3.

Linki zewnętrzne

Cerkwie w powiecie bieszczadzkim