Największe sukcesy odnosił jako piłkarz Wisły Kraków[1], choć grał także w Cracovii oraz Warszawiance. W barwach Wisły w 1927 i 1928 zostawał mistrzem Polski[2]. W reprezentacji Polski w oficjalnym spotkaniu wystąpił tylko raz, w rozegranym 5 lipca1931 spotkaniu ze Łotwą, które Polska wygrała 5:0[3]. Wcześniej, w 1929 zagrał w meczu z Austrią, jednak spotkanie to dziś jest uznawane za nieoficjalne.
Aktywny uczestnik ruchu oporu w Krakowie podczas okupacji hitlerowskiej. Aresztowany przez Gestapo, więziony na Montelupich, został rozstrzelany w dniu 39 urodzin. Miejsce pochówku jest nieznane. Skromna tablica upamiętniająca go i rozstrzelanego wraz z nim brata Jana, jest umieszczona na rodzinnym grobowcu na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.