Braulion z Saragossy

Święty
Braulion z Saragossy
biskup
Ilustracja
Data urodzenia

590

Data i miejsce śmierci

651
Saragossa

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

18 marca

Atrybuty

pastorał

Patron

Saragossy

Multimedia w Wikimedia Commons

Braulion z Saragossy (ur. w 590, zm. 651 w Saragossie) – święty Kościoła katolickiego, biskup, pisarz łaciński, uczeń Izydora z Sewilli[1][2], odnowiciel dyscypliny kościelnej w Hiszpanii[3].

Życiorys

Był synem biskupa Osmy[4] Grzegorza, jeden z jego braci Frunimianus pełnił obowiązki opata w Rioja, siostra Pomponia była ksienią, a sam został następcą brata Jana w Saragossie[2]. Kształcił się w saragoskim klasztorze Osiemnastu Męczenników[2]. W wieku trzydziestu lat został duchownym w Sewilli za sprawą późniejszego świętego, arcybiskupa Izydora[2]. Do Saragossy powrócił około 619 r. na wieść o sakrze brata Jana[4]. Za namową Izydora i pod jego kuratelą prowadził działalność pisarską, a po jego śmierci stał się, w episkopacie autorytetem[2]. Dzięki swojej głębokiej wiedzy i zacięciu bibliofilskiemu odgrywał rosnącą rolę w czasie kolejnych synodów w Toledo (633, 636 i 638r.)[2][4]. Obok redakcji dokumentów VI synodu, zasłynął z obrony biskupów w liście do papieża Honoriusza I[4]. Stopniowo tracił wzrok, a ascetyczny tryb życia spowodował osłabienie i w konsekwencji śmierć[2].

W latach 631-651 był biskupem Saragossy. Pozostawił Żywot świętego Emiliana i 44 Listy, będące ważnym źródłem dla badań nad historią Hiszpanii za panowania Wizygotów. Braulio z Saragossy najprawdopodobniej zredagował wyznanie wiary dla przyjmujących chrzest Żydów (Confessio Iudaeorum civitatis Toletanae). Był autorem hymnów i poematów, oraz dzieł hagiograficznych[2].

Dzieła Brauliusza dowodzą jego znajomości pism Ojców Kościoła i chrystocentryzm[1]. Spisane przez niego elementy duchowości umożliwiły wyróżnienie czterech stopni życia wewnętrznego[1]. W efekcie Bojaźni Bożej - nawrócenie to etap pierwszy[1]. Z kolei następuje naśladownictwo Jezusa Chrystusa, a dalej nadzieja na przyszłą nagrodę[1]. Czwartym stopniem jest rosnąca dojrzałość i miłość miłosierna w aspekcie łaski i kontemplacji[1][1].

Postać Brauliusza otoczona została kultem na przełomie XIII i XIV wieku[2].

Atrybutem świętego jest pastorał[1]. Brauliusz z Saragossy jest patronem Saragossy[1].

W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (18 marca).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 94. ISBN 978-83-7558-293-2.
  2. ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, kol. 501-502. ISBN 83-7097-271-3.
  3. ↑ Peter Burchi: San Braulio Vescovo. 2011-09-01. [dostęp 2013-06-25]. (wł.).
  4. ↑ a b c d Luigi Mezzadri: Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Jedność, s. 92. ISBN 978-83-7558-293-2.

Bibliografia