Bolesław Mierzejewski

Bolesław Mierzejewski
Data i miejsce urodzenia	7 października 1887 Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	7 października 1980 Katowice, Polska
Zawód	aktor, śpiewak, reżyser
Współmałżonek	1.Ewelina Szymańska; 2.Władysława I.v.Korol z d.Lazar[1]
Lata aktywności	1905–1980
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Bolesław Mierzejewski, pseudonim Szeliga (ur. 7 października 1887 w Warszawie, zm. 7 października 1980 w Katowicach) − polski aktor filmowy i teatralny, śpiewak operetkowy oraz reżyser.

Był synem Stanisława i Joanny z domu Charlee. Pochodził z zubożałej po 1863 roku szlachty. Był uczniem warszawskiego Liceum im. Konopczyńskiego, z którego został wyrzucony za udział w strajku szkolnym w 1905.

Zadebiutował w grudniu 1905 roku w Warszawskiej Drużynie Dramatycznej. W latach 1908–1909 w trakcie nauki w Szkole Aplikacyjnej przy WTR występował w przedstawieniach teatrów: Rozmaitości, Małego i Letniego. Po skończeniu szkoły, został zaangażowany do Teatru Małego. W trakcie swojej dalszej kariery był członkiem zespołów: Teatru Miejskiego w Grodnie (1934–35), Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1935–37), Teatru Nowego w Poznaniu (1936), Teatrów Miejskich we Lwowie (1937–38), Teatru Miejskiego w Bydgoszczy (1938–39), Operetki Poznańskiej (1939).

Przed wojną występował również w teatrach operetkowych i kabaretach w Warszawie („Morskie Oko”, „Cyrulik Warszawski”, „Banda”, „Znicz” i inne).

Od roku 1916 grał w filmie. Niekwestionowaną popularność zdobył jako pierwszy amant polskiego kina przedwojennego. Najsłynniejszą była rola Ordynata Michorowskiego w Trędowatej (1926).

W czasie wojny pracował jako kelner w kawiarni "Znachor", w której kasjerem był jego przyjaciel Karol Adwentowicz. W tym czasie poznał ukrywającą się w Warszawie wraz z trójką dzieci Władysławę Korol (z domu Lazar), wdowę po poległym w sierpniu 1940 r. Józefie Korolu, pierwszym komendancie Okręgu Śląskiego ZWZ^[2]. Był członkiem Armii Krajowej i brał udział w powstaniu warszawskim^[3].

W 1946 roku przeprowadził się wraz z poślubioną Władysławą Korol na stałe do Katowic, gdzie urodził się ich syn Ksawery^[2]. Do śmierci w 1980 roku mieszkał przy ul. Gliwickiej 9. W Katowicach występował do 1976 r. w Teatrze Śląskim, a do końca życia był zaliczany w poczet członków zespołu. W radiu i telewizji pojawiał się głównie jako śpiewak operetkowy.

21 lipca 1972 został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy^[4].

Jest autorem wspomnień Maraton z Melpomeną (Wydawnictwo: Śląsk, Katowice 1980).

Bolesław Mierzejewski spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 198-4-13/14)^[5][6].

• 1918 – Krysia Leśniczanka teatr „Nowości”
• 1919 – Orfeusz w piekle Teatr Stołeczny
• 1920 – Gri-gri
• 1920 – Księżniczka Czardasza
• 1920 – Choć na świecie dziewcząt roje
• 1920 – Sybilla
• 1923 – Wróg kobiet
• 1923 – Bajadera
• 1923 – Frasquita
• 1925 – Księżniczka w masce
• 1926 – Wieszczka wód teatr „Nowości”
• 1926 – Manewry jesienne
• 1926 – Cnotliwa Zuzanna
• 1926 – Halo. Nowości teatr „Nowości”
• 1926 – Królowa
• 1928 – Najpiękniejsza z kobiet
• 1929 – Jasnowłosy Cygan, teatr „Znicz”
• 1931 – Damski raj, teatr „Kometa”
• 1932 – Hip, hip, hura „Morskie Oko”

• 1973 – Sanatorium pod klepsydrą jako Franciszek Józef, postać w panoptikum
• 1951 – Gromada jako Szwagier młynarza, sekretarz sądu
• 1951 – Młodość Chopina jako Profesor Linde
• 1935 – Manewry miłosne
• 1935 – Wacuś
• 1933 – Romeo i Julcia jako Komisarz policji
• 1932 – Księżna Łowicka
• 1930 – Dusze w niewoli jako Jerzy Sielski
• 1929 – Mocny człowiek jako Dyrektor teatru Ateneum
• 1929 – Tajemnica skrzynki pocztowej
• 1928 – Przedwiośnie jako Hipolit Wielosławski
• 1926 – Trędowata jako Waldemar Michorowski
• 1923 – Od kobiety do kobiety jako Tenor operowy Henryk Arto
• 1922 – Chłopi jako Syn organiściny
• 1922 – Kizia - Mizia jako Fonsio
• 1919 – Kobieta, która widziała śmierć
• 1919 – Przestępcy jako Zdzisław Ruszczyc
• 1916 – Pod jarzmem tyranów jako Henryk, narzeczony Marii

• Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 80. ISBN 83-60353-11-5.
• Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy : leksykon polskiej rozrywki 1944-1989 : artyści, twórcy, osobistości. Warszawa: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09191-9. Brak numerów stron w książce
• Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen. Warszawa: Czytelnik, 1977. Brak numerów stron w książce

• Bolesław Mierzejewski w bazie IMDb (ang.)
• Bolesław Mierzejewski w bazie Filmweb
• Bolesław Mierzejewski w bazie filmpolski.pl
• Bolesław Mierzejewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• Bolesław Mierzejewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”