Bielawica

Bielawica
Ilustracja
Potok za wylotem z Ciemnego Jaru na poziomie 450 m n.p.m. w Nowej Bielawie, gdzie przyjmuje z prawej strony Niedźwiedzi Potok
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Lokalizacja

Góry Sowie, Powiat dzierżoniowski

Potok
Długość około 12,5 km
Źródło
Miejsce Góry Sowie na północnym zboczu wzniesienia Kalenica
Wysokość

900–905 m n.p.m.

Współrzędne

50°38′42,9″N 16°32′34,2″E/50,645253 16,542820

Ujście
Recypient rzeka Piława
Miejsce

Dzierżoniów

Wysokość

260 m n.p.m.

Współrzędne

50°42′50,6″N 16°39′49,2″E/50,714042 16,663656

Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Bielawica (przed 1945 niem. Biele, Langenbielauer Wasser) – potok górski w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich, w woj. dolnośląskim.

Przebieg

Bielawica w centrum Bielawy

Górski potok o długości ok. 12,5 km lewy dopływ Piławy[1], należący do dorzecza Odry[2] i zlewiska Morza Bałtyckiego.

Źródła potoku położone są w obszarze źródliskowym na wysokości 900–905 m n.p.m., w lesie świerkowym regla dolnego, na północnym zboczu Kalenicy, w środkowej części Gór Sowich, na obszarze Parku Krajobrazowym Gór Sowich[3]. Część źródeł ma charakter okresowych wykapów. W górnym biegu potok płynie w kierunku północno-wschodnim płytko wciętą szeroką, całkowicie zalesioną doliną. Na wysokości 700 m n.p.m. wpływa w stromą pogłębiającą się dolinę w kształcie głęboko wciętego jaru o stromych, zalesionych zboczach[3]. Rosną tu lasy świerkowe, oraz świerkowo – bukowe. Na wysokości około 500 m wpływa do Ciemnego Jaru, gdzie przyjmuje z lewej strony bezimienny dopływ. Niżej potok płynie Ciemnym Jarem między wzniesieniami Chmielina i Końska Kopa w kierunku wschodnim, u wylotu Ciemnego Jaru na poziomie 450 m n.p.m.potok przyjmuje z prawej strony Niedźwiedzi Potok, jest tu mały staw oraz znajdują się tu ujęcia wody pitnej dla Bielawy[3]. Za stawikiem potok skręca w kierunku północno-wschodnim w stronę Bielawy. W okolicy osiedla Nowa Bielawa opuszcza granice Parku Krajobrazowego Gór Sowich i dalej wzdłuż drogi pośród gęstej zabudowy Nowej Bielawy, a następnie Bielawy płynie przez Wzgórza Bielawskie i Kotlinę Dzierżoniowską w kierunku Dzierżoniówa do ujścia, gdzie na poziomie ok. 260 m n.p.m. uchodzi do Piławy[3]. Na odcinku Bielawy i Nowej Bielawy potok obmurowany jest częściowo kamiennym korytem[3]. Zasadniczy kierunek biegu potoku jest północno-wschodni. Jest to potok górski odwadniający fragment północnej części Gór Sowich, Wzgórza Bielawskie i częściowo Kotlinę Dzierżoniowską[3]. Koryto potoku kamienisto-żwirowe. W środkowej części swojego biegu potok jest uregulowany.

  • Od nazwy potoku pochodzi nazwa miasta Bielawa.
  • W przeszłości potok nosił nazwę Langebielauer Wasser

Dopływy

Miejscowości, przez które przepływa

Zobacz też

Przypisy

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 12, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Dorzecze Odry. nettax.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)]..
  3. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 54, 55. ISBN 83-85773-12-6.

Bibliografia