Dwuwierzchołkowe wzniesienie w kształcie małego grzbietu górskiego o zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz dość stromych zboczach: północnych, południowych i wschodnich, z płaską wyrazistą powierzchnią szczytową, na której położone są w bliskie odległości od siebie dwa wierzchołki oddzielone niewielkim płytkim siodłem. Wznosi się w końcowym odcinku bocznego grzbietu, który na wzniesieniu Korczak odchodzi w kierunku północno-wschodnim, od grzbietu ciągnącego się od Słonecznej w kierunku północnym[2]. Od wzniesienia Wrona, położonej po zachodniej stronie oddzielone jest niewielkim siodłem. Wzniesienie wyraźnie wydzielają doliny: od południowego zachodu Ciemny Jar, którym płynie potok górski Bielawica, a od południowego wschodu wyraźnie wykształcona wąska dolinaBielawicy[1]. Południowe-zachodnie oraz południowo-wschodnie zbocze wzniesienia stromo opadają do potoku Bielawica tworząc północną ścianę Ciemnego Jaru. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskichgnejsów i migmatytów, w których od północnego zachodu tkwią soczewyamfibolitów, od wschodu serpentynitu, a od południa troktolitów[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceńplejstoceńskich[1].
Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem świerkowo-bukowym regla dolnego[1]. Dolinami wydzielającymi wzniesienie prowadzą drogi leśne, które uczęszczane są przez turystów i którymi poprowadzono trasy turystyczne. U podnóża wzniesienia, po północno- wschodniej stronie położona jest Nowa Bielawa dzielnica Bielawy. Położenie wzniesienia, kształt oraz płaski rozciągnięty równoleżnikowo dwuwierzchołkowy szczyt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Inne
Na szczyt wzniesienia z Ciemnego Jaru, którym płynie potok górski Bielawica prowadzi leśna ścieżka.
Współrzędne drugiego, niższego szczytu wzniesienia: 50°39'21.200"N, 16°34'14.450"E
Ciekawostki
W masywie Chmieliny występują skupienie skał węglanowych.
↑Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.