Głównym tematem powieści jest sytuacja egzystencjalna człowieka w podróży[2], to literacka monografia zjawiska ruchliwości, poruszania się, niepokoju podróżnego[5].
Tytuł nawiązuje do nazwy odłamu rosyjskich staroobrzędowców, biegunów (bieżeńców), wierzących, iż świat jest przesiąknięty złem, które ma do człowieka trudniejszy dostęp, gdy pozostaje on w ciągłym ruchu[5]. Aby złu nie ulec, konieczne jest nieustanne przemieszczanie się[5].
Fabuła utworu skonstruowana jest w formie przeplatających się, niepowiązanych ze sobą na pierwszy rzut oka, wątków[5]. Obok wątku podróżowania (podróże samej autorki oraz kilku bohaterów), obecny jest także temat pragnienia unieśmiertelnienia człowieka, tym razem nie w aspekcie duszy, ale poprzez konserwację jego martwego ciała (historia XVII-wiecznego anatoma, Filipa Verheyena oraz XXI-wiecznego lekarza, Blaua).
W powieści pojawia się także temat Wikipedii – jako cudownego, ale niemożliwego do zrealizowania projektu spisania całej ludzkiej wiedzy i sumy ludzkiego doświadczenia[6].
Interpretacji scenicznej dokonał reżyser Michał Zadara w Teatrze Powszechnym (adaptacja: Michał Zadara, Barbara Wysocka). Pokaz work in progress odbył się 5 grudnia 2020 w ramach festiwalu teatralnego Boska Komedia (w wersji online na platformie Play Kraków), natomiast premiera 30 stycznia 2021[9].
Przypisy
↑Olga Tokarczuk: Bieguni. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007, s. 3. ISBN 978-83-08-03986-1.
