Białołęka (od 1973 Pęcław) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. wrocławskim i woj. zielonogórskim (dzisiejsze woj. lubuskie). Siedzibą władz gminy była Białołęka.
Gmina Białołęka powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu głogowskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[3][4]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem głogowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego[5].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 8 gromad: Białołęka, Droglowice, Kotowice, Leszkowice, Przedmoście, Wietszyce, Wojszyn i Wyszanów[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[8], utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Pęcław.
Przypisy