Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów, za Honzem i Davidem Jenkinsem z Wielkiej Brytanii. Startował również w eliminacjach sztafety 4 × 400 m00 metrów, ale doznał kontuzji i w finale zastąpił go Rolf Ziegler (sztafeta zdobyła srebrny medal)[3].
Był członkiem sztafety4 × 400 metrów, która w składzie: Martin Weppler, Hofmeister, Herrmann i Schmid zwyciężyła na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, a w finale biegu na 400 metrów zajął 7. miejsce[4].
Herrmann był mistrzem RFN w biegu na 400 metrów w 1974, 1975 i 1977, wicemistrzem w 1972 i 1978 oraz brązowym medalistą w 1976[5], mistrzem w biegu na 400 metrów przez płotki w 1979 i wicemistrzem w 1980[6], także mistrzem w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1972 i 1975-1981[7]. Był również halowym mistrzem RFN w biegu na 400 metrów w latach 1975–1977[8] i w sztafecie 4 × 400 metrów w latach 1976–1979 i 1981[9].
Rekord życiowy Herrmanna w biegu na 400 metrów wynosił 45,10 s (ustanowiony 27 lipca 1974 w Hanowerze).