Benjamin Østvold

Benjamin Østvold
Ilustracja
Benjamin Østvold (2023)
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 2001
Raufoss

Klub

Lensbygda SK

Debiut w PŚ

26 marca 2021 w Planicy (62. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 stycznia 2023 w Bad Mitterndorf (22. miejsce)

Rekord życiowy

243,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (12 marca 2022)[1]

Inne nagrody
Reprezentacja  Norwegia
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2022/2023
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Benjamin Østvold (ur. 13 stycznia 2001 w Raufoss[2]) – norweski skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2021). Medalista mistrzostw kraju. Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2022/2023.

Starszy brat Sebastiana i Fabiana Østvolda[3].

Przebieg kariery

1 lipca 2017 zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 64. miejsce w zawodach w Villach. Pierwsze punkty cyklu zdobył w grudniu 2019 w Notodden dzięki zajęciu 23. pozycji[4].

16 stycznia 2021 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. W pierwszym konkursie w Innsbrucku nie został dopuszczony do startu, a w drugim, rozgrywanym tego samego dnia, zajął 9. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021, gdzie był 31. indywidualnie i 4. w drużynie. 26 marca 2021 zadebiutował w Pucharze Świata. W rozgrywanym bez przeprowadzania kwalifikacji konkursie w Planicy zajął 62. lokatę[5].

W grudniu 2021 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zwyciężając w Engelbergu. W sezonie 2021/2022 stawał również na trzecim stopniu podium konkursów tej rangi w Oberstdorfie i Planicy[6].

W sezonie zimowym 2022/2023 początkowo startował w Pucharze Kontynentalnym. W grudniu 2022 i styczniu 2023 pięciokrotnie stawał na podium cyklu, odnosząc dwa zwycięstwa. W połowie stycznia zaczął być powoływany na zawody Pucharu Świata. 28 stycznia 2023 po raz pierwszy w karierze zdobył punkty tego cyklu, konkurs na skoczni mamuciej w Bad Mitterndorf kończąc na 22. pozycji. Były to jedyne punkty Østvolda w sześciu startach i w lutym powrócił do występów w Pucharze Kontynentalnym. Tam siedmiokrotnie stanął na podium, odnosząc cztery kolejne zwycięstwa[7]. Pozwoliło mu to na wygranie klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2022/2023[8]. W drugiej połowie marca 2023 ponownie startował w Pucharze Świata. Zdobył kolejne punkty cyklu, w konkursie Raw Air 2023 w Lillehammer zajmując 23. miejsce[7], a następnie dwukrotnie poważnie upadał: na treningu w Vikersund i podczas kwalifikacji w Lahti[9].

24 września 2023 zajął 2. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal. W sezonie zimowym 2023/2024 startował naprzemiennie w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym drugim cyklu odniósł dwa zwycięstwa. W Pucharze Świata 2023/2024 pomiędzy styczniem a marcem 2024 łącznie dziewięciokrotnie zdobył punkty. Po raz pierwszy zrobił to 6 stycznia w zawodach Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen, w których zajął 12. miejsce. 18 lutego 2024 w Sapporo sklasyfikowany został na najwyższej w sezonie, 10. pozycji[10]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 36. lokacie, zdobywając 131 punktów[11].

Østvold jest medalistą mistrzostw Norwegii. Indywidualnie we wrześniu 2021 zdobył złoty medal na skoczni dużej[12]. Reprezentując okręg Oppland w drużynie męskiej zdobył brązowy medal w 2021[13] i 2023[14], a w zespole mieszanym srebrny w 2022[15] i 2023[16].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2021 Finlandia Lahti – 31. miejsce

Drużynowo

2021 Finlandia Lahti – 4. miejsce[a]

Starty B. Østvolda na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 82,5 m – 103,8 pkt 160,1 pkt Niklas Bachlinger
4. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[a] 91,0 m 92,0 m 901,7 pkt (237,3 pkt) 84,5 pkt Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2022/2023 58.
2023/2024 36.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 8 grudnia 2024

Źródło[17][18]
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 62 - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - 49 q 36 35 22 36 - - - - - - - q 23 - - q - - 17
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - q - - - - 33 q 42 12 q - 13 28 32 38 17 10 - - - - 22 - 31 11 dq - 25 24 131
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[17][18]
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2022/2023 38.
2023/2024 35.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2023/2024 36.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2022 65.
2023 66.
2024 42.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[18]
2021 62.
2024 22.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2020/2021 46.
2021/2022 24.
2022/2023 1.
2023/2024 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 grudnia 2021 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 125,0 m 255,9 pkt
2. 27 grudnia 2022 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 138,0 m 294,3 pkt
3. 28 grudnia 2022 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 139,0 m 298,8 pkt
4. 18 lutego 2023 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 138,5 m 134,0 m 232,1 pkt
5. 19 lutego 2023 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 140,0 m 137,5 m 258,3 pkt
6. 4 marca 2023 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,5 m 134,0 m 280,4 pkt
7. 5 marca 2023 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 133,0 m 137,0 m 297,0 pkt
8. 15 grudnia 2023 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 138,0 m 302,6 pkt
9. 28 stycznia 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 139,0 m 140,0 m 243,5 pkt
10. 7 grudnia 2024 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 97,0 m 97,5 m 221,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 grudnia 2021 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 125,0 m 255,9 pkt 1. –
2. 15 stycznia 2022 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 136,0 m 137,5 m 302,4 pkt 3. 13,6 pkt Ulrich Wohlgenannt
3. 27 lutego 2022 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m – 141,1 pkt 3. 6,2 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
4. 11 grudnia 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 113,0 m 114,0 m 271,3 pkt 3. 7,8 pkt Philipp Raimund
5. 27 grudnia 2022 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 138,0 m 294,3 pkt 1. –
6. 28 grudnia 2022 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 139,0 m 298,8 pkt 1. –
7. 7 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 131,5 m 134,5 m 281,6 pkt 2. 2,0 pkt Žak Mogel
8. 8 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,0 m 128,5 m 273,8 pkt 3. 11,2 pkt Fredrik Villumstad
9. 11 lutego 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 146,5 m 283,0 pkt 2. 9,9 pkt Sondre Ringen
10. 12 lutego 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 131,0 m 247,6 pkt 3. 18,8 pkt Jewhen Marusiak
11. 18 lutego 2023 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 138,5 m 134,0 m 232,1 pkt 1. –
12. 19 lutego 2023 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 140,0 m 137,5 m 258,3 pkt 1. –
13. 4 marca 2023 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,5 m 134,0 m 280,4 pkt 1. –
14. 5 marca 2023 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 133,0 m 137,0 m 297,0 pkt 1. –
15. 12 marca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 128,0 m 141,0 m 249,2 pkt 3. 32,4 pkt Clemens Leitner
16. 15 grudnia 2023 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 138,0 m 302,6 pkt 1. –
17. 28 stycznia 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 139,0 m 140,0 m 243,5 pkt 1. –
18. 7 grudnia 2024 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 97,0 m 97,5 m 221,1 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 8 grudnia 2024

Źródło[17][18]
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - dq 9 - - - - - - - - 16 8 - - 76
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 15 dq - - 1 15 3 13 - - - - - 47 dq - - 9 3 - - - - - 301
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
4 3 27 dq 1 1 2 3 - - - - - 2 3 1 1 30 31 1 1 3 11 - - 1079
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
5 4 1 19 - - - - - - - - - 10 1 - - - - dq 6 6 6 - - - - 453
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
1 8 132
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2021 28.
2022 7.
2023 9.
2024 22.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 września 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 137,0 m 145,5 m 268,7 pkt 2. 12,5 pkt Lovro Kos

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[17][18]
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 56 55 - - 30 5 13 8 dq 14 116
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
46 - 10 14 6 7 dq 4 5 215
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
20 27 27 4 9 2 6 20 8 261
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - dq 10 23 13 14 17 86
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[19]
2019/2020 148.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[17][18]
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
64 61 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
72 32 - - 66 dq - - - - - - 23 32 - - - - - - 53 51 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Iver Olaussen, Adrian Thon Gundersrud, Benjamin Østvold i Bendik Jakobsen Heggli

Przypisy

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-12-10].
  2. ↑ Benjamin OESTVOLD - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-12-10].
  3. ↑ Han bruker sekssifret beløp på sønnenes karriere hvert år. oa.no, 2021-01-22. [dostęp 2023-10-29]. (norw.).
  4. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  5. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  6. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  7. ↑ a b OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  8. ↑ a b c OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  9. ↑ Skoki, Lahti: Benjamin Oestvold runął na zeskok! Groźny upadek [WIDEO]. sport.tvp.pl. [dostęp 2023-11-01].
  10. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
  12. ↑ Dominik Formela: Buskum i Oestvold letnimi mistrzami Norwegii, Fannemel dwukrotnie na podium. skijumping.pl, 2021-09-07. [dostęp 2021-09-07].
  13. ↑ Dominik Formela: Skok Tandego na wagę złota. skijumping.pl, 2021-10-31. [dostęp 2022-06-21].
  14. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zespół Graneruda i Lindvika z drużynowym złotem. 2023-10-29. [dostęp 2023-11-01].
  15. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zwycięstwo drużyny Lindvika i Graneruda, Tande ze złotem w mikście. 2022-10-30. [dostęp 2023-11-01].
  16. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Złote medale dla Kvandal i Graneruda. 2023-10-28. [dostęp 2023-11-01].
  17. ↑ a b c d e OESTVOLD Benjamin - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-10]. (ang.).
  18. ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: OESTVOLD Benjamin 2001.01.13 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-10].
  19. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).

Bibliografia

Zdobywcy Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich
Zwycięzcy
edycji zimowych
Zwycięzcy
edycji letnich