Bartłomiej Bonk (2012)
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Bartłomiej Wojciech Bonk
|
| Data i miejsce urodzenia
|
11 października 1984
Więcbork
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
| Odznaczenia
|
|
|
|
Bartłomiej Wojciech Bonk (ur. 11 października 1984 w Więcborku) – polski sztangista. Wychowanek klubu MLKS Krajna[1] Sępólno Krajeńskie, od 2001 reprezentant Budowlanych Opole, gdzie jego trenerem jest Ryszard Szewczyk; olimpijczyk z Pekinu (2008) (w kategorii do 94 kg) i Londynu (2012) (w kategorii 105 kg). Srebrny medalista olimpijski z Londynu, mistrz Europy (2015).
Kariera sportowa
W reprezentacji Polski debiutował w 2000 na mistrzostwach Europy juniorów młodszych, zajmując 6. miejsce w kategorii 70 kg, z wynikiem 250 kg (107,5 kg + 142,5 kg). W 2002 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 327,5 kg (140 +182,5), mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 9. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 347,5 kg (157,5 kg + 190 kg) oraz mistrzostwach świata seniorów w Warszawie, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 357,5 kg (162,5 kg +195 kg). W 2003 zajął 4. miejsce w mistrzostwach świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 370 kg (165 kg + 205 kg), lecz w jego organizmie wykryto niedozwolony środek. W 2004 wystąpił w mistrzostwach Europy seniorów, zajmując 7. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 382,5 kg (172,5 kg + 210 kg). W tym samym roku został wicemistrzem świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 385 kg (172,5 kg + 212,5). W 2004 sięgnął także po mistrzostwo Polski seniorów w tej samej kategorii z wynikiem 377,5 kg, ale po raz drugi w karierze został zdyskwalifikowany za doping. Ukarany trzyletnim zakazem startów, poza utratą mistrzostwa Polski został także wycofany z kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atenach[2] Karę skrócono mu po upływie półtora roku i powrócił do startów w 2006[3]
Po powrocie do sportu wystąpił jeszcze pięć razy w Mistrzostwach Świata seniorów (2006, 2007 i 2009 w kategorii 94 kg, 2010 i 2011 w kategorii 105 kg), a jego najlepszym wynikiem było 4. miejsce w 2010 w kategorii 105 kg z wynikiem 402 kg (180 kg + 222 kg). W podrzucie na tych mistrzostwach zajął trzecie miejsce. Dwukrotnie po dyskwalifikacji startował w mistrzostwach Europy (2006 w kategorii 94 kg, 2011 w kategorii 105 kg). W 2011 zdobył w mistrzostwach Europy brązowy medal wynikiem 394 kg (180 kg + 214 kg).
W 2008 na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w rwaniu uzyskał wynik 175 kg, który dawał mu 8. miejsce, ale w podrzucie spalił wszystkie podejścia (2 x 211 kg, 1 x 212 kg) i nie został sklasyfikowany. 6 sierpnia 2012 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie prowadził po rwaniu w kategorii 105 kg wynikiem 190 kg, wywalczając na koniec zawodów brąz wynikiem 410 kg (190 kg + 220 kg)[4]. W grudniu 2019, po dyskwalifikacji zwycięzcy londyńskiego konkursu Ołeksija Torochtija, Bonkowi przyznano srebrny medal[5].
Sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski seniorów, w tym trzykrotnie w kategorii 94 kg (2007 – 367 kg, 2008 – 369 kg, 2009 – 377 kg) i trzykrotnie w kategorii 105 kg (2010 – 400 kg, 2011 – 411 kg, 2012 – 390 kg)[6]
Życie prywatne
Mąż Barbary Sachmacińskiej-Bonk – zawodniczki CLKS Mazovii Ciechanów, mają syna Mateusza, urodzonego w 2004 r; oraz córeczkę urodzoną w 2012[7][8][9]. Jej bliźniaczka, Julia zmarła 13 lutego 2014 roku[10][11].
Polityka
W wyborach samorządowych w 2018 zdobył mandat radnego Rady Miasta Opola[12].
Wyniki
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa Europy
Mistrzostwa Polski
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ Brązowy medal w podrzucie (222 kg)
- ↑ Srebrny medal w rwaniu (188 kg)
- ↑ Rekord życiowy w podrzucie (223 kg)
Przypisy
- ↑ Arkadiusz Gnaś Od SKS do MLKS. Książka wydana na rocznicę 70-lecia klubu MLKS Krajna
- ↑ Kara nałożona Gazeta Wyborcza z 6.09.2004
- ↑ Bonk wraca do dźwigania Gazeta Wyborcza z 15.03.2006. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
- ↑ Kara za IO 2012, medal dla Bonka - Sport [online], sport.onet.pl [dostęp 2019-12-21] (pol.).
- ↑ IOC sanctions one athlete for failing anti-doping tests at London 2012 - Olympic News. International Olympic Committee, 2019-12-19. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
- ↑ medaliści mistrzostw Polski według serwisu www.polska-sztanga.pl. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Córeczka medalisty z Londynu walczy o życie. Lekarze zwolnieni, sprawa w prokuraturze. tvn24.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-12-02].
- ↑ Bonk: błagała go o "cesarkę", powiedział, że tylko jego zdanie się liczy. tvn24.pl, 2012-11-29. [dostęp 2012-12-02].
- ↑ Stan córki olimpijczyka nadal ciężki. Matka dziewczynki: Pozostaje żal. tvn24.pl, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
- ↑ Zmarła Julia, córka olimpijczyka Bartłomieja Bonka. sport.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-13].
- ↑ Zmarła córka sztangisty Bartłomieja Bonka. tvn24.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-14].
- ↑ Państwowa Komisja Wyborcza: Informacje o kandydacie BONK Bartłomiej Wojciech. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-12]. (pol.).
- ↑ adsz, twis: Podnoszenie ciężarów: Bonk brązowym medalistą MŚ. Dołęga przegrał z kontuzją. 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 840
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
