Państwowa Komisja Wyborcza

Państwowa Komisja Wyborcza
Logo
Ilustracja
Siedziba Państwowej Komisji Wyborczej przy ul. Wiejskiej 10 w Warszawie
Państwo

 Polska

Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej

Sylwester Marciniak

Zastępcy

Wojciech Sych, Konrad Składowski

Budżet

dysponuje Szef Krajowego Biura Wyborczego

Adres
ul. Wiejska 10
00-902 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Państwowa Komisja Wyborcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Państwowa Komisja Wyborcza”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Państwowa Komisja Wyborcza”
Ziemia52°13′33,78″N 21°01′33,01″E/52,226050 21,025836
Strona internetowa
Uroczystość wręczenia aktów stwierdzenia wyboru posłów do Parlamentu Europejskiego (2019)

Państwowa Komisja Wyborcza (PKW) – stały (od 1991) najwyższy organ wyborczy właściwy w sprawach przeprowadzania wyborów (do Sejmu i Senatu, Prezydenta, do organów samorządu terytorialnego i Parlamentu Europejskiego) oraz referendów (ogólnokrajowych i lokalnych) w Polsce.

Przepisy normujące działalność PKW znajdują się w ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (art. 157–165)[1].

Obsługę Państwowej Komisji Wyborczej zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze (KBW).

Siedziba PKW znajduje się w zespole budynków Kancelarii Prezydenta przy ul. Wiejskiej 10 w Warszawie, w bezpośrednim sąsiedztwie Sejmu i Senatu.

Historia

Geneza Państwowej Komisji Wyborczej sięga II Rzeczypospolitej, wśród organów wyborczych wymieniała ją ordynacja wyborcza z 1922[2]. W skład pierwszej PKW wchodził Generalny Komisarz Wyborczy lub jego zastępca, obydwaj mianowani przez Prezydenta na wniosek Prezesa Rady Ministrów spośród trzech kandydatów wskazanych przez zebranie Prezesów Sądu Najwyższego, jako przewodniczący, oraz 8 członków lub ich zastępców przedstawionych Komisarzowi przez osiem najliczniejszych klubów ustępującego Sejmu[3]. Państwowa Komisja Wyborcza urzędowała do dnia wygaśnięcia mandatów posłów (art. 11 Konstytucji) lub rozwiązania Sejmu[4].

Powoływania PKW nie przewidywała już ordynacja wyborcza z 1935[5][6].

Do polskiego prawa wyborczego Państwowa Komisja Wyborcza powróciła po II wojnie światowej. Zgodnie z art. 13 ordynacji do Sejmu Ustawodawczego z 1946, PKW składała się z Generalnego Komisarza Wyborczego jako przewodniczącego, jego zastępcy oraz 6 członków, reprezentujących 6 klubów poselskich Krajowej Rady Narodowej, powołanych przez Prezydium Krajowej Rady Narodowej spośród kandydatów przedstawionych przez poszczególne kluby w liczbie co najmniej trzech. W tym samym trybie powoływano 6 zastępców członków PKW[7]. Generalnego Komisarza Wyborczego mianowało Prezydium Krajowej Rady Narodowej na wniosek Prezesa Rady Ministrów spośród członków Sądu Najwyższego, Najwyższego Trybunału Narodowego lub Sądu Apelacyjnego[8].

Zgodnie z ordynacjami z 1956 i 1976 Państwowa Komisja Wyborcza była powoływana przez Radę Państwa spośród osób wysuniętych przez naczelne władze organizacji politycznych i społecznych. W jej skład wchodzili: przewodniczący, dwaj jego zastępcy, sekretarz oraz 12 członków[9][10].

Kolejna ordynacja, z 1985, zwiększyła liczbę członków Komisji (składała się ona z przewodniczącego, 2–4 zastępców oraz 15 członków). Byli oni powoływani przez Radę Państwa najpóźniej w 85 dniu przed dniem wyborów spośród wyborców wysuniętych przez Komitet Wykonawczy Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego oraz naczelne władze: Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, Stronnictwa Demokratycznego, Stowarzyszenia „Pax”, Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego oraz Polskiego Związku Katolicko-Społecznego[11].

Ostatnia ordynacja wyborcza z okresu PRL, uchwalona w celu przeprowadzenia wyborów do Sejmu kontraktowego, powtarzała postanowienia ordynacji z 1985 o liczebności Państwowej Komisji Wyborczej, wprowadzono natomiast zmiany dotyczące jej powoływania – PKW powoływała Rada Państwa, najpóźniej w 40. dniu przed dniem wyborów, spośród wyborców wysuniętych przez naczelne władze organizacji politycznych i społecznych lub ich porozumienia. Rada Państwa mogła również powołać w skład Komisji innych wyborców[12].

Po raz kolejny PKW powołano w 1990 w celu przeprowadzenia wyborów prezydenckich[5]. Zgodnie z ustawą z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Państwową Komisję Wyborczą powoływał Marszałek Sejmu w terminie 7 dni od zarządzenia wyborów. W skład Komisji wchodziło po 5 sędziów Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazanych przez prezesów tych sądów[13].

Państwowa Komisja Wyborcza w obecnym kształcie organizacyjnym, ale trochę węższych kompetencjach, została powołana ustawą z dnia 28 czerwca 1991 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej[5][14], którą zastępowały kolejno: ustawa z dnia 28 maja 1993 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej[15] oraz ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej[16].

Od 2011 podstawą prawną funkcjonowania PKW jest Kodeks wyborczy (art. 157–165).

12 listopada 2019 wraz z rozpoczęciem pracy Sejmu IX kadencji weszły w życie przepisy ustawy z dnia 11 stycznia 2018 o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych zmieniające sposób wybierania składu Państwowej Komisji Wyborczej[17].

W dyskusji dotyczącej instytucji i funkcji Państwowej Komisji Wyborczej pojawią się postulaty uczynienia z niej organu konstytucyjnego[18][19].

Skład i prace Komisji

W skład PKW wchodzi 9 osób:

  • sędzia Trybunału Konstytucyjnego, wskazany przez Prezesa Trybunału Konstytucyjnego,
  • sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazany przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego,
  • 7 osób mających kwalifikacje do zajmowania stanowiska sędziego, wskazanych przez Sejm.

Kadencja członków Państwowej Komisji Wyborczej, będących sędziami wskazanymi przez Prezesów TK oraz NSA, wynosi 9 lat[20].

Kadencja członka Państwowej Komisji Wyborczej, wskazanego przez Sejm, odpowiada kadencji Sejmu[21].

W skład Państwowej Komisji Wyborczej może wchodzić lub zostać powołany także sędzia w stanie spoczynku[22]. To rozwiązanie po raz pierwszy wprowadziła ordynacja z 2001, wcześniej członkami PKW mogli być wyłącznie czynni sędziowie Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego[23].

Członków Państwowej Komisji Wyborczej powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w drodze postanowienia, które wymaga także kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów (art. 144 Konstytucji)[24]. Wskazanie sędziego przez prezesa właściwego sądu jest dla głowy państwa wiążące[25]. Postanowienie Prezydenta podaje się do wiadomości publicznej oraz ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej PolskiejMonitor Polski[26].

Członkowie PKW pełnią swoje funkcje permanentnie, tj. także w okresach, kiedy nie toczą się żadne prace dotyczące wyborów[27]. Wchodząc w skład administracji wyborczej, pełnią je niezależnie od wykonywanych funkcji[28]. Jeżeli są sędziami czynnymi zawodowo, wypełniają w tym samym czasie swoje obowiązki sędziowskie związane z orzekaniem[27].

Wygaśnięcie członkostwa w Państwowej Komisji Wyborczej przed upływem kadencji następuje w przypadku:

  • zrzeczenia się członkostwa,
  • podpisania zgody na kandydowanie w wyborach bądź też objęcia funkcji pełnomocnika lub męża zaufania (art. 153 § 2 kodeksu)
  • śmierci,
  • ukończenia 70 lat przez członka Komisji
  • odwołania przez Prezydenta Rzeczypospolitej na uzasadniony wniosek podmiotu wskazującego.

Prezydent nie może odwołać członka PKW z własnej inicjatywy[29]. Uzupełnienie składu Państwowej Komisji Wyborczej następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o jej powołaniu. Uzupełnienie składu podaje się do wiadomości publicznej oraz ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Prace Komisji

Państwowa Komisja Wyborcza wybiera ze swego składu przewodniczącego i dwóch zastępców przewodniczącego[30]. Funkcję sekretarza Komisji pełni z urzędu Szef Krajowego Biura Wyborczego, będący organem wykonawczym PKW[31]. Nie jest on członkiem Komisji, ale uczestniczy w jej posiedzeniach z głosem doradczym.

Komisja obraduje w obecności co najmniej 5 członków, w tym jej przewodniczącego lub jednego z jego zastępców. Uchwały i inne rozstrzygnięcia PKW zapadają większością głosów w głosowaniu jawnym. W przypadku równej liczby głosów o wyniku rozstrzyga głos przewodniczącego posiedzenia[32].

Krytyka działalności PKW w 2014

W listopadzie 2014 Państwowa Komisja Wyborcza stała się przedmiotem krytyki w związku z m.in. nieprawidłowym działaniem systemu informatycznego podczas I tury wyborów samorządowych[33][34] i spowodowanym tym blisko tygodniowym opóźnieniem w podaniu oficjalnych wyników głosowania[35][36]. W rezultacie 1 grudnia funkcji pełnionych w PKW zrzekli się: Przewodniczący Komisji Stefan Jaworski oraz 7 z 8 pozostałych członków PKW (nie zrobił tego jedynie Wiesław Kozielewicz, który 21 listopada[37] zastąpił Stanisława Kosmala, w związku z ukończeniem przez niego 70. roku życia)[38]. Wcześniej do dymisji podał się sekretarz PKW – Szef Krajowego Biura Wyborczego Kazimierz Czaplicki[39].

20 listopada 2014 do pomieszczeń Państwowej Komisji Wyborczej wtargnęła grupa osób protestujących m.in. przeciw opóźnieniom w liczeniu głosów, co doprowadziło do czasowego przerwania pracy Komisji[40]. W wyniku interwencji policji zatrzymano 12 osób, a szef Kancelarii Prezydenta, do której należy budynek w którym mieszczą się biura PKW, wystąpił do Biura Ochrony Rządu o ponowne objęcie go przez BOR stałą ochroną[41][42].

W sondażu przeprowadzonym przez CBOS w grudniu 2014 pracę Państwowej Komisji Wyborczej negatywnie oceniło 63% badanych[43].

W grudniu 2014 Krajowe Biuro Wyborcze rozpoczęło prace nad budową nowego systemu informatycznego do obsługi wyborów. PKW podjęła decyzję, że do czasu zakończenia tych prac i pomyślnego wyniku testów, wszystkie wybory w 2015 będą przeprowadzane bez wsparcia systemu informatycznego[44].

Po dobrze przygotowanych i zorganizowanych wyborach samorządowych w 2018 zaufanie do PKW i KBW wzrosło, a działalność tych instytucji pozytywnie oceniło ponad dwie trzecie (69%) Polaków, a 84% ankietowanych uważało, że wyniki wyborów do sejmików województw podane przez PKW są wiarygodne[45]. PKW wyniki podała w nocy z 24 na 25 października, czyli niemal trzy dni szybciej niż zrobiła to w 2014 roku[46].

Z kolei po sprawnie przeprowadzonych eurowyborach 2019 podane przez PKW wyniki wyborów w maju 2019 nie budzą wątpliwości wśród 86% Polaków[47]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku od momentu zamknięcia lokali wyborczych do oficjalnego ogłoszenia wyników eurowyborów minęły 24 godziny i 25 minut. W 2019 roku – jedynie 17 godzin i 25 minut[46].

Obecny skład Państwowej Komisji Wyborczej

Przewodniczący Komisji

Konferencja prasowa PKW

Zastępcy Przewodniczącego Komisji

Członkowie Komisji[48]

Sekretarz Komisji

W dniu 25 czerwca 2015 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy[49] zakładającą m.in. 9-letnią kadencyjność członków PKW, od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej. Formalne rozpoczęcie 9-letniej kadencji każdego z sędziów rozpoczęło się wraz z wejściem w życie odpowiedniego przepisu art. 1 pkt 21 lit. a. w związku z art. 3 tejże ustawy, tj. 1 stycznia 2016 rozpoczęła się 9-letnia kadencja członków PKW.

Zadania

Zadania związane z przeprowadzaniem wyborów

Do zadań Państwowej Komisji Wyborczej w sprawach związanych z przeprowadzaniem wyborów należy (art. 160 kodeksu):

  • sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego,
  • sprawowanie nadzoru nad prowadzeniem i aktualizowaniem rejestru wyborców oraz sporządzaniem spisów wyborców,
  • powoływanie okręgowych i rejonowych komisji wyborczych oraz rozwiązywanie okręgowych, rejonowych i obwodowych komisji wyborczych po wykonaniu ich ustawowych zadań,
  • powoływanie i odwoływanie komisarzy wyborczych, będących pełnomocnikami PKW wyznaczonymi na obszar stanowiący województwo lub jego część[50],
  • rozpatrywanie skarg na działalność okręgowych komisji wyborczych oraz komisarzy wyborczych,
  • ustalanie wzorów urzędowych formularzy oraz druków wyborczych, a także wzorów pieczęci organów wyborczych niższego stopnia,
  • ustalanie i ogłaszanie wyników głosowania i wyników wyborów w zakresie określonym przepisami szczególnymi kodeksu,
  • przedstawianie po każdych wyborach Prezydentowi Rzeczypospolitej, Marszałkowi Sejmu, Marszałkowi Senatu oraz Prezesowi Rady Ministrów informacji o realizacji przepisów kodeksu i ewentualnej propozycji ich zmian,
  • prowadzenie i wspieranie działań informacyjnych zwiększających wiedzę obywateli na temat prawa wyborczego, w szczególności zasad głosowania,
  • wykonywanie innych zadań określonych w ustawach.

Państwowa Komisja Wyborcza sama ustala swój regulamin, a także regulaminy komisarzy wyborczych oraz regulaminy okręgowych, rejonowych, terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych (w szczególności: zasady i tryb pracy, sposób wykonywania zadań oraz sposób sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego)[51]. Ponadto PKW m.in. określa warunki i sposób wykorzystania techniki elektronicznej przy ustalaniu wyników głosowania, sporządzaniu protokołów, sprawdzaniu pod względem zgodności arytmetycznej poprawności ustalenia wyników głosowania w obwodzie oraz ustalaniu wyników wyborów, a także zapewnia oprogramowanie do wykonania tych czynności[52]. Obsługę informatyczną Komisji zapewnia Szef Krajowego Biura Wyborczego za pośrednictwem Zespołu Prawnego i Organizacji Wyborów[53]. PKW wykonuje także czynności wynikające ze sprawowania nadzoru nad prowadzeniem i aktualizowaniem rejestru wyborców[54].

Państwowa Komisja Wyborcza wręcza nowo wybranym posłom i senatorom zaświadczenia o wyborze (art. 239 i 277 Kodeksu wyborczego).

Do szczegółowych zadań Państwowej Komisji Wyborczej należy badanie i ocena sprawozdań finansowych komitetów wyborczych. PKW opiniuje także projekty wskazanych w Kodeksie wyborczym aktów wykonawczych wydawanych przez właściwych ministrów oraz Krajową Radę Radiofonii i Telewizji[55].

Pozostałe zadania

Inne informacje

Państwowa Komisja Wyborcza była jednym z inicjatorów i założycieli Stowarzyszenia Europejskich Urzędników Wyborczych Centralnej i Wschodniej Europy, obecnie – Stowarzyszenia Europejskich Urzędników Wyborczych (Association of European Election Officials, ACEEEO)[60][61]. W marcu 2022, podczas inwazji Rosji na Ukrainę, w trybie natychmiastowym wystąpiła ze Stowarzyszenia w związku z niewykluczeniem z grona jego członków Rosji i Białorusi[62].

PKW jest także wydawcą serii wydawniczej „Prawo wyborcze”, biuletynu „Przegląd Wyborczy”, a także opracowań okolicznościowych[63].

Finansowanie

Środki na finansowanie działalności PKW znajdują się w części 11 budżetu państwa, której dysponentem jest Szef Krajowego Biura Wyborczego[64].

Członkom PKW przysługuje wynagrodzenie miesięczne, niezależnie od uposażenia wypłacanego z tytułu pełnionej funkcji sędziego albo uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku. Wynagrodzenie jest ustalane na podstawie określonej w ustawie budżetowej kwoty bazowej przyjmowanej do ustalenia wynagrodzenia osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, z zastosowaniem następujących mnożników: dla przewodniczącego 4,9, dla zastępcy przewodniczącego 4,48, a dla członka Komisji 4,2[65]. Wynagrodzenie przysługuje wszystkim członkom Komisji w pełnej wysokości. Nie jest możliwe dokonywanie odliczeń z tytułu nieuczestniczenia w pracach PKW, bez względu na przyczynę absencji[66].

Krajowe Biuro Wyborcze

Obsługę Państwowej Komisji Wyborczej w zakresie realizacji jej zadań zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze (KBW), które jest m.in. odpowiedzialne za wszystkie kwestie organizacyjne i techniczne związane z przeprowadzeniem wyborów.

 Osobny artykuł: Krajowe Biuro Wyborcze.

KBW jest centralnym, działającym w permanencji, profesjonalnym pomocniczym urzędem administracji wyborczej, podległym Szefowi Biura i niezależnym od innych niż organy wyborcze organów państwowych[67].

Przypisy

  1. Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  2. Bartłomiej Michalak, Andrzej Sokala: Leksykon prawa wyborczego i systemów wyborczych. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2010, s. 97. ISBN 978-83-264-0203-6.
  3. Art. 16 ust. 2 oraz 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu (Dz.U. z 1922 r. nr 66, poz. 590).
  4. Art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1922 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu (Dz.U. z 1922 r. nr 66, poz. 590).
  5. a b c Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 379. ISBN 978-83-264-3277-4.
  6. Ustawa z dnia 8 lipca 1935 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu (Dz.U. z 1935 r. nr 47, poz. 319).
  7. Ustawa z dnia 22 września 1946 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Ustawodawczego (Dz.U. z 1946 r. nr 48, poz. 274).
  8. Art. 12 ustawy z dnia 22 września 1946 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Ustawodawczego (Dz.U. z 1946 r. nr 48, poz. 274).
  9. Art. 19 ustawy z dnia 24 października 1956 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. z 1956 r. nr 47, poz. 210).
  10. Art. 26 ustawy z dnia 17 stycznia 1976 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i rad narodowych (Dz.U. z 1976 r. nr 2, poz. 15).
  11. Art. 36 ust. 1 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1985 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. z 1985 r. nr 26, poz. 112).
  12. Art. 33 i 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji, na lata 1989-1993 (Dz.U. z 1989 r. nr 19, poz. 102).
  13. Zob. uchylony art. 14 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2010 r. nr 72, poz. 467, ze zm.).
  14. Ustawa z dnia 28 czerwca 1991 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1991 r. nr 59, poz. 252).
  15. Ustawa z dnia 28 maja 1993 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1993 r. nr 45, poz. 205)
  16. Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2007 r. nr 190, poz. 1360, ze zm.).
  17. Ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 130)
  18. Ferdynad Rymarz: Konstytucjonalizacja Państwowej Komisji Wyborczej (wnioski de lege ferenda) [w:] F. Rymarz (red.) Demokratyczne standardy prawa wyborczego Rzeczypospolitej Polskiej. Teoria i praktyka. Warszawa: Państwowa Komisja Wyborcza, 2005, s. 237–257. ISBN 83-921530-1-4.
  19. Marek Chmaj. Państwową Komisję Wyborczą należy wpisać do Konstytucji (głos w dyskusji). „Rzeczpospolita”, s. C6, 5 grudnia 2014. 
  20. Art. 157 § 2b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  21. Art. 157 § 2c ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  22. Art. 157 § 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  23. Stanisław Gebethner: Wybory do Sejmu i do Senatu. Komentarz do ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2001, s. 50. ISBN 83-88495-46-1.
  24. Bogusław Banaszak: Kodeks wyborczy. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck, 2014, s. 272. ISBN 978-83-255-5553-5.
  25. Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 381. ISBN 978-83-264-3277-4.
  26. Art. 157 § 7 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  27. a b Bogusław Banaszak: Kodeks wyborczy. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck, 2014, s. 275. ISBN 978-83-255-5553-5.
  28. Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 383. ISBN 978-83-264-3277-4.
  29. Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 382. ISBN 978-83-264-3277-4.
  30. Art. 157 § 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  31. Art. 190 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  32. Art. 12 Regulaminu Państwowej Komisji Wyborczej (M.P. z 2011 r. nr 26, poz. 286).
  33. Ewa Siedlecka, Paweł Górecki. Straszny blamaż PKW. „Gazeta Wyborcza”, s. 1, 18 listopada 2014. 
  34. Wiktor Ferfecki, Marcin Pieńkowski. Zresetować PKW. „Rzeczpospolita”, s. A1, 18 listopada 2014. 
  35. Renata Grochal, Agata Kondzińska. Procenty dla PIS, mandaty dla PO. „Gazeta Wyborcza”, s. 1, 24 listopada 2014. 
  36. Michał Cyrankiewicz, Patryk Majewski. Wybory bez wygranych. „Rzeczpospolita”, s. 1, 24 listopada 2014. 
  37. Skład PKW uzupełniony. prezydent.pl, 4 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-04].
  38. Dymisja PKW. „Gazeta Wyborcza”, s. 7, 2 grudnia 2014. 
  39. Wojciech Czuchnowski. PKW z przetrąconym kręgosłupem. „Gazeta Wyborcza”, s. 5, 24 listopada 2014. 
  40. Narodowcy wtargnęli do siedziby PKW. Komisja zawiesza pracę, ale terytorialne komisje nie przestają liczyć. [w:] Dziennik Gazeta Prawna [on-line]. 20 listopada 2014. [dostęp 2014-12-02].
  41. Policja zatrzymała 12 osób, które protestowały w PKW [online], Wyborcza.pl, 21 listopada 2014 [dostęp 2014-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-02].
  42. PKW znów pod ochroną. „Rzeczpospolita”, s. A4, 2 grudnia 2014. 
  43. Paweł Kośmiński: Większość Polaków krytycznie ocenia pracę PKW i posłów. Ale ceni prezydenta Komorowskiego. 16 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-22].
  44. PKW policzy ręcznie w 2015 r. Wywiad z Wojciechem Hermelińskim, nowym przewodniczącym Państwowej Komisji Wyborczej, Sędzią Trybunału Konstytucyjnego. „Gazeta Wyborcza”, s. 3, 29 stycznia 2015. 
  45. Państwowa Komisja Wyborcza (CBOS), CBOS: ZAUFANIE DO PKW W GÓRĘ [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-08-18].
  46. a b PKW liczyła głosy ponad 17 godzin – szybciej niż w poprzednich latach [online], Konkret24 [dostęp 2019-08-18] (pol.).
  47. CBOS, Ocena wiarygodności wyników wyborów do Parlamentu Europejskiego i prawidłowości ich przebiegu, str. 5, czerwiec 2019.
  48. Prezydent RP powołał członków Państwowej Komisji Wyborczej [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-03-11] (pol.).
  49. USTAWA z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy. orka.sejm.gov.pl. [dostęp 2017-11-25].
  50. Art. 166 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  51. Art. 160 § 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  52. Art. 162 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  53. Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 395. ISBN 978-83-264-3277-4.
  54. Art. 165 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  55. Bogusław Banaszak: Kodeks wyborczy. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck, 2014, s. 282. ISBN 978-83-255-5553-5.
  56. Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1215).
  57. Art. 12 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 1090).
  58. Art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli (Dz.U. z 2018 r. poz. 2120).
  59. Art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 574).
  60. Kazimierz Wojciech Czaplicki: Działalność Informacyjna Państwowej Komisji Wyborczej [w:] F. Rymarz (red.) Iudices electonis custodes. Sędziowie kustoszami wyborów. Warszawa: Państwowa Komisja Wyborcza, 2007, s. 316. ISBN 978-83-921530-7-8.
  61. Members. [w:] Association of European Election Officials [on-line]. aceeeo.org. [dostęp 2015-08-27].
  62. Sylwester Marciniak: Państwowa Komisja Wyborcza w trybie natychmiastowym wystąpiła ze Stowarzyszenia Europejskich Urzędników Wyborczych (ACEEEO) w związku z niewykluczeniem z grona jego członków Rosji i Białorusi. Państwowa Komisja Wyborcza. [dostęp 2022-06-22]. (pol.).
  63. Kazimierz Wojciech Czaplicki: Działalność Informacyjna Państwowej Komisji Wyborczej [w:] F. Rymarz (red.) Iudices electonis custodes. Sędziowie kustoszami wyborów. Warszawa: Państwowa Komisja Wyborcza, 2007, s. 315. ISBN 978-83-921530-7-8.
  64. Informacja o wynikach kontroli wykonania budżetu państwa w 2013 r. w części 11 Krajowe Biuro Wyborcze. [w:] Najwyższa Izba Kontroli [on-line]. nik.gov.pl, maj 2014. s. 4. [dostęp 2014-11-24].
  65. Art. 159 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1277).
  66. Kazimierz W. Czaplicki, Bogusław Dauter, Stefan J. Jaworski, Andrzej Kisielewicz, Ferdynand Rymarz: Kodeks wyborczy. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2014, s. 384. ISBN 978-83-264-3277-4.
  67. Andrzej Sokala: Administracja wyborcza w polskim kodeksie wyborczym [w:] Krzysztof Skotnicki (red.): Kodeks wyborczy. Wstępna ocena. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2011, s. 154. ISBN 978-83-7666-121-6.

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Партия «Русский Блок»Партія «Руський блок» Лидер Геннадий Басов Основана 20 июня 2002 Упразднена запрещена 13 мая 2014 Штаб-квартира Севастополь, ул. Большая Морская, 16 Страна  Украина Идеология русофильство, русский ирредентизм Сайт http://rusblok.net/ Па́ртия «Ру́сский Блок» (ПРБ...

 

Gereja Gembala yang Baik, Lubuk PakamParoki Gembala Yang Baik Lubuk Pakam3°33′20″N 98°52′57″E / 3.555533°N 98.882601°E / 3.555533; 98.882601LokasiPastoran Katolik, Jl. Pematang Siantar No. 111, Tanjung Garbus, Lubuk Pakam, Deli Serdang Lubuk PakamJumlah anggota/umat8125Didirikan1966[1]AdministrasiKeuskupanAgung MedanJumlah Imam2ParokialStasi 18[2]Catatan Pendirian: Sebelumnya di Paroki Katedral Medan[1] Gereja Gembala Baik adalah seb...

 

Statue of Pope Pius XII in Fátima, Portugal Part of a series on theMariologyof the Catholic ChurchImmaculate Conception by Bartolomé Esteban Murillo (c. 1675) Overview Prayers Antiphons Titles Hymns to Mary Devotional practices Saints Societies Consecrations and entrustments Veneration Titles of Mary Theotokos (Mother of God) Mediatrix Mother of the Church Our Lady of Good Counsel Our Lady of Mount Carmel Our Lady of Sorrows Our Lady of Victory Our Lady, Star of the Sea Queen of Heav...

Season of television series El Señor de los CielosSeason 1El Señor de los Cielos season 1 posterStarring Rafael Amaya Ximena Herrera Robinson Díaz Raúl Méndez Gabriel Porras No. of episodes74ReleaseOriginal networkTelemundoOriginal releaseApril 15 (2013-04-15) –August 5, 2013 (2013-08-05)List of episodes The first season of the American television series El Señor de los Cielos, was developed by Telemundo, it premiered on April 15, 2013 and ended on August 5, 2013. The ...

 

Ne doit pas être confondu avec Préproduction (cinéma). Studio d'édition audio-visuelle, où peuvent s'effectuer certaines étapes de la post-production. La postproduction est l'ensemble des opérations qui finalisent la fabrication d’un film : montage, mixage audio, conformation et étalonnage. Durant ces opérations, la projection du film dans une salle de vision privée sert alors de référence au réalisateur. La postproduction succède à la phase de production qui comprend l...

 

Cet article est une ébauche concernant l’opéra ou l’opérette et la Campanie. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Teatro VerdiPrésentationType Théâtre, opéraArchitectes Giuseppe Menichini (d), Antonio D’Amora (d)Ouverture 1872Site web www.teatroverdisalerno.itLocalisationLocalisation Salerne ItalieCoordonnées 40° 40′ 44″ N, 14° 45′ 08″ Emodifi...

This article possibly contains original research. Please improve it by verifying the claims made and adding inline citations. Statements consisting only of original research should be removed. (September 2021) (Learn how and when to remove this message) Village in Maharashtra Industrial Town in Maharashtra, IndiaRasayaniIndustrial TownRasayaniLocation in Maharashtra, IndiaShow map of MaharashtraRasayaniRasayani (India)Show map of IndiaCoordinates: 18°53′35″N 73°09′28″E / &#x...

 

This article is part of a series aboutJohn F. Kennedy Military service in WWII Electoral history Why England Slept Profiles in Courage A Nation of Immigrants Family 35th President of the United States Presidency timeline Transition Inauguration Tenure Executive actions New Frontier Foreign policy Doctrine A Strategy of Peace Bay of Pigs Cuban Missile Crisis Civil Rights Address Partial Nuclear Test Ban Treaty Clean Air Peace Corps We choose to go to the Moon Space programs Mercury Gemini Apo...

 

Holding and real estate company Arcapita GroupCompany typeHolding company[1]IndustryFinancial services[1]Founded1997[2]HeadquartersBahrain Bay, Manama, Bahrain[3]Number of locationsUnited States, United Kingdom, Bahrain, Saudi Arabia, Singapore[1]Key peopleAtif A. Abdulmalik, Chief Executive officer[4] Hisham Al Raee, Deputy Chief Executive Officer[5]Martin Tan, Chief Investment Officer[6]Mohammed Chowdhury, Chief Financial Offic...

Cet article est une ébauche concernant le Vanuatu. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Les provinces du Vanuatu Le Vanuatu est divisé en six provinces depuis 1994. Les noms des provinces sont dérivés des lettres initiales des îles provinciales. Liste des provinces du Vanuatu Province Capitale Îles principales Population (2009)[1] Superficie (km2)[1] Densité de population (hab./km2) Torba Sola ...

 

جزء من سلسلة مقالات حولالمطبخ العربي حسب البلد الجزيرة العربية البحرين الإمارات الكويت سلطنة عمان قطر السعودية اليمن المغرب الكبير الجزائر ليبيا موريتانيا المغرب تونس الشام العراق الأردن لبنان فلسطين سوريا نهر النيل مصر السودان القرن الأفريقي جيبوتي الصومال المحيط اله�...

 

Annual post-season college football game This article is about the NCAA Division I FCS (formerly I-AA) final. For its NCAA Division I FBS (formerly I-A) counterpart, see College Football Playoff National Championship. NCAA Division IFootball Championship StadiumToyota Stadium (2010–present)LocationFrisco, Texas (2010–present)Previous stadiumsFinley Stadium (1997–2009)Marshall University Stadium (1992–1996)various (1978–1991)Previous locationsChattanooga, Tennessee (1997–2009)Hunti...

Young children in school in the Gambia The Constitution mandates free and compulsory primary education in the Gambia, but a lack of resources and education infrastructure has made implementation difficult.[1] In 1995, the gross primary enrollment rate was 77.1 percent and the net primary enrollment rate was 64.7 percent.[1] School fees long prevented many children from attending school, but in February 1998 the president of the Gambia ordered the termination of fees for the f...

 

Хрест бойових заслуг Країна  УкраїнаТип ХрестВручається: громадянам України, іноземцям та особам без громадянства Підстава:« …за видатну особисту хоробрість та відвагу або видатний геройський вчинок під час виконання бойового завдання в умовах небезпеки для жит...

 

هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (مارس 2023) يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة م...

I Nyoman Giri PrastaS.Sos. Bupati Badung ke-10PetahanaMulai menjabat 17 Februari 2016PresidenJoko WidodoGubernurI Made Mangku PastikaI Wayan KosterWakilI Ketut SuiasaPendahuluYudha Saka (Pj.)PenggantiPetahana Informasi pribadiLahir19 Maret 1972 (umur 52)Badung, BaliKebangsaanIndonesiaPartai politikPartai Demokrasi Indonesia PerjuanganSuami/istriNi Kadek SeniasihAnak3 (Made Bima Nata)[1]Sunting kotak info • L • B I Nyoman Giri Prasta, S.Sos. (lahir 19 Maret 1...

 

  لمعانٍ أخرى، طالع تشارلز أندرسون (توضيح). تشارلز أندرسون   معلومات شخصية الميلاد 1 يونيو 1814 [1]  لويفيل  الوفاة 2 سبتمبر 1895 (81 سنة) [1]  بادوكا[2]  مواطنة الولايات المتحدة  إخوة وأخوات روبرت أندرسون[2]،  وويليام مارشال أندرسون  مناصب عضو �...

 

Medical term for the fear of children Medical conditionFear of childrenOther namesPedophobia, paedophobia, pediaphobiaSpecialtyPsychiatry Part of a series onDiscrimination Forms Institutional Structural Statistical Taste-based Attributes Age Caste Class Dialect Disability Genetic Hair texture Height Language Looks Mental disorder Race / Ethnicity Skin color Scientific racism Rank Sex Sexual orientation Species Size Viewpoint Social Arophobia Acephobia Adultism Anti-albinism Anti-auti...

British royal bastard (1805–1854) The ReverendLord Augustus FitzClarenceBorn(1805-03-01)1 March 1805Died14 June 1854(1854-06-14) (aged 49)BuriedSt Margaret's Church, Mapledurham, OxfordshireNoble familyFitzClarenceSpouse(s) Sarah Gordon ​(m. 1845)​IssueDorothea FitzClarence Eva FitzClarence Beatrice FitzClarenceAugustus FitzClarence Henry Edward FitzClarence Mary FitzClarenceFatherWilliam IVMotherDorothea JordanOccupationChaplain Lord Augustus FitzClarence ...

 

Battle for the port and town of Boulogne-sur-Mer during 1940 Battle of Boulogne (1940)Part of Battle of FranceThe Battle of France, situation 21 May – 4 June 1940Date22–25 May 1940LocationBoulogne-sur-Mer, France50°43′35″N 1°36′53″E / 50.72639°N 1.61472°E / 50.72639; 1.61472Result German victoryBelligerents  France United Kingdom Belgium  GermanyCommanders and leaders Pierre Louis Félix Lanquetot William Fox-Pitt Heinz Guderian Rudo...