Balthasar van der Ast urodził się w holenderskiej prowincji Zelandia, w rodzinie dobrze prosperujący kupca. Po śmierci ojca w 1607 zamieszkał z siostrą Marią i jej mężem, wybitnym malarzem kwiatów Ambrosiusem Bosschaertem[1]. Przez kolejne lata Balthasar pozostawał pod wpływem twórczości szwagra, który był jego nauczycielem i mentorem[1]. Towarzyszył mu także po przeprowadzkach do Bergen op Zoom i Utrechtu, był też nauczycielem jego trzech synów: Ambrosiusa Młodszego (1609–1645), Abrahama (1612–1635) i Johannesa (ok. 1610–1650).
Po śmierci Ambrosiusa Bosschaerta artysta pozostał w Utrechcie, gdzie w 1619 jest wzmiankowany jako członek tamtejszej gildii św. Łukasza[1]. W 1632 przeniósł się do Delftu i w tymże roku wstąpił do tamtejszej gildii św. Łukasza[1]. Rok później ożenił się z Margrietą Jans van Buijereni, z którą miał dwie córki[1]. Jego uczniem w tym czasie był prawdopodobnie Jan Davidszoon de Heem. Artysta zmarł w grudniu 1657 i pochowany został w Oude Kerk[1].
Twórczość
Balthasar van der Ast malował początkowo pod wpływem szwagra przede wszystkim kwiaty. Później skoncentrował się na martwych naturach z owocami i egzotycznymi muszlami[2], jego prace z okresu pobytu w Utrechcie wykazują wpływ Roelandta Savery (1576–1639).
Martwe natury van der Asta odznaczają się drobiazgowością w oddawaniu szczegółów i dużą liczbą przedstawień owadów, jaszczurek i muszli, które uzupełniały kompozycje. Ten rodzaj twórczości, określany jest czasami mianem realizmu naiwnego, bowiem na obrazach malarza prezentowane są obok siebie kwiaty i owoce nie występujące jednocześnie w tym samym czasie. Świadczy to o tym, że część z nich była malowana z pamięci, szkiców lub na podstawie ilustracji w atlasach botanicznych[2].
Przypisy
↑ abcdefgBalthasar van der Ast [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-18](ang. • niderl.).
↑ abcAntoniA.ZiembaAntoniA., Ast, Balthasar van der, [w:] RobertR.Genaille, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 25, ISBN 83-221-0686-6(pol.).
Bibliografia
RobertR.GenailleRobertR. (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 16.