Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Arthur Schopenhauer

Arthur Schopenhauer
Ilustracja
Fotografia z marca 1859.
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1788
Gdańsk, Rzeczpospolita Obojga Narodów

Data i miejsce śmierci

21 września 1860
Frankfurt, Związek Niemiecki

Zawód, zajęcie

filozof

Edukacja

Ernestine Gymnasium, Gotha; Uniwersytet w Getyndze; Uniwersytet Friedricha Schillera w Jenie

Alma Mater

Uniwersytet Humboldtów w Berlinie

Faksymile

Arthur Schopenhauer (ur. 22 lutego 1788 w Gdańsku, zm. 21 września 1860 we Frankfurcie nad Menem) – filozof niemiecki, przedstawiciel pesymizmu w filozofii.

Życiorys

Dom rodzinny filozofa przy ul. św. Ducha w Gdańsku

Arthur Schopenhauer urodził się w Gdańsku w domu przy ul. św. Ducha 47 (stary numer 114)[1] jako syn zamożnego kupca Heinricha Florisa Schopenhauera i literatki Johanny z domu Trosiener. W 1793 r., po zajęciu Gdańska przez Prusy, rodzina Schopenhauerów wyemigrowała do Hamburga. Początkowo Arthur przygotowywał się z woli ojca do zawodu kupieckiego. Ojciec sprowadzał do domu prywatnych nauczycieli, dbając o rozwój intelektualny swego syna. Po śmierci ojca przeniósł się z matką do Weimaru, gdzie przygotowywał się do studiów uniwersyteckich, tam też zetknął się z Wielandem, Friedrichem Majerem i Goethem, który go skłonił do badań nad barwami („Über das Sehen und die Farben”, 1816).

Młody Schopenhauer zaczął studiować w Getyndze, w latach 1809–1813, poznając tam dzieła Platona i Kanta. Jego nauczycielem był Gottlob Ernst Schulze, sceptyk i krytyk Kanta.[2] Stopień doktora uzyskał w roku 1813, na podstawie rozprawy pod tytułem „Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grund” (tłum. polskie: „O poczwórnym źródle zasady racji dostatecznej”)[3].

Naukę kontynuował w Berlinie i Jenie oraz prowadził życie bon vivanta, sporo podróżując turystycznie po całej Europie. W Dreźnie w latach 1814–1818 ukończył swoje dzieło podstawowe „Die Welt als Wille und Vorstellung” (1819). Książka ta jest jedną z najważniejszych publikacji Schopenhauera, w tłumaczeniu polskim (Świat jako wola i wyobrażenie – 1819). Dzieło to podzielone jest na cztery księgi.

Księga pierwsza mówi o tym, że nie czerpiemy swej wiedzy z bezpośredniego doświadczenia, lecz przez jego wyobrażenia i konstruktywne rozumowanie, tzn. czas, przestrzeń i przypadkowość. Księga druga tej publikacji przedstawia pogląd, że każdy człowiek ma swoją wolę, która jest siłą sprawczą we wszechświecie. W księgach kolejnych, trzeciej i czwartej, autor stwierdza, że artyści i święci czasem odnajdują taką drogę życia, która pozwala im wyrwać się spod wpływu woli.

Jego nastawienie do życia zmieniło poznanie filozofii indyjskiej i buddyzmu. Swoimi dziełami zwrócił na siebie uwagę niemieckiego środowiska filozofów, na skutek czego zaproponowano mu stanowisko privatdozenta na uniwersytecie w Berlinie. Zaczął wykładać na Uniwersytecie Berlińskim od 1820 r.

Jego pobyt w Berlinie skończył się jednak porażką, na skutek bojkotu jego wykładów przez zwolenników Hegla, który w tym samym czasie zdobywał coraz większą popularność. W końcu, zniechęcony, wrócił do Frankfurtu w roku 1831, uciekając przed panującą epidemią cholery. We Frankfurcie do końca życia pędził żywot odludka, żyjąc z majątku odziedziczonego po ojcu.

Poglądy filozoficzne

Główne tezy swej filozofii Schopenhauer sformułował jeszcze w dysertacji doktorskiej „O poczwórnym korzeniu prawa racji dostatecznej” (niem. Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grund, 1813), a później wyłożył szczegółowo w swym głównym dziele – „Świat jako wola i przedstawienie” (niem. Die Welt als Wille und Vorstellung, 1819)[4].

Schopenhauer rozpoczyna swoją filozofię od zdania „świat jest moim wyobrażeniem”, twierdzenie to uważa za pierwszą nienaruszalną prawdę (wpływ Kanta i filozofii indyjskiej).

Świat zewnętrzny istnieje tylko jako wyobrażenie. Wyobrażenia wiążą się ze sobą według zasady dostatecznej racji, która występuje pod czterema postaciami: 1) jako stosunek racji i następstwa, 2) jako stosunek przyczyny i skutku, 3) stosunek przestrzeni i czasu, 4) stosunek pobudki i postępku. Związki, które w poznaniu ustalamy, odnoszą się zawsze do wyobrażeń; nie wiemy natomiast, w jakim stosunku pozostają do siebie rzeczy same w sobie. Jedyną rzeczą, którą poznajemy samą w sobie, to nasze ciało. To, co w związku z ciałem przeżywamy, to wola, najgłębsza istota nie tylko nas samych, ale świata zewnętrznego. Ogólna wola świata podpada pod principium individuationis (zasada ujednostkowienia) i obiektywizuje się poprzez szereg stopni w minerałach, roślinach, zwierzętach, a najwyższy stopień osiąga w człowieku. Z tej metafizyki woli wypływa pewna estetyka i etyka.

Każda wola rodzi się w cierpieniu. Zwierzę chce jeść, albowiem jest głodne; chce pić, albowiem jest spragnione. Najbardziej cierpi człowiek, ponieważ ma największe potrzeby. W chwilach estetycznej kontemplacji uspokaja się wola. Na bezwolnym oglądaniu idei polega istota artystycznego tworzenia. Wyzwolenie całkowite można osiągnąć tylko przez porzucenie własnej woli, a przejście w wolę zbiorową, przez zupełne zapomnienie o sobie i współżycie z innymi, przez cierpienie i działanie dla innych, przez ascezę. W mędrcach, artystach, świętych przezwycięża wola świata siebie samą i to jest sens i cel jej usiłowań.

Fascynacja Kantem

Schopenhauer był początkowo zafascynowany teorią poznania Kanta. Starał się ją jednak oczyścić ze sztucznych konstrukcji i uprościć. Rezultatem jego prac była jednak zupełnie nowa teoria poznania, stojąca w kilku punktach w ostrej sprzeczności z Kantem.

Schopenhauer przyjął za Kantem, że nie ma możliwości bezpośredniego dotarcia ani na drodze poznania zmysłowego, ani racjonalnego do „istoty bytu”. Zgodził się też z Kantem, że docierające do nas bodźce porządkują umysł przez formy poznania.

Gruntownej krytyce poddał jednak kantowski system etyki, oparty w dużej mierze na koncepcji imperatywu kategorycznego. Zarzucił Kantowi wyprowadzanie pojęć etycznych na podstawie ukrytych treści teologicznych oraz odrzucił jego definicję moralnej konieczności, natomiast kluczowym dla kantowskiej moralności pojęciom „bezwarunkowej powinności” czy „bezwzględnej wartości” zarzucił błąd contradictio in adiecto[5].

Woluntaryzm poznawczy

Specyficzną cechą doktryny filozoficznej Schopenhauera jest woluntaryzm[6]. Z form poznania wymyślonych przez Kanta pozostawił jednak tylko trzy – czas, przestrzeń oraz przyczynowość, uważając, że wszystkie pozostałe nie są już stale przypisanymi „koniecznymi” formami, lecz tylko zmiennymi sposobami „widzenia świata”, zależnymi od historii i potrzeb poszczególnych ludzi.

Ilustracja z Le Monde comme volonté et comme représentation

Fenomeny

Kolejnym ważnym wkładem Schopenhauera w teorię poznania była koncepcja fenomenu, z której później rozwinęła się fenomenologia. Schopenhauer dokonał pewnego uzupełnienia rozumowania Kanta. Dla Kanta bezpośrednio dane były wrażenia zmysłowe, zaś Schopenhauer zauważył, że rzadko dostrzegamy bezpośrednio te doznania, lecz umysł je zawsze wstępnie filtruje i układa w struktury za pomocą form poznania. Struktury te Schopenhauer nazwał właśnie fenomenami. Ponieważ jednak formy poznania nie były zdaniem Schopenhauera tak jak dla Kanta obiektywne, „konieczne” i jednakowe dla wszystkich ludzi, doszedł on do wniosku, że każdy człowiek „sam buduje sobie własne fenomeny” i dlatego te same bodźce wyjściowe mogą u różnych ludzi dawać różne fenomeny.

Wola i popędy

Na koniec poglądy Schopenhauera rozeszły się zupełnie z kantyzmem, Schopenhauer będący pod silnym wpływem buddyzmu, doszedł do wniosku, że wbrew Kantowi ludzie mają bezpośredni dostęp do jednego rodzaju bytu rzeczywistego – mianowicie do własnego wnętrza. Nie chodziło mu jednak o umysł jako całość w sensie Kartezjusza, lecz do najbardziej pierwotnych odczuć i emocji. Zdaniem Schopenhauera każdy ma bezpośredni dostęp do poczucia własnej woli, czyli przemożnej chęci dążenia w określonym kierunku, który jest uwarunkowany podstawowymi popędami. Popędy te (i co za tym idzie także wola) mają jednak charakter zupełnie irracjonalny i często obracają się przeciw nam. Schopenhauer twierdził, że w tej sytuacji jedynym racjonalnym działaniem jest więc zagłębienie się w sobie, przeanalizowanie własnych popędów, zapanowanie nad nimi i w ten sposób „przekroczenie siebie” i pełne przejęcie kontroli nad własną wolą.

Z tych rozważań wynikła też etyka Schopenhauera, która jest praktycznie sformułowaną w europejskich kategoriach filozoficznych etyką współczucia, wyrzeczenia i przekroczenia siebie, znaną od setek lat w obrębie buddyzmu i chrześcijaństwa.

Erotologia

W swojej filozofii miłości Schopenhauer wysuwał pogląd na miłość jako wierną służkę woli życia, dbającą jedynie o jakościowy i ilościowy skład przyszłego pokolenia. Selekcja, jaką pozornie dokonują zakochani, odbywa się zgodnie z wymogami stawianymi przez wolę życia, dążącą do stworzenia potomstwa o ściśle określonych właściwościach[7]. Tę koncepcję miłości Schopenhauera Władimir Sołowjow poddaje gruntownej krytyce w pracy Sens miłości.

Zastanowienia godnym jest los Schopenhauera, którego niskie mniemanie „o kobietach” zawsze jeszcze zwykło się tym tłumaczyć, że pewna wenecka dziewczyna, której raz towarzyszył, zagapiła się na mknącego obok nich, fizycznie odeń piękniejszego Byrona, jak gdyby najgorszego mniemania o kobietach nabierał ten, kto najmniej ma u nich szczęścia, nie zaś ten raczej, kto ma go najwięcej.

Otto Weininger, Płeć i charakter, część druga, rozdział XI „Erotyka i estetyka”

Erystyka

Poglądy Schopenhauera na prowadzenie sporów znalazły się w niewielkiej pracy, powstałej według przypuszczeń wydawców jego dzieł, Mockrauera i Hübschera, prawdopodobnie w latach 1830–1831 i wydanej dopiero po jego śmierci po raz pierwszy w 1864 r. – Die eristische Dialektik, znana w polskich tłumaczeniach jako Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów.

Oddziaływanie Schopenhauera

W swoich czasach filozofia Schopenhauera nie była zbyt popularna, gdyż w tym czasie dominował w Niemczech heglizm oraz nieco później marksizm. Z koncepcji Schopenhauera rozwinęło się jednak sporo systemów filozoficznych końca XIX wieku i początku XX wieku, z których część jest popularna do dzisiaj. Można do nich zaliczyć filozofię Nietzschego, który rozwinął woluntarystyczną teorię poznania, fenomenologię, w ramach której rozwinęła się koncepcja fenomenu wymyślona przez Schopenhauera[potrzebny przypis], psychoanalizę podążającą za ideą dogłębnego studiowania własnych popędów oraz w końcu egzystencjalizm rozwijający ideę „przekroczenia siebie”.

Teoria Schopenhauera znalazła swój oddźwięk w filozofii: Nietzschego, muzyce: Richarda Wagnera, twórczości: Heinricha i Thomasa Manna, Michela Houellebecqa, Thomasa Bernharda, Thomasa Hardy’ego, Samuela Becketta, Lwa Tołstoja, Hermanna Hessego i wielu innych.

Schopenhaueryzm (szopenhaueryzm) wywarł znaczny wpływ na kształtowanie się światopoglądu epoki modernizmu. Na filozofii Schopenhauera opierał się dekadentyzm, modny nurt twórczości okresu Młodej Polski[8]. Z filozofii Schopenhauera „schyłek wieku” przejął pesymistyczny obraz ludzkiej egzystencji; przekonanie o zdeterminowaniu człowieka przez nierozumne popędy, których nie da się zaspokoić i które zmuszają go do ciągłej aktywności; przekonanie, że człowiekowi stale towarzyszą niedosyt, niezadowolenie, poczucie klęski i strach przed śmiercią. Remedium na męki egzystencjalne miały stanowić „ucieczka w nicość”, specyficznie interpretowaną buddyjską nirwanę, oraz sztuka jako bezinteresowna kontemplacja estetyczna. Recepcja filozofii Schopenhauera obecna jest głównie we wczesnym okresie literatury młodopolskiej[9].

Tłumaczenia dzieł Schopenhauera

Wydanie zbiorowe dzieł Schopenhauera (krytyczno-naukowe), opracowane przez P. Deussena, wychodziły od 1911 do 1928 roku i obejmowały 14 tomów. Jego dzieła na język polski przełożyli: Zofia Bassakówna „O podstawie moralności” (1901), I. Grabowski „Poczwórne źródło twierdzenia o podstawie dostatecznej” (1904), Adam Stögbauer „O wolności ludzkiej woli” (1908):, Jan Błeszyński „O religii. Dialog” (1913); R. Centnerszwerowa wybór myśli: „Miłość i kobiety” (1924), a współcześnie Jan Garewicz „Świat jako wola i przedstawienie” (1995) i Józef Marzęcki: Czworaki korzeń zasady racji dostatecznej (2003).

Upamiętnienie w Gdańsku

22 lutego 2008 z okazji 220. rocznicy urodzin Schopenhauera prezydent Gdańska Paweł Adamowicz odsłonił tablicę pamiątkową dłuta Tomasza Radziewicza na domu przy ulicy Świętego Ducha 45/47 (pierwsza tablica ku czci Schopenhauera zawisła w tym miejscu w 1888[10]). Tego samego dnia prof. Andrzej Januszajtis odsłonił popiersie Schopenhauera wykonane przez Marka Elsnera w czytelni Instytutu Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego[11].

Imię Schopenhauera nosi ulica w Gdańsku-Oliwie[12]. Przed II wojną światową (od 1923) jego imię (Schopenhauerweg) nosiła ulica Mikołaja Kopernika w Gdańsku-Aniołkach[13]. Jest patronem tramwaju Pesa Swing 120NaG SWING Gdańskich Autobusów i Tramwajów o numerze bocznym 1016[14].

W Gdańsku znajduje się także Park Schopenhauera w miejscu rodzinnego majątku Schopenhauerów.

Publikacje

  • Czworaki korzeń zasady racji dostatecznej, przeł. Józef Marzęcki, wyd. Antyk, Kęty 2003.,
  • Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, ISBN 83-7020-229-2, Warszawa 2002.
  • O podstawie moralności, przeł. Zofia Bassakówna, wyd. Zielona Sowa, Kraków 2006.
  • O religii. Dyalog przeł. Jan Błeszyński, Lwów
  • O wolności ludzkiej woli, dostęp 2012-11-01
  • Świat jako wola i przedstawienie, t. 1-2, Warszawa 1994-5.
  • Metafizyka życia i śmierci, przeł. Józef Marzęcki, wyd. Ethos, Łódź 1995.
  • Feministyka albo sztuka obchodzenia się z kobietami, przeł. Bogdan Baran, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2014
  • Psychologia miłości, wyd. Literatura.net.pl, 2008

Przypisy

  1. „Dom filozofa”, Andrzej Januszajtis, Artykuł z „Gazety Wyborczej – Trójmiasto”.
  2. [1] M. Frank, Główna myśl Kanta, "Przegląd Filozoficzny", nr 4(52), 2004, s. 68.
  3. Schopenhauer Arthur, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-01].
  4. Odujew i Narski 1963 ↓, s. 311–312.
  5. II. W: Arthur Schopenhauer: O podstawie moralności. Kraków: Zielona Sowa, 2004. ISBN 83-7389-589-2.
  6. Asmus 1969 ↓, s. 393.
  7. Domagała 2013 ↓, s. 77.
  8. Michał Głowiński: Młoda Polska, w: Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 316. ISBN 83-04-04615-6.
  9. Andrzej Z. Makowiecki, Młoda Polska, wyd. 2, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1987, s. 18, 112.
  10. Peter Oliver Loew: Gdańsk i jego przeszłość.Kultura historyczna miasta od końca XVIII wieku do dzisiaj. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2012, s. 381.
  11. Gdańsk świętował urodziny Artura Schopenhauera. [dostęp 2019-02-12]. (pol.).
  12. Wykaz ulic Miasta Gdańska z podziałem na sektory i dzielnice. czystemiasto.gdansk.pl. [dostęp 2019-02-12].
  13. Dawne nazwy ulic gdańskich. [dostęp 2019-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-31)]. (pol.).
  14. Arthur Schopenhauer. [dostęp 2019-02-12]. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Read more information:

Le Fabuleux Destin d'Amélie PoulainAmélie Tagline She'll change your life. Regie Jean-Pierre Jeunet Scenario Guillaume Laurant Jean-Pierre Jeunet Hoofdrollen Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Rufus, Dominique Pinon, Yolande Moreau, Jamel Debbouze Muziek Yann Tiersen Montage Jeffery Schneid Cinematografie Bruno Delbonnel Distributie UGC Première 25 april 2001 Speelduur 129 minuten Taal Frans Land  Frankrijk Budget €11.400.000[bron?] Gewonnen prijzen 4 Césars Overige nominaties …

Congressional district in Quezon Province, Philippines 3rd Congressional District of Quezon ProvinceConstituencyfor the House of Representatives of the PhilippinesBoundary of Quezon's 3rd congressional district in QuezonLocation of Quezon within the PhilippinesProvinceQuezonRegionRegion IV-A (Calabarzon)Population446,711 (2020)[1]Electorate290,045 (2022)[2]Major settlements 12 Municipalities Agdangan Buenavista Catanauan General Luna Macalelon Mulanay Padre Burgos Pitogo San Andr…

село Супрунів Країна  Україна Область Вінницька область Район Вінницький район Громада Стрижавська селищна громада Код КАТОТТГ UA05020230110064897 Основні дані Засноване 1390 Населення 339 осіб Площа 0,144 км² Густота населення 2354,17 осіб/км² Поштовий індекс 22336 Телефонний код +3…

Vous lisez un « bon article » labellisé en 2013.  Il fait partie d'un « bon thème ». Billets de banque en euros de la série Europa, en vigueur depuis 2013 Les billets de banque en euros sont émis par les banques centrales nationales (BCN) des États membres de l'Eurosystème ou par la Banque centrale européenne (BCE)[1] et sont en circulation depuis le 1er janvier 2002. L'euro est créé en 1999 tout d'abord de façon « invisible »[2] (en tant que mo…

Опис постер фільму «Портрет дружини художника» Джерело http://mosfilm.ru/fans/plakaty.php?PAGEN_1=25 Час створення 1981 Автор зображення Мосфільм Ліцензія див. нижче Обґрунтування добропорядного використання Обґрунтування добропорядного використання не вказано назву статті [?] Опис Пос

اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف موسونياالعصر: التيثوني-السينوماني[1]~152–93 مليون سنة قك ك أ س د ف بر ث ج ط ب ن هيكل عظمي مُعاد بناؤه لـ موسونيا في المتحف الوطني للطبيعة والعلوم في طوكيو المرتبة التصنيفية جنس  التصنيف العلمي المملكة: الحيوانات الشعبة: حبليات ال…

الجولة السابعة من موسم 2022 لفورمولا 1 قالب:SHORTDESC:الجولة السابعة من موسم 2022 لفورمولا 1 جائزة موناكو الكبرى 2022 جائزة فورمولا 1 موناكو الكبرى 2022 السباق 7 من أصل 23 السلسلة فورمولا 1 بطولة العالم 2022  البلد موناكو  التاريخ بداية:27 مايو 2022  نهاية:29 مايو 2022  مكان التنظيم حلبة مو

Para otros usos de este término, véase Pareto (desambiguación).No debe confundirse con Principio de Pareto. La eficiencia de Pareto, también conocido como óptimo de Pareto u optimalidad de Pareto, es un concepto de la economía que tiene aplicaciones en ingeniería y diferentes ciencias sociales. El término recibe su nombre a partir del economista italiano Vilfredo Pareto, quien utilizó este concepto en sus estudios sobre eficiencia económica y distribución de la renta.[cita requer…

Artikel ini bukan mengenai Andrey Gromyko. Anatoliy GromykoАнатолий ГромыкоInformasi pribadiLahirAnatoliy Andreyevich Gromyko15 April 1932 (umur 91)Barysau, RSS Byelorusia, Uni SovietKewarganegaraan Uni Soviet RusiaSuami/istriValentina Olegovna GromykoAnakIgor (1954)Aleksey (1968)AnnaAlma materInstitut Hubungan Internasional Negeri MoskwaProfesiDiplomat, ekonomPenghargaan sipil Sunting kotak info • L • B Anatoliy Andreyevich Gromyko (bahasa Rusia: …

Astra VenturaDidirikan1991KantorpusatJakartaIndukAstra FinancialSitus webwww.astraventura.co.id PT Astra Mitra Ventura atau Astra Ventura merupakan bagian dari lembaga jasa keuangan yang dimiliki oleh Astra Financial. Didirikan pada tahun 1991, Astra Ventura turut membangun perekonomian Indonesia melalui penyediaan fasilitas pembiayaan dan penyertaan modal yang disertai dengan aktifitas pendampingan kepada Debitur dan Pasangan Usaha. Sejarah Didirikan pada tahun 1991, Astra Ventura termasuk dala…

此條目需要补充更多来源。 (2021年1月31日)请协助補充多方面可靠来源以改善这篇条目,无法查证的内容可能會因為异议提出而被移除。致使用者:请搜索一下条目的标题(来源搜索:公共行政改革統籌委員會 — 网页、新闻、书籍、学术、图像),以检查网络上是否存在该主题的更多可靠来源(判定指引)。 公共行政改革統籌委員會Comissão de Coordenação da Reforma da Administraç…

Constituency of the Mizoram legislative assembly in India DampaConstituency No. 2 for the Mizoram Legislative AssemblyConstituency detailsCountryIndiaRegionNortheast IndiaStateMizoramDistrictMamitLS constituencyMizoramTotal electors16,158ReservationSTMember of Legislative Assembly8th Mizoram Legislative AssemblyIncumbent Lalrintluanga Sailo PartyMNFElected year2018 Dampa Legislative Assembly constituency is one of the 40 Legislative Assembly constituencies of Mizoram state in India.[1]&#…

2010 MTV Movie AwardsDateSunday, June 6, 2010LocationGibson Amphitheatre, Universal City, CaliforniaCountryUnited StatesHosted byAziz AnsariWebsitehttp://www.mtv.com/ontv/movieawards/2010/ Television/radio coverageNetworkMTVProduced byMark BurnettDirected byJoe DeMaio ← 2009 · MTV Movie Awards · 2011 → The 2010 MTV Movie Awards was the 19th annual ceremony which took place on June 6, 2010, at the Gibson Amphitheatre in Universal City, California. Aziz Ansar…

1966 film by Francis D. Lyon Destination Inner SpaceTheatrical release posterDirected byFrancis D. LyonWritten byArthur C. PierceProduced byEarle LyonStarringScott BradyGary MerrillSheree NorthWende WagnerCinematographyBrick MarquardEdited byRobert S. EisenMusic byPaul DunlapProductioncompanyHarold Goldman AssociatesDistributed byUnited Pictures CorporationRelease date May 1966 (1966-05) Running time83 minutesCountryUnited StatesLanguageEnglish Destination Inner Space is a 1966 science…

Indian television actress (born 1994) Jigyasa SinghSingh in 2021Born (1994-06-25) 25 June 1994 (age 29)[1]Dehradun, Uttarakhand, IndiaAlma materDelhi UniversityOccupationActressYears active2014–presentKnown forThapki Pyar KiShakti – Astitva Ke Ehsaas Ki Jigyasa Singh (born 25 June 1994) is an Indian television actress.[2] She is known for her portrayal of Thapki in Thapki Pyar Ki and Heer Singh in Shakti – Astitva Ke Ehsaas Ki.[3][4][…

This article is about the 1957 film. For the 2019 soap opera, see Bhagyarekha (TV series). 1957 Indian filmBhagya RekhaTheatrical release posterDirected byB. N. ReddyScreenplay byB. N. ReddyPalagummi PadmarajuStory byPalagummi PadmarajuProduced byPonnaluri BrothersStarringN. T. Rama RaoJamunaCinematographyB. N. Konda ReddyEdited byVasuMusic byPendyala Nageshwara RaoProductioncompanyPonnaluri Brothers Pvt LtdRelease date 20 February 1957 (1957-02-20) Running time146 minsCountryIndi…

Informal fallacy involving falsely limited alternatives Young America's dilemma: Shall I be wise and great, or rich and powerful? (poster from 1901) A false dilemma, also referred to as false dichotomy or false binary, is an informal fallacy based on a premise that erroneously limits what options are available. The source of the fallacy lies not in an invalid form of inference but in a false premise. This premise has the form of a disjunctive claim: it asserts that one among a number of alternat…

Zoo in Norfolk, Virginia, United States Virginia Zoological ParkMain Entrance36°52′43″N 76°16′39″W / 36.8786°N 76.2774°W / 36.8786; -76.2774Date opened1900[1]LocationNorfolk, Virginia, United StatesLand area53 acres (21 ha)[2]No. of animals700+[3]No. of species115[2]Annual visitors500,000+[4]MembershipsAssociation of Zoos and Aquariums[5]Major exhibitsTrail of the Tiger, Okavango Delta, North AmericaWebsitew…

Not to be confused with Diplomatic missions of the European Union. Since 2002, the European Union has intervened abroad thirty times in three different continents. This article is part of a series onPolitics of the European Union Member states (27) Austria Belgium Bulgaria Croatia Cyprus Czech Republic Denmark Estonia Finland France Germany Greece Hungary Ireland Italy Latvia Lithuania Luxembourg Malta…

Horace Capron Jr.Born(1839-10-27)October 27, 1839Laurel, Maryland, U.S.DiedFebruary 6, 1864(1864-02-06) (aged 24)Knoxville, Tennessee, U.S.BuriedSpringdale Cemetery and Mausoleum, Peoria, Illinois, U.S.Allegiance United States of AmericaService/branch United States ArmyYears of service1861–1864RankFirst LieutenantUnit 8th Illinois Cavalry 14th Illinois CavalryAwards Medal of Honor Horace Capron Jr. (October 27, 1839 – February 6, 1864) was an American soldier who foug…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 34.229.239.82