Arctic World Archive(AWA) (pol.Światowe Archiwum Arktyczne, także: Biblioteka Końca Świata: no. Dommedagshvelv[et] lub en. Doomsday vault, Doomsday Library) – budynek do przechowywania ważnych dla ludzkości danych, znajdujący się na archipelagu Svalbard na wyspie Spitsbergen w Norwegii, niedaleko Globalnego Banku Nasion[1].
Kopalnia nr 3 w Longyearbyen, obecnie siedziba AWA – stan z 2012 r.
Zdigitalizowane dane zapisywane są na nośniku światłoczułym, będącym 35 mm specjalistyczną taśmą analogową. Technologię od 2007 roku opracowywała prywatna firma Piql. Dane przechowywane są w głęboko zakopanym stalowym skarbcu, każdą rolkę chroni metalowy kontener, aluminiowa kaseta i plastikowe pudełko z kilkusetletnią datą trwałości. Pojemność jednej rolki wynosi 120 gigabajtów. Autorzy technologii, zainspirowani kamieniem z Rosetty i zamieszczonym tam kluczem odczytu napisów w różnych językach, to samo zastosowali w nośnikach AWA: każda rolka ma zapisany kod źródłowy umożliwiający proste rozszyfrowanie zapisu i format pliku[3]. Nośniki danych powinny wytrzymać od 500 do 1000 lat[7].
Biblioteka została otwarta 27 marca 2017. Mieści się w Longyerbyen, w dawnej kopalni węgla Store Norske nr 3[8][6]. Jako pierwsze zdeponowały tam ważne dla swoich krajów zasoby (m.in. konstytucje[3]) rządy Brazylii, Meksyku i Norwegii[8][9].
22 października 2020 w zbiorach AWA znalazł się zapis 4299 stron prozy polskiej pisarki Olgi Tokarczuk, który mieści się na 200 metrach taśmy światłoczułej[10][11][3][12][13].
