Teren głównie nizinny, wapienny bądź koralowy, z niewielkimi wyższymi obszarami pochodzenia wulkanicznego. Liczne plaże piaszczyste, palmy oraz pola, na których uprawia się ananasy i bawełnę. Najwyższym punktem wyspy jest wzniesienie Mount Obama (do 4 sierpnia 2009 roku – Boggy Peak) o wysokości 402 m n.p.m.
Pierwsze osady na wyspie zostały założone przez Sibonejów około 2400 roku p.n.e., a wykonane przez nich kamienne narzędzia zostały znalezione w dziesiątkach miejsc na wyspie. W latach 35–1100 n.e. wyspy zostały zasiedlone przez rolnicze plemię Arawaków, a następnie przez agresywnych Karaibów, którzy opanowali całe Karaiby. Wyspę odkrył w 1493 roku Krzysztof Kolumb podczas jego drugiej wyprawy do Ameryki. Nadał jej nazwę związaną z kościołem Santa Maria la Antigua w Sewilli. Hiszpańskie osadnictwo nie trwało jednak dłużej niż 100 lat, głównie z powodu niedostatku wody pitnej oraz oporu ze strony Karaibów. Dopiero w 1632 roku na wyspie z sukcesem osiedlili się Anglicy, którzy przybyli z Saint Kitts. W 1684 roku na wyspę przybył Christopher Codrington, który rozpoczął zakładanie plantacji trzciny cukrowej na Antigui. W 1967 roku wyspa, wraz z Barbudą i Redondą uzyskały częściową autonomię jako państwo stowarzyszone z Wielką Brytanią, a w 1981 roku uzyskały pełną niezależność ogłaszając niepodległość kraju nazwanego Antigua i Barbuda[1].
