Anna Pawłowna Romanowa

Portret Jana Baptista van der Hulsta z 1837
Królowa Holandii Wielka księżna Luksemburga
Okres	od 7 października 1840 do 7 marca 1849
Jako żona	Wilhelma II Holenderskiego
Dane biograficzne
Dynastia	Romanowowie
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1795 Petersburg
Data śmierci	1 marca 1865
Ojciec	Paweł I Romanow
Matka	Maria Fiodorowna
Mąż	Wilhelm II Holenderski
Dzieci	Wilhelm III Holenderski, Wilhelm Aleksander Paweł, Wilhelm Fryderyk Henryk, Wilhelm Aleksander Fryderyk, Wilhelmina Maria Zofia
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Anna Pawłowna Romanowa (ur. 18 stycznia 1795 w Petersburgu, zm. 1 marca 1865) – wielka księżna Rosji, później królowa Holandii, wielka księżna Luksemburga i księżna Limburgii.

Jej Cesarska Wysokość, wielka księżna Rosji Anna Pawłowna była szóstą córką (ósmym dzieckiem) cara Pawła I i jego żony – cesarzowej Marii Fiodorowny (urodzonej jako Zofia Dorota Wirtemberska). Jej braćmi byli m.in.: cesarz Rosji Aleksander I, wielki książę Konstanty Pawłowicz i kolejny cesarz – Mikołaj I.

21 lutego 1816 poślubiła holenderskiego księcia Wilhelma. Po abdykacji teścia króla Wilhelma I 7 października 1840 wstąpiła wraz z mężem na tron. W Holandii znana była bardziej jako Anna Paulowna. Anna i Wilhelm mieli pięcioro dzieci:

• Wilhelma Aleksandra Fryderyka Konstantyna Mikołaja Michała, późniejszego króla Wilhelma III (1817-1890),
• Wilhelma Aleksandra Pawła Fryderyka Ludwika (1818-1848),
• Wilhelma Fryderyka Henryka (1820-1879),
• Wilhelma Aleksandra Fryderyka Ernesta Kazimierza (1822-1822),
• Wilhelminę Marię Zofię Ludwikę (1824-1897).

Jej imieniem nazwano polder Anna Paulownapolder, a potem miasto w prowincji Holandii Północnej.

Upamiętnił ją również Philipp von Siebold jako sponsorkę swej drugiej wyprawy do Japonii (1861) nadając nazwę naukową dla rodzaju drzew Paulownia (hol. Anna Paulownaboom)^[1].