Anisopteromorpha

Anisopteromorpha
Bechly, 1996
Okres istnienia: trias–dziś
251.902/0
251.902/0
Ilustracja
Erythmis simplicicollis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

staroskrzydłe

Nadrząd

Odonatoptera

(bez rangi) Neodonatoptera
(bez rangi) Odonatoclada
(bez rangi) Stigmoptera
(bez rangi) Panodonata
Rząd

ważki

Podrząd

Epiprocta

(bez rangi) Euepiproctophora
(bez rangi) Anisopteromorpha

Anisopteromorphatakson owadów z rzędu ważek i podrzędu Epiprocta.

Morfologia

Podobnie jak inne Epiprocta ważki te mają stosunkowo silnej budowy tułów i odwłok. Tak jak u Epiophlebiidae tułów cechuje się zanikiem grzbietowego odcinka szwu międzypleuralnego, a odnóża przednie w locie ustawione są prostopadle względem pozostałych par. W przeciwieństwie do ważek równoskrzydłych w trakcie kopulacji samica przytrzymuje odwłok samca odnóżami, nie zaś odwłokiem. Jako autapomorfie Anisopteromorpha wymienia się żyłki medialną i kubitalną w obu parach skrzydeł zakrzywione na wysokości arkulusa, komórkę dyskoidalną tylnego skrzydła podzieloną żyłką trygonalną na przednie hypertriangulum i tylne triangulum, a w przypadku pierwotnego planu budowy samców także podzielony na trzy komórki trójkąt analny od strony odsiebnej odgraniczony biegnącą do kąta analnego tylną gałęzią żyłki AA2b[1].

Podobnie jak u Epiophlebiidae larwy z tej grupy cechują się krótkim i rozszerzonym ku tyłowi odwłokiem, położonym w jego drugim segmencie przedżołądkiem, silnie skróconymi epiproktami i paraproktami formującymi z przysadkami odwłokowymi piramidkę analną oraz występowaniem złożonych skrzeli rektalnych zamiast trzech skrzelotchawek[1].

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1996 roku przez Güntera Bechly’ego[2]. Obejmuje wszystkie Euepiproctophora z wyjątkiem Epiophlebiidae. Jego systematyka do rangi rodziny z wyłączeniem podziału ważek różnoskrzydłych przedstawia się następująco[3]:

Przypisy

  1. a b Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of "Anisozygopteres", [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.
  2. Günter Bechly, Morphologische Untersuchungen am Flügelgeäder der rezenten Libellen und deren Stammgruppenvertreter (Insecta; Pterygota; Odonata), unter besonderer Berücksichtigung der Phylogenetischen Systematik und des Grundplanes der *Odonata, „Petalura”, Special Volume 2, 1996, s. 1–402.
  3. Günter Bechly, Phylogenetic classification of fossil and extant odonates, [w:] Günter Bechly, Phylogenetic Systematics of Odonata, Böblingen 2007.