Anilingus – aktywność seksualna polegająca na kontakcie pomiędzy odbytem jednej osoby a ustami i językiem drugiej[1]. Anilingus jest zatem jednocześnie formą seksu analnego i seksu oralnego. Potocznie określany często jako rimming od kolokwializmu pochodzenia angielskiego. Często tej formie pieszczot towarzyszy również stymulacja krocza. Jest to praktyka seksualna występująca u par wszystkich orientacji seksualnych. Zależnie od kontekstu w jakim się odbywa, anilingus może być źródłem satysfakcji seksualnej lub seksualnego upokorzenia.
Technika
Istnieje szereg technik stymulacji odbytu, od całowania, przez lizanie, po wsuwanie i wysuwanie języka z odbytu. Wzajemny anilingus może być uprawiany w pozycji 69[2].
Kontakt ust z genitaliami tuż po ich kontakcie z odbytem stwarza ryzyko przeniesienia bakterii pałeczki okrężnicy do cewki moczowej prowadząc do infekcji układu moczowego[potrzebny przypis].
Częsty anilingus z przypadkowymi partnerami zwiększa ryzyko zakażenia. Osoby zakażone, od których można się zarazić podczas tej praktyki seksualnej, mogą sprawiać wrażenie zdrowych. W kale mogą się znajdować pasożyty, jeśli zakażona osoba spożywała zawierające je mięso. HAV pojawia się w kale tylko wtedy, jeśli spożywane było zakażone jedzenie. HCV spotyka się rzadko, choć zakażenie jest możliwe, jeśli kał lub odbyt są zanieczyszczone krwią[potrzebny przypis].
Anilingus wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zakażenia wirusem HPV wysokiego ryzyka; ryzyko to jest większe niż w przypadku kontaktów oralno-genitalnych[11].
Ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi płciowo zwiększa się, gdy partner otrzymujący pieszczoty ma rany lub pęknięcia w okolicach genitaliów lub jeśli partner wykonujący anilingus ma rany czy pęknięcia w ustach lub krwawiące dziąsła. Mycie zębów, używanie nici dentystycznych lub jedzenie chrupiących pokarmów krótko przed uprawianiem seksu w ten sposób także zwiększają ryzyko zakażenia, ponieważ wszystkie te aktywności mogą wytworzyć małe ranki na wargach, policzkach i podniebieniu. Te ranki, nawet jeśli są mikroskopijne, zwiększają ryzyko zakażenia chorobami wenerycznymi. Taki kontakt może też prowadzić do zakażenia bakteriami i wirusami powszechnie występującymi w rejonie genitaliów i odbytu[potrzebny przypis].
Zapobieganie
Z powodu zagrożenia zakażeniami zaleca się używanie koferdamu podczas uprawiania anilingus z partnerem, o którym nie wiadomo, czy jest zakażony[12].
↑M. Janier, C. Scieux, R. Méouchi, C. Tournoux i inni. Virological, serological and epidemiological study of 255 consecutive cases of genital herpes in a sexually transmitted disease clinic of Paris (France): a prospective study. „Int J STD AIDS”. 17 (1), s. 44–49, Jan 2006. DOI: 10.1258/095646206775220531. PMID: 16409679.
↑W. Levinson, P.M. Dunn, T.G. Cooney, J.H. Sampson. Parasitic infections in asymptomatic homosexual men: cost-effective screening. „J Gen Intern Med”. 1 (3). s. 150–154. PMID: 3095515.
↑J. Christophersen, T. Menné, A. Friis-Møller, J.O. Nielsen i inni. Sexually transmitted diseases in hetero-, homo- and bisexual males in Copenhagen. „Dan Med Bull”. 35 (3), s. 285–288, Jun 1988. PMID: 3168556.
↑G.D. Eslick. Sexual transmission of Helicobacter pylori via oral-anal intercourse. „Int J STD AIDS”. 13 (1), s. 7–11, Jan 2002. PMID: 11802923.
↑A.R. Osella, M.A. Massa, S. Joekes, N. Blanch i inni. Hepatitis B and C virus sexual transmission among homosexual men. „Am J Gastroenterol”. 93 (1), s. 49–52, Jan 1998. DOI: 10.1111/j.1572-0241.1998.049_c.x. PMID: 9448173.
↑E.M. Smith, J.M. Ritchie, K.F. Summersgill, J.P. Klussmann i inni. Age, sexual behavior and human papillomavirus infection in oral cavity and oropharyngeal cancers. „Int J Cancer”. 108 (5), s. 766–772, Feb 2004. DOI: 10.1002/ijc.11633. PMID: 14696105.
