AngularJS – otwarty framework oparty na języku JavaScript, wspierany i firmowany przez Google, wspomagający tworzenie i rozwój aplikacji internetowych na pojedynczej stronie[1]. Zadaniem biblioteki jest wdrożenie wzorca Model-View-Controller (MVC) do aplikacji internetowych, aby ułatwić ich rozwój i testowanie.
Biblioteka wczytuje plik HTML zawierający dodatkowe specyficzne dla tej biblioteki tagi. Podążając za instrukcjami wydawanymi przez owe znaczniki, biblioteka przypisuje wejściowe i wyjściowe elementy strony do modelu, zapisanego jako zestaw zmiennych języka JavaScript. Wartości tych zmiennych można ustawić ręcznie lub pobrać z otrzymywanego statycznie lub dynamicznie źródła JSON-a.
AngularJS nie należy mylić z Angularem, wydawanym również przez Google od 2016 roku. Jest to zupełnie nowa wersja, niekompatybilna z AngularJS, bez prostej możliwości migracji istniejących projektów[2].
Projekt nie jest już utrzymywany.
Filozofia Angular
AngularJS został stworzony z przekonaniem, że programowanie deklaratywne powinno być używane do budowy interfejsów i łączenia komponentów oprogramowania, podczas gdy programowanie imperatywne znajduje zastosowanie w logice biznesowej[1]. Framework przystosowuje i rozszerza możliwości tradycyjnego HTML-a do lepszej obsługi dynamicznych treści, co umożliwia automatyczną synchronizację pomiędzy modelem i widokiem. W ten sposób Angular ogranicza manipulacje w DOM-ie i ułatwia testowanie.
Cele twórców:
- Oddzielenie manipulacji w DOM-ie od logiki aplikacji. Ułatwia to testowanie kodu.
- Ukazanie testowania kodu jako tak samo ważnego, jak pisanie kodu. Testowanie kodu jest dramatycznie ograniczane przez jego złą strukturę.
- Oddzielenie warstwy klienckiej aplikacji od warstwy serwerowej. Umożliwia to pracę równoczesną i ułatwia pracę zespołową.
- Pokazanie twórcom oprogramowania całej ścieżki: od projektowania interfejsu, poprzez pisanie logiki biznesowej, aż do testowania.
Angular korzysta z wzorca MVC i promuje utrzymywanie słabych zależności (loose coupling) pomiędzy warstwą logiki, prezentacji i danych. Angular wprowadza tradycyjne serwerowe technologie, takie jak kontrolery zależne od widoku do aplikacji klienckich. W wyniku takiego działania, można w łatwy sposób uprościć back-endową część aplikacji, odchudzając cały projekt.
Dwukierunkowe wiązanie danych (two-way binding)
Dwukierunkowe wiązanie danych w AngularJS jest jego najważniejszą funkcją, która redukuje ilość kodu napisanego w trakcie uwalniania backendu serwera z odpowiedzialności za szablony. Szablony są stworzone w prostym HTML-u zgodnie z danymi zawartymi w zakresie (scope) zdefiniowanym przez model. Serwis $scope w Angular wyłapuje zmiany w modelu i modyfikuje HTML w widoku poprzez kontroler. Podobnie, wszelkie zmiany w widoku widać w modelu. To pozwala ominąć potrzebę aktywnego manipulowania DOM-u i ułatwia samodzielne i szybkie tworzenie aplikacji internetowych. Angular wyłapuje zmiany w modelach przez porównanie wartości z wartościami zgromadzonymi we wcześniejszym procesie dirty-checking; w przeciwieństwie do Ember.js i Backbone.js, które czekają na zdarzenia zmiany wartości modelu.
Wtyczka do Chrome
W lipcu 2012 roku zespół programistów zajmujący się rozwojem Angulara stworzył wtyczkę do przeglądarki Google Chrome o nazwie Batarang[3]. Wtyczka ułatwia debugowanie aplikacji internetowych stworzonych w oparciu o bibliotekę AngularJS oraz mierzenie wydajności i wskazywanie problematycznych miejsc w kodzie[4].
Historia rozwoju
AngularJS został stworzony w 2009 roku przez Miško Hevery’ego i Adama Abronsa jako część własnego startupu. Po zawieszeniu prac postanowiono, że Angular zostanie wydany jako otwarta biblioteka. Abrons opuścił projekt, jednak Hevery, który obecnie pracuje w Google, zajmuje się nadal rozwojem projektu, wraz z innymi pracownikami Google, Igorem Minárem i Vojta Jína.
W 2014 roku ogłoszono prace nad AngularJS 2.0, który miał być zupełnie nową, niekompatybilną wstecz wersją frameworka[5]. Wyszła ona ostatecznie we wrześniu 2016 pod nazwą Angular (dla podkreślenia braku kompatybilności oraz ścieżki aktualizacji do nowej wersji)[6].
31 grudnia 2021 roku, po sześciomiesięcznym przedłużeniu z powodu pandemii Covid-19, ogłoszono koniec wspierania projektu, czyli tzw. End of Life (EOL)[7]. Oznacza to, że zespół programistów nie będzie już wspierał tej technologii. Oprogramowanie oparte na AngularJS nadal będzie działać, ale technologia nie dostanie żadnych nowych poprawek, nawet dla krytycznych problemów i kwestii bezpieczeństwa. Dlatego też wiele firm rozważa migrację do nowszej technologii – Angular (bez JS w nazwie)[8].
Przypisy
