Andrzej Wierciński (antropolog)

Andrzej Wierciński
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1930
Chorzów

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 2003
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz żbikowski

Zawód, zajęcie

antropolog, etnolog, religioznawca, kabalista

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Wierciński (ur. 22 kwietnia 1930 w Chorzowie, zm. 8 grudnia 2003 w Warszawie) – polski antropolog, etnolog, religioznawca, kabalista.

Życiorys

Nekrolog prof. Wiercińskiego od rektora macierzystej uczelni prof. Piotra Węgleńskiego

Studiował w latach 1948–1951 na Uniwersytecie Warszawskim – początkowo fizykę, po czym pod koniec pierwszego roku studiów przeniósł się na antropologię fizyczną. Jako student został asystentem w Instytucie Nauk Antropologicznych i Etnologicznych. Pracę magisterską poświęcił przedhistorycznej ludności południowej Syberii. W 1957 obronił pracę doktorską dotyczącą dziedziczenia indywidualnych cech typu rasowego. Rozprawa habilitacyjna dotyczyła genezy ludności egipskiej okresu przeddynastycznego[1].

Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego i autorem setek prac drukowanych w prasie specjalistycznej na temat antropologii ogólnej i antropologii religii, w szczególności etnogenezy Słowian, starożytnego Egiptu i przedhiszpańskiego Meksyku, zmian mikroewolucyjnych w Polsce, teorii symbolizacji i teorii kultury. W 1959 współorganizował wyprawę naukową do Egiptu, gdzie został zatrudniony jako łącznik między PAN a egipskim Narodowym Centrum Badań National Research Centre[1]. Od 1978 kierował Zakładem Antropologii Historycznej Instytutu Archeologii UW, od 1993 Katedrą Antropologii Ogólnej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach; wykładał także w Instytucie Religioznawstwa UJ w Krakowie i na wielu uniwersytetach zagranicznych jako visiting professor, m.in. w Kairze, Paryżu, Waszyngtonie i Los Angeles. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.

W ostatnich latach życia zajmował się gematrią. Od czasów szkolnych był bliskim przyjacielem Jerzego Prokopiuka, w młodości związany z kręgiem skupionym w Komorowie wokół antropozofa, uczonego i mistyka Roberta Waltera.

Dzieła

  • Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000. ISBN 83-85527-19-2.
  • Przez wodę i ogień. Biblia i Kabała, Nomos, Kraków 1996, ISBN 83-85527-36-2

Upamiętnienie

  • Między drzewem życia a drzewem poznania. Kięga ku czci Profesora Andrzeja Wiercińskiego pod redakcją Mariusza S. Ziółkowskiego i Arkadiusza Sołtysiaka, Warszawa-Kielce 2003, s. 373, ISBN 83-907360-9-8
  • Vertiniana. The Peculiarity of Man, nr 20 jubileuszowy, red. nauk. Ryszard Stefański, Wydawnictwo Adam Marszałek, Wydawnictwo Naukowe GRADO, Toruń-Kielce 2014, s. 456, ISSN 2083-9235

Przypisy

  1. ↑ a b Andrzej Wierciński, Robert Tekieli, Cezary Michalski, Miłosz Biedrzycki. Zwolennik Old Age'u; rozmowa z profesorem Andrzejem Wiercińskim. „brulion”. 1/98, s. 66–88, 1998. (pol.). 

Bibliografia

  • Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, „Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego”, tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 138

Linki zewnętrzne