Andrzej Gołoński (ur. 24 listopada 1799 we Włocławku, zm. 18 września 1854 w Warszawie[1] – polski architekt, uczeń i współpracownik Jakuba Kubickiego.
Życiorys
Studiował na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim[1]. Przedstawiciel późnego klasycyzmu, w swoich projektach stosował także formy gotyckie i renesansowe[1].
Pełnił funkcję budowniczego Wydziału Przemysłu i Handlu w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych w Warszawie.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 17, rząd 2, grób 5/6)[2].
Wybrane projekty
Przypisy
- ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 217. ISBN 83-01-08836-2.)
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ GOŁOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-04] .
- ↑ Stanisława Łagowski: Cytadela Warszawska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010, s. 59–60. ISBN 978-83-62046-23-2.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 24. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ Wielka Encyklopedia PWN. Tom 16. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 273. ISBN 83-01-13826-2.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 46. ISBN 83-908950-8-0.