Amka (hebr. עמקה; ang. Amqa) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie
Moszaw Amka jest położony na wysokości 74 metrów n.p.m. na wzgórzach Zachodniej Galilei, w odległości 6 km na wschód od wybrzeża Morza Śródziemnego. Okoliczny teren łagodnie opada w kierunku zachodnim na równinę przybrzeżną Izraela. Na północ od osady przepływa strumień Bet ha-Emek, do którego wpada strumień Jechiam. Wzgórza wznoszą się w kierunku wschodnim do Górnej Galilei. W otoczeniu moszawu Amka znajdują się miejscowości Januch-Dżat, Jirka, Kafr Jasif i Mazra’a, moszawy Regba i Netiw ha-Szajjara, kibuce Bet ha-Emek, Ewron, Kabri i Gaton, wioski komunalne Kelil, Aszerat i Newe Ziw, oraz arabska wioska Szajch Dannun.
Podział administracyjny
Amka jest położona w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym.
Demografia
Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest religijna, chociaż mieszkają tutaj osoby nie zaangażowane głęboko w judaizm[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia
Miejsce to jest utożsamiane z lokalizacją biblijnego miasta Bet-Haemek[a]. W okresie panowania rzymskiego miasto nazywało się Kefar Amka, a w czasach krzyżowców nazywano je Amca. Nazwa ta przetrwała w arabskiej wiosce al-Amka, która przez kolejne lata rozwijała się w tym obszarze[3]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w okolicy operowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili w lipcu 1948 roku operację „Dekel”, podczas której w dniu 10 lipca zajęli wioskę al-Amka. Wszystkich mieszkańców wysiedlono, a następnie wyburzono jej domy[3].
Współczesny moszaw został założony w 1949 roku przez żydowskich imigrantów z Jemenu[5].
Edukacja
Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej i średniej w kibucu Kabri[6].
Kultura i sport
W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Moszaw jest ośrodkiem kultury Żydów jemeńskiej. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej, boisko do koszykówki oraz siłownia.
Infrastruktura
W moszawie jest przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny. Są tutaj cztery jemeńskie synagogi oraz mykwa[7].
Gospodarka
Gospodarka moszawu opiera się na rolnictwie i sadownictwie. Uprawia się awokado, banany i oliwki. Jest tutaj także ferma drobiu oraz obora bydła mlecznego.
Transport
Z moszawu wyjeżdża się lokalną drogą w kierunku południowo-zachodnim do wioski komunalnej Aszerat, za którą wjeżdża się na drogę nr 70, którą jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 8721 (prowadzi na wschód do wioski Klil) i dalej do moszawu Netiw ha-Szajjara oraz arabskiej wioski Szajch Dannun. Natomiast jadąc drogą nr 70 na południe dojeżdża się do kibucu Bet ha-Emek lub dalej do miejscowości Kafr Jasif.
Uwagi
- ↑ Zobacz: Księga Jozuego 19,27: „a następnie zwracała się na wschód słońca do Bet-Dagon, dotykała dziedzictwa Zabulona i doliny Jiftach-El na północy, ciągnęła się przez Bet-Haemek i Neiel, biegnąc do Kabulu. Ze strony północnej należały”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy
Linki zewnętrzne
