Data i miejsce urodzenia
|
11 sierpnia 1971 Dyneburg
|
Wzrost
|
182 cm
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera juniorska
|
Lata
|
Klub
|
|
DJuSSz Dyneburg
|
–1988
|
DJuSSz Iłukszta
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1992–2002
|
Łotwa
|
37
|
(4)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Aleksandrs Jeļisejevs (ros. Александр Терентьевич Елисеев, Aleksandr Tierientjewicz Jelisiejew; ur. 11 sierpnia 1971 w Dyneburgu) – łotewski piłkarz rosyjskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Łotwy w latach 1992–2002, trener piłkarski.
Kariera klubowa
Karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w 1988 roku w klubie Zemgale Ilūkste, grającym w Mistrzostwach Łotewskiej SRR[1]. W latach 1989–1990 zawiesił grę w piłkę nożną na czas służby wojskowej, po odbyciu której grał w sezonie 1990/91 w futsalowym zespole SKIF-Forum Ryga[2]. W 1991 roku został zawodnikiem Forums-Skonto FC i wywalczył z tym klubem mistrzostwo Łotewskiej SRR[1][3]. Od 1992 roku rywalizował ze Skonto FC w nowo powstałej Virslīdze, utworzonej po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości od ZSRR[3][4]. W sierpniu tego samego roku zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z KÍ Klaksvík (3:1, 3:0) w kwalifikacjach Ligi Mistrzów 1992/93, w którym strzelił bramkę w meczu rewanżowym[5]. W sezonie 1992 wywalczył mistrzostwo i Puchar Łotwy[3][4]. W sezonie 1993 zdobył kolejny tytuł mistrzowski i z 20 bramkami w 17 spotkaniach został królem strzelców Virslīgi, ponadto wybrano go najlepszym napastnikiem rozgrywek[4][6]. W okresie od czerwca do sierpnia 1993 strzelił on co najmniej jednego gola w 8 meczach z rzędu, co było rekordem łotewskiej ekstraklasy do 2014 roku[7]. W sezonie 1994 wywalczył tytuł mistrzowski i krajowy puchar, rok później czwarte z rzędu mistrzostwo Łotwy[4].
Jesienią 1995 roku podpisał kontrakt z Hapoelem Beer Szewa, gdzie rozegrał 5 spotkań w izraelskiej ekstraklasie. W rundzie wiosennej sezonu 1995/96 występował w Innstadt Stadler FC. 20 marca 1996 zadebiutował w NB I w meczu przeciwko Békéscsabai Előre FC, zakończonym bezbramkowym remisem. Ogółem zanotował 8 ligowych występów, nie zdobył żadnej bramki. Latem 1996 roku powrócił do Skonto FC, z którym wywalczył tytuł mistrzowski za sezon 1996[4]. Po zakończeniu rozgrywek przeniósł się do rosyjskiego Mietałłurga Lipieck[8][9]. W sezonie 1997 rozegrał na poziomie PFL 30 spotkań, w których zdobył 17 bramek. Jego klub zajął w tabeli 2. miejsce, zwyczajowo premiowane awansem, jednak z powodu przeprowadzonej reformy systemu ligowego nie uzyskał promocji do Wysszajej Ligi[9]. Na początku 1998 roku związał się umową z Urałanem Elista. 28 marca 1998 zadebiutował w rosyjskiej ekstraklasie w przegranym 0:1 meczu z Ałaniją Władykaukaz. Po rozegraniu 4 ligowych spotkań doznał zerwania więzadeł krzyżowych, przez co zmuszony był przejść półroczną rekonwalescencję[8]. Po wyleczeniu urazu opuścił zespół i występował w latach 1999–2000 w drugoligowych klubach FK Torpedo-Wiktorija i Arsienał Tuła.
W 2001 roku Jeļisejevs został piłkarzem w Skonto FC, z którym w okresie 2001–2003 zdobył 3 tytuły mistrza Łotwy oraz dwukrotnie Puchar Łotwy[4]. W latach 2004–2005 występował w klubach zagranicznych: Chengdu Wuniu (China League One), FC Hämeenlinna (Veikkausliiga) i Strømsgodset IF (Adeccoligaen)[10][11]. W połowie sezonu 2005 powrócił na Łotwę, gdzie przez 3 miesiące grał w JFK Olimps[2][10]. Od 2006 roku występował w półzawodowych zespołach grających na poziomie 1. līgi: Skonto FC-2, FK Jaunība-Parex oraz FK Spartaks Jurmała[12][13]. Po sezonie 2009 zakończył grę w piłkę nożną.
Kariera reprezentacyjna
10 lipca 1992 zadebiutował w reprezentacji Łotwy w wygranym 2:1 towarzyskim meczu z Estonią w ramach Baltic Cup 1992. W lipcu 1996 roku zdobył pierwszą bramkę w drużynie narodowej w spotkaniu przeciwko Litwie (1:2). Trzykrotnie w latach 1993, 1995 i 2001 zwyciężył z Łotwą w turnieju Baltic Cup[14]. Ogółem w latach 1992-2002 rozegrał w reprezentacji 37 meczów, w których zdobył 4 gole.
Bramki w reprezentacji
Kariera trenerska
W 2006 roku rozpoczął pracę w akademii piłkarskiej JFC Skonto[8]. W latach 2009–2014 pracował jako asystent trenera Viktorsa Vicehovskisa w juniorskich kadrach Łotwy[15][16]. W okresie od listopada 2011 do maja 2012 prowadził klub FK Auda (1. līga), z którego zwolniono go z powodu braku satysfakcjonujących wyników[17]. Od 2012 roku jest trenerem młodzieży w LFF Futbola akadēmija[18], natomiast od 2019 roku prowadzi również reprezentację Łotwy U-15[19].
Sukcesy
Zespołowe
- Łotwa
- Skonto FC
- mistrzostwo Łotwy: 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 2001, 2002, 2003
- Puchar Łotwy: 1992, 1995, 2001, 2002
Indywidualne
Przypisy
Linki zewnętrzne
1992–2000 |
|
---|
2001–2010 |
|
---|
2011–2020 |
|
---|
od 2021 |
|
---|