Alban był żołnierzem i lojalnym obywatelem rzymskim urodzonym w Verulamium (współcześnie St Albans w Hertfordshire) w Brytanii. Życie jego zostało odmienione po spotkaniu z prześladowanym duchownymchrześcijańskim, któremu udzielił schronienia i przez którego został nawrócony. By ułatwić ucieczkę ściganemu, odstąpił mu swoje ubrania, sam przebierając się w habit. Tak został pojmany i uwięziony. Zażądano od niego wyrzeczenia się wiary, czego nie uczynił. Zanim został stracony, dokonał cudu nawrócenia swego niedoszłego kata. Ostatecznie, po torturach, został stracony przez ścięcie wraz z duchownym, który na wieść o jego pojmaniu ujawnił się w nadziei na uratowanie mu życia.
Po śmierci Albana jego popularność rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje - Francję i Niemcy. W VIII wieku powstał pierwszy spisany żywot świętego. Jego relikwie zaginęły w okresie reformacji. Obecnie kult świętego ogranicza się do Wysp Brytyjskich.
Nie należy mylić go z innym męczennikiem, niemieckim kapłanem św. Albanem z Moguncji (Mainz, †406)[2].
Patronat
Święty Alban jest patronem nawróconych, uciekinierów i torturowanych oraz miasta St Albans. Wysuwano także propozycje, aby był patronem Anglii zamiast św. Jerzego albo całej wyspy[3].
Obok św. Sergiusza z Radoneża, św. Alban jest patronem Bractwa świętych Albana i Sergiusza, powstałego na Wyspach Brytyjskich po rewolucji 1917 roku i promującego dialog prawosławno-anglikański.