Akonityna
Akonityna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
benzoesan (1α,3α,6α,14α,16β)-8-(acetylooksy)-20-etylo-3,13,15-trihydroksy-1,6,16-trimetoksy-4-(metoksymetylo)akonitan-14-ylu
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C34H47NO11
|
Masa molowa
|
645,74 g/mol
|
Wygląd
|
jasnożółte kryształy[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
302-27-2
|
PubChem
|
245005
|
SMILES
|
CCN1CC2(C(CC(C34C2C(C(C31)C5(C6C4CC(C6OC(=O)C7=CC=CC=C7)(C(C5O)OC)O)OC(=O)C)OC)OC)O)COC
|
|
InChI
|
InChI=1S/C34H47NO11/c1-7-35-15-31(16-41-3)20(37)13-21(42-4)33-19-14-32(40)28(45-30(39)18-11-9-8-10-12-18)22(19)34(46-17(2)36,27(38)29(32)44-6)23(26(33)35)24(43-5)25(31)33/h8-12,19-29,37-38,40H,7,13-16H2,1-6H3/t19-,20-,21+,22-,23+,24+,25-,26?,27+,28-,29+,31+,32-,33+,34-/m1/s1
|
InChIKey
|
XFSBVAOIAHNAPC-XTHSEXKGSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Akonityna – organiczny związek chemiczny, alkaloid o złożonej budowie chemicznej. Jest jedną z najsilniejszych trucizn roślinnych, występuje w liściach, łodygach i korzeniach tojadu mocnego (Aconitum firmum)[4].
Akonityna łatwo wchłania się przez skórę i błony śluzowe, większe dawki mogą wywołać porażenie ośrodka oddechowego, a podawanie sodu zwiększa toksyczność akonityny. Dawka śmiertelna wynosi około 3 mg akonityny, około 2 gramy surowca roślinnego oraz około 20 ml nalewki.
W okresie renesansu akonityna była często stosowaną trucizną i zyskała miano arszeniku roślinnego.
Objawy zatrucia
- zaburzenia czucia
- drętwienia
- palenia
- uczucie zimna
- niewrażliwość na bodźce bólowe
- zaburzenia połykania
- niepokój
- podniecenie
- lęk
- szum w uszach
- obfite poty
- bóle brzucha, nudności i wymioty
- drżenia i skurcze mięśniowe
- obniżenie temperatury ciała
- bradykardia
- drgawki
- zaburzenia rytmu serca z migotaniem komór włącznie,
- później występuje porażenie ośrodka oddechowego i zgon (świadomość jest zachowana aż do śmierci)
Leczenie zatrucia
Przypisy
- ↑ a b c d Akonityna (nr A8001) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-08-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-8, 5-88, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Aconitine (nr A8001) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-08-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 9, ISBN 978-83-01-16529-1 .
|
|