Po zakończeniu II wojny światowej uczelnia została reaktywowana, a w 1950 r. połączona z Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych, kontynuatorką tradycji Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Nosiła wówczas nazwę Akademii Sztuk Plastycznych. W 1957 r. ponownie nadano jej nazwę Akademia Sztuk Pięknych.
Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Wydziały Malarstwa i Grafiki znajduje się przy Krakowskim Przedmieściu, Wydział Rzeźby – przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 37, Sztuki Mediów i Projektowania Graficznego przy ul. Spokojnej 15, zaś Wzornictwa i Architektury Wnętrz przy ul. Myśliwieckiej 8.
↑Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 23. ISBN 978-83-66835-50-4.
Wojciech Włodarczyk: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1944–2004 : 100 lat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Akademia Sztuk Pięknych, 2005. ISBN 83-02-09319-X. Brak numerów stron w książce
Maryla Ślusarczyk: Lista absolwentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z lat 1946–2008. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych, 2009, s. 81. ISBN 978-83-61558-26-2.
Ksawery Piwocki: Historia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 1904-1964. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1965, s. 240.