Adam Walaciński (ur. 18 września 1928 w Krakowie, zm. 3 sierpnia 2015 tamże[1]) – polski kompozytor muzyki poważnej, filmowej i teatralnej, publicysta muzyczny i pedagog.
Życiorys
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Eugenii Umińskiej, a potem w klasie kompozycji prof. Artura Malawskiego. Studia te jednak porzucił i rozpoczął prywatną naukę u Stefana Kisielewskiego. Dyplom z kompozycji otrzymał dopiero w roku 1974 (w klasie Bogusława Schaeffera). W latach 1948–1956 był skrzypkiem w Krakowskiej Orkiestrze Polskiego Radia. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich. Przez wiele lat współpracował z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Wykładał na Akademii Muzycznej w Krakowie, z którą jako pedagog związany był od 1972 roku. W roku 1992 otrzymał tytuł profesora. W latach 1973–1981 prowadził seminarium „Muzyka w teatrze” na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie.
W latach sześćdziesiątych rozpoczął współpracę z krakowskim „Dziennikiem Polskim”, w którym do śmierci recenzował koncerty odbywające się w Krakowie, w stałej rubryce zatytułowanej Smyczkiem i pałką. Był redaktorem naukowym działu „Kompozytorzy XX wieku” Encyklopedii Muzycznej PWM. Przez wiele lat współpracował przy edycji Dzieł Wszystkich Karola Szymanowskiego[1]. Swoje teksty o tematyce muzycznej, publikowane na przestrzeni prawie czterdziestu lat w czasopismach, materiałach konferencyjnych i programach koncertowych, wydał w 2002 pod wspólnym tytułem Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku[2].
Na początku swojej drogi twórczej związał się jako kompozytor muzyki, z filmem oraz teatrem. Zilustrował muzycznie m.in. słynny serial telewizyjny Czterej pancerni i pies, film Jerzego Kawalerowicza Faraon, a także film Jana Batorego O dwóch takich, co ukradli księżyc. Na początku lat osiemdziesiątych zaprzestał pisania muzyki filmowej, ograniczając swoją twórczość do muzyki poważnej[1].
Życie prywatne
Był synem Kazimierza i Katarzyny z d. Bogdanowicz. Miał rodzeństwo. Dnia 16 lipca 1971 zawarł związek małżeński z Anną z d. Jezienicką. Ich potomkiem jest syn, Marek[3].
Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (Kwatera: XVI, Rząd: 10, Miejsce: 24).
Nagrody i odznaczenia
(na podstawie materiałów źródłowych[4][5])
Twórczość
Muzyka poważna
|
- „Dwa mazurki à la maniére de Szymanowski na fortepian” (1953)
- „Etiuda fortepianowa” (1953)
- „Composizione „Alfa” na orkiestrę symfoniczną” (1958)
- „Kwartet smyczkowy” (1959)
- „Inversioni na fortepian” (1961)
- „Intrada dla 7 wykonawców” (1962)
- „Canto tricolore [wersja I] na flet, skrzypce i wibrafon” (1962)
- „Horyzonty na orkiestrę kameralną” (1962)
- „Liryka sprzed zaśnięcia” (1963)
- „Sequenze per orchestra con flauto concertante” (1963)
- „Concerto da camera na skrzypce i orkiestrę smyczkową” (1964)
- „Fogli Volanti kompozycja graficzna na trio smyczkowe” (1965)
- „Canzona na wiolonczelę solo, fortepian preparowany i taśmę” (1966)
- „Refrains et réflexions na orkiestrę” (1969)
- „Allaloa kompozycja graficzna na fortepian z elektroakustyczną transformacją” (1970)
- „Notturno 70 na 24 instrumenty smyczkowe, 3 flety i perkusję” (1970)
- „Torso na orkiestrę” (1971)
- „On peut écouter... na obój, klarnet i fagot” (1971)
|
- „Efemerydy na skrzypce i orkiestrę” (1978)
- „Jeu libre dla 5 wykonawców” (1983)
- „Ballada na flet i fortepian (1986)
- „Moments musicaux avec Postlude en hommage à I. S. na 2 fortepiany” (1987)
- „Drama e burla na orkiestrę symfoniczną” (1988)
- „Valsette à la carte na wiolonczelę i kontrabas” (1990)
- „Pastorale na skrzypce, flet i obój” (1992)
- „Fantasia sopra „Ave Maris Stella” na wiolonczelę” (1997)
- „Aria per orchestra” (1998)
- „Serenata na obój i trio smyczkowe” (1999)
- „Duo per viola e violoncello” (1999)
- „Un poco di Schubert na orkiestrę smyczkową” (2001)
- „Cinque episodi na trio fortepianowe” (2001)
- „Trzy pieśni na sopran, wiolonczelę i fortepian” (2001)
- „Symfonie ogrodów na orkiestrę” (2003)
- „Intermezzo na wiolonczelę solo” (2003)
|
Muzyka filmowa i teatralna
Publikacje
- Retrospekcje. Teksty o muzyce XX wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2002
Przypisy
Bibliografia
- Adam Walaciński, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .
- Anna Woźniakowska: Rzeki płyną różnymi korytami – rozmowy z Adamem Walacińskim. Kraków: PWM, 2008.
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: